Na 100 jaar leerplicht mogen we ervan uitgaan dat allen die dit lezen, het schooltraject doorlopen hebben. Hierdoor zijn we dan ook allen, inclusief de schrijver dezes, min of meer slachtoffer van de bemoeizucht van de overheid binnen het onderwijs.
Lees hier waarom de staat zich uit het onderwijs heeft te houden.
De toename van deze onterechte inmenging van de staat op de lesstof ontwikkelt zich krachtig en inmiddels zover dat er verplichte leerdoelen zijn voorgeschreven.
Mijn idee over de leerplicht vindt u hier.
Het vroegtijdig aanleggen van een blind vertrouwen in- en een kritiekloos volgen van de overheid is een van deze leerdoelen. Helaas wordt deze niet uitdrukkelijk geformuleerd. Hieronder volgt een leuk voorbeeld hiervan.
Overdracht van wereld-
en mensbeeld op scholen
Wanneer scholen zijn ingericht vanuit een gedefinieerd wereld- en/of levensbeschouwing, noemen we dit bijzondere scholen. Hiermee wordt gesuggereerd dat scholen die geen gedefinieerde wereld- en of mensbeeld verkondigen, deze ook niet hebben.
Dit is bijvoorbeeld het geval bij de zogenaamde openbare scholen. De inrichting van de school en van het onderwijs berust daar alleen bij de staat. De staat klinkt objectief en vertrouwensvol. Deze vermeende objectiviteit is natuurlijk schijn want achter deze staat verbergt zich een overheid die gevormd wordt door beleidsmakers die vol van wereld-, mens-, en levensbeschouwingen zijn.
Inmiddels bepaalt de overheid (ook binnen niet openbare scholen!) in toenemende mate wat de kinderen moeten leren. Dit doet zij vanuit háár visie omtrent mens, wereld en maatschappij.
- Als voorbeeld zou hier genoemd kunnen worden dat uit een diepe overtuiging het denken vanuit de vrije marktwerking als al helend middel geproclameerd wordt. Bijna diep religieus wordt geloof gehecht aan de alles richtende, onzichtbare marktgeest.
- Cito-toetsen schitteren van een eenzijdig en primitief mens- en wereldbeeld. Zoveel mogelijk toetsen dus.
- Bovendien hameren we met deze Cito-toetsen een buitenproportioneel belang van cognitieve vaardigheden in. Hierdoor worden dan bijvoorbeeld sociale en culturele vaardigheden onderwaardeert.
- Dat veel, wat onze kinderen op school moeten leren, niet vanuit de leerkracht komt maar door de overheid gedicteerd wordt, bevordert “terloops” bij de kinderen het nodige respect voor de overheid. Zelfs onze leraar gehoorzaamd de overheid.
Het woord ‘overheid’ impliceert overigens ook altijd een onder(danig)heid.
Succesvol
De overheid streeft naar een uniform denken. Dat dit streven succesvol is laat het volgende voorval zien. Onlangs kwam ik het volgende bericht tegen:
Een natuurkunde leraar vertelde in 2018 aan zijn klas dat 9/11 geen terroristische daad was geweest. Een ouder van deze klas en toevallig ook columniste bij de Stentor schreef daar dit artikel over. De kern van haar verhaal was:
“Het onderwijs en de docenten moeten een baken zijn, zich aan de algemeen geaccepteerde feiten houden en kennis overbrengen. Dat is al moeilijk genoeg. Prima dat zij in hun vrije tijd rond een heksenkring dansen of in ufo’s geloven, maar vergiftig mijn kind niet met vaag gelul.”
Naast de vele open vragen over de gebeurtenissen van 9/11 is het niet heel ingewikkeld om vast te stellen dat het officiële verhaal over de gebeurtenissen niet klopt. Er zijn vele aanwijzingen- maar er bestaat nog weinig zekerheid over de ware toedracht op 9/11. Vast staat echter wel, en zeker voor een natuurkunde leraar, dat het officiële onderzoeksrapport onverenigbaar is met de ons bekende natuurkundige wetten. Het officiële verhaal kan naar de huidige stand der wetenschap niet kloppen.
De columniste kiest echter duidelijk voor de officiële, weliswaar onware, algemeen geaccepteerde versie boven de diversiteit die een natuurkunde leraar o.a. op grond van zijn vakkennis, aandraagt.
In het hier beschreven geval schijnt de beoordeling van het waarheidsgehalte van de officiële lezing uit te stijgen boven de ratio. Hierdoor worden alternatieve gezichtspunten geblokkeerd, het eigen denken uitgeschakeld en de kudde gevolgd. De staat streeft via het onderwijs naar uniform denken terwijl de grootst mogelijke diversiteit nodig is. Bij deze journaliste is dat dus aardig gelukt.
Beangstigend aan dit voorval is vooral dat er een generatie aankomt die de tijd vóór 9/11 niet kent. Zij leren hierover uit de geschiedenisboekjes waarschijnlijk de officiële versie. Dit is vergelijkbaar met het algemeen geaccepteerde denken (bij ons allemaal) over de rol van Amerika in de Tweede Wereldoorlog.
Zie ook: Waarom de leerplicht er is
