Agenda 21 getransformeerd naar Agenda 2030

SDG – Nederland

Een andere kijk op de Agenda 2030

In 2015 heeft men de doelstellingen van de Agenda 21 getransformeerd naar Sustainable Development Goals, als nieuwe mondiale en duurzame ontwikkelingsagenda voor 2030.
Voor diegenen die zich zelf al een alternatief beeld hebben gevormd over de Agenda 21/2030 als dat wat ons gepresenteerd wordt, zal het hieronder volgende wellicht oude koek zijn. Voor iedereen geldt echter wel dat wanneer je de “goede” bedoelingen die met de genoemde Agenda nagestreefd worden vanuit een ander perspectief benadert, op verschillende gebieden het beroemde kwartje kan vallen. Samenhangen tussen ogeschijnlijk totaal verschillende agenda punten kunnen dan waargenomen worden.

Met name wijzen we hier op een interessant samenspel tussen klimaat- en coronacrisis. In de coronacrisis wordt de economie vakkundig gesloopt. Kort voor de Coronahysterie heeft het volk door de klimaatcrisis “geleerd” dat er enorme geldsommen op tafel moeten komen om tot een duurzame samenleving te komen. Er zal dus een onvoorstelbare grote kapitaalverschuiving gaan plaatsvinden. Eind 2018 wees Willem Middelkoop hier al op, niet vermoedend dat dit op een dermate brute wijze zoals corona, zou plaatsvinden.

Alhoewel men de schijn probeert te wekken dat deze doelstellingen o.a. zijn ontworpen om milieubescherming te verzoenen met sociaaleconomische ontwikkeling, blijkt uit onderzoek dat dit weinig verband houdt met het behoud van de biodiversiteit, en eerder prioriteit geeft aan de sociaal-economische ontwikkeling. Critici noemen dan ook de doelstellingen een “rookgordijn voor verdere milieuvernietiging”.⁽¹⁾Zeng, Y., Maxwell, S., Runting, R.K. et al., Environmental destruction not avoided with the Sustainable Development Goals. (29 juni 2020) Gearchiveerd op 8 juli 2020. Geraadpleegd op 11 juli 2020.⁽²⁾Latest U.N. sustainability goals pose more harm than good for environment, scientists warn (8 juli 2020) Gearchiveerd op 6 juli 2020. Geraadpleegd op 11 juli 2020.

Van routeplanner naar racebaan

Agenda 21, aanvankelijk voorgesteld als een “route” voor de 21^e eeuw, heeft men in 2015 verandert in een racebaan naar de (nabije) toekomst. De ontwikkelingen en maatregelen geïnspireerd door deze agenda, volgen elkaar in razendsnel tempo op. Hierdoor worden we overrompeld waardoor we het meestal niet zo precies meer kunnen volgen. Wat als een “100-jarig” plan werd gepresenteerd, is met weinig aanpassingen een agenda voor 15 jaar geworden. (waarvan we nu nog 10 jaar te gaan hebben)

Een groter perspectief

Om de grootste plannen die vastgelegd werden in de Agenda21 in 1992, in slechts 15 jaar te realiseren, The 2030 Agenda for Sustainable Development, moest er dus aardig vaart ingezet worden.

Dit gebeurde dan ook.
Er werd flink gas gegeven. Er vonden gebeurtenissen plaats, die de gehele wereld in beweging zette. Deze genoten niet alleen een overweldigend media interesse, maar hadden ook grote gevolgen voor de wereld in zijn geheel.

We noemen hier de belangrijkste gebeurtenissen van de laatste 5 jaren die we in een groter perspectief moeten plaatsen om de ontwikkeling te kunnen waarnemen.

Globale problemen vragen om globale maatregelen

(Op weg naar een wereld regering?)

Rusland crisis, de vluchtelingen crisis, de klimaat crisis, de corona crisis I en de corona crisis II. (Zie ook: Zo worden je idealen gekaapt en misbruikt)

Rusland crisis
In de eerste jaren van de 21^e eeuw ontwikkelde zich een vriendschappelijke relatie tussen Rusland en Europa. De samenwerking op economisch en cultureel gebied opende de deur naar vertrouwen. Decennia lang een ondenkbaar gebeuren.

Deze samenwerking was een logisch gevolg van de interesses die men had in de kwaliteiten en mogelijkheden die de ander te bieden had. Zowel aan Russische zijde als Europese kant was men duidelijk meer geïnteresseerd in een goede buur dan een verre “vriend”.

Paniek in Amerika.
Juist het voorkomen van een vriendschap tussen Rusland en Duitsland vormde in da laatste 120 jaar het primaire doel. Zie ook op WM: Amerika en de Wereldoorlogen
Afgezien van de kleuren “revoluties” die in Afrika ontvlamde, was de Oekraïne crisis (2014) het startschot om de toenadering tussen Rusland en Europa definitief te onderbinden en resulteerde in de huidige Ruslandfobie. (SDG 16, 17)

De vluchtelingen crisis
Het gaat hier niet om de ethische opheldering of we nu wel of geen vluchtelingen moeten opnemen. Ook gaat het hier niet om de schuldvraag, die het rijke westen zich best zou mogen stellen. Het gaat hier om de vluchtelingen stroom die massief geforceerd, gestimuleerd, gefaciliteerd en gefinancierd wordt door niet transparante NGO’s.

Om de weg voor de vluchtelingenstroom vrij te maken, “bevrijde” Amerika Libië van zijn heerser Gaddafi. Gaddafi had een deal met Europa, hij hielt voor “ons”, tegen betaling, Afrikaanse vluchtelingen tegen.

De feitelijke reden waardoor deze militaire operatie ook direct economisch noodzakelijk was, was dat Gaddafi de petrodollar wilde vervangen door een goud gedekte Dinar, wat een grote bedreiging vormde voor de USA.

Om Europa weer strak op Amerikaanse koers te krijgen zou een destabilisering van Europa d.m.v. het verdeel en heers principe zeer werkzaam kunnen zijn.
Door Europa te overstromen met vluchtelingen, of door dit via de media te doen lijken, ontstaat hele basale angst onder de mensen. Wel of niet terecht, wel of niet aangewakkerd, gaat het om werkgelegenheid, misdaad en cultuur. Wanneer we de werkelijke cijfers bekijken, valt het allemaal best wel mee. (SDG 1, 2, 8, 10, 11 ev.)

De klimaatcrisis
Op deze plek gaat het er weer niet om of er nu wel of geen klimaatverandering plaats vindt, of dat deze wel of niet mens gemaakt is. Het gaat hier om een klimaatverandering die als instrument misbruikt wordt.
Omdat het IPCC (Intergouvernementele Werkgroep inzake Klimaatverandering) vanuit een milieuprogramma van de VN ontstond, heerst het misverstand dat het IPCC iets met milieu bescherming te maken heeft. Dit is niet zo, het ging aanvankelijk en alleen om het aantonen van de opwarming van de aarde en dan ook nog alleen door de (door mensen) uitstoot van broeikasgassen, o.a. CO².
“Wetenschappelijke” studies die dit verband zouden aantonen, werden genereus voorzien van financiële middelen.

Het volgende voorbeeldje geeft duidelijk weer dat het in het gehele gestuurde klimaatdebat niet om de zorgen over het klimaat noch over zorgen betreffende het milieu gaat:

De 15 grootste containerschepen die over de wereldzeeën varen, stoten gezamenlijk net zoveel broeikasgassen uit als het gehele verkeer op de straten in de hele wereld bij elkaar. Deze zin moet u nog een keer rustig lezen om te beseffen wat hier staat.

De kosten om deze broeikasgassen effectief bij deze schepen te filteren bedragen tussen de ½ en 1 miljoen dollar per schip. Bij 15 containerschepen zou men dus met maximaal 15 miljoen dollar klaar zijn en vreselijk effectief veel bereiken.
Waarom doet men dat niet? Waarom geeft men miljarden uit aan E-mobiliteit op onze straten? (Overigens, op dit moment een van de meest milieuschadelijke vervoerstechnieken)

De enige antwoorden die men hiervoor kan bedenken is dat het niet om het klimaat gaat maar om, ja wie weet? Volksopvoeding, kapitaalstromen, collectieve angst, collectieve geest? Maar in elk geval niet om klimaat of CO². (SDG 2,3,6,17 ev.)

De corona crisis I
Intussen, eind november 2020, weten we dat Corona geen killervirus is, en dat er geen pandemie heerst die de wereldbevolking bedreigt. De cijfers laten zien dat Corona zich als een milde tot hevige griep ontwikkeld en verspreidt. Een heel gebruikelijk scenario in de wintermaanden.

Deze informatie verschaft niet het NOS-journaal, maar wel officiële webpagina’s als RIVM en CBS. Wanneer je bijvoorbeeld naar de gebruikelijke griepslachtoffers zoekt, 5000 – 8000 per jaar, blijken er in dit jaar slechts 400 gewone griepdoden te zijn. De “Corona – doden” komen dus niet boven op de normale griepslachtoffers, maar vervangen deze. Op dezelfde manier zijn er ook andere grapjes te bedenken om met officiële cijfers het bedrog op het spoor te komen.

Ook zou het inmiddels bij de meesten bekend kunnen zijn dat mondkapjes geen enkele werking hebben in de strijd met virussen. Vergelijkbaar is het om kippengaas voor het raam te hangen om de muggen buiten te houden.
Toch worden mondkapjes binnekort  verplicht. Ook de zogenaamde officials weten dit. Stelt zich dus ook hier weer de dringende vraag waarom verplicht men dan tóch de burgers deze mondkapjes te dragen?
Hier wordt de volksgehoorzaamheid getest en geoefend.

De corona crisis II
Het ijzer moet gesmeed worden zolang dit warm is. In de volgende fase, we noemen dat hier gemakshalve Corona II, wordt de volksgehoorzaamheid definitief geïnstalleerd (onze schatting: 1^e helft 2021). Want we mogen niet de illusie hebben dat de “huidige crisis” voorbij gaat, hoe gehoorzaam we ons ook zullen gedragen. Het ziet er inmiddels naar uit dat Corona I niet genoeg stootkracht heeft om in deze eerste fase een onvoorwaardelijke volksgehoorzaamheid te bereiken. Om dit doel te verwezenlijken zal het nodig blijken een Corona II of een ander “super-killer-virus” er achteraan te schuiven.

Wee ons, waren we toch maar gehoorzamer geweest.

De media, en zo ook het overgrote deel van de bevolking, zullen de schuldigen voor Corona II direct vinden. Het zijn de “zeurders” over de maatregelen, het zijn de mensen die het wagen en zich veroorloven een eigen mening te zoeken en te vormen. Zich asociaal opstellen en zich niet solidair gedragen met onze zwakkere medeburgers.
De volkssplijting is nu definitief en de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid is voor het merendeel van de bevolking een vanzelfsprekendheid.

Schokkend is momenteel (27-11-’20) om te zien dat mensen blijkbaar bereid zijn een volledig onzinnige, onwerkzame en schadelijke maatregel “vrijwillig” op te volgen. Wil men nog braver zijn dan braaf in de illusie dat het dan allemaal snel voorbij zou kunnen zijn? Of is de infantiliteit al zover gevorderd? Nee beste lezer, het gaat niet meer voorbij. Hier wordt de onvoorwaardelijke volksgehoorzaamheid geïnstalleerd.