De cyclus van geld

blank
Gerard

Geld is een raar iets, we werken ermee, maar bijna niemand weet wat het in werkelijkheid is en hoe het werkt. We beseffen niet dat het helemaal geen ruilmiddel is. Geld houdt de mensheid onder druk. Geld is schuld. Geld heeft ook een einddatum. We leggen uit hoe het werkt en waarom dit gevaarlijk is.

Voordat we de cyclus van geld kunnen uitleggen, eerst even hoe geld zou horen te werken of hoe wij denken dat geld werkt.

 

Geld als ruilmiddel

Wat is een betaalmiddel eigenlijk? Het hoort een ruilmiddel te zijn. Simpel uitgelegd, een bakker en een slager hebben allebei één zilver muntje. Daarvan koopt de slager een brood bij de bakker, en de bakker een stuk vlees bij de slager. Uiteindelijk hebben ze allebei nog steeds één muntje. Ze moeten ook allebei naar de kapper, en ook de kapper heeft één muntje. De kapper koopt een brood bij de bakker en een stuk vlees bij de slager. Ieder heeft nog steeds één muntje. Natuurlijk kun je nog steeds wat muntjes opsparen om later met pensioen te kunnen gaan. Nog steeds is het dan een ruilmiddel maar met een later tijdstip van uitgave. Op dit sparen kan weer iemand anders een lening afsluiten. Heel in het kort, zo hoort geld te werken. Nu gaf ik als voorbeeld zilver muntjes, maar we kunnen ook met knopen betalen indien we dit zo met elkaar afspreken. Het werkt perfect, want er zijn mormoongemeenschappen in de VS die met zelf geslagen munten zo al 200 jaar elkaar betalen. Tot aan de middeleeuwen werkte het overal zo. Tot de opkomst van de centrale banken.

 

Ander systeem

De centrale banken voerde een ander systeem in. Geld zoals wij dat nu kennen, is geen ruilmiddel zoals hierboven kort omschreven. Geld komt nu als schuld in de markt. Ze geven zelfs schuld uit zonder dat dit geld bestaat, maar willen wel “geld” terugbetaald krijgen. Dan spreken we nog niet eens over rente welke ook ergens vandaan moet komen. Men moet dan steeds geld bijprinten, anders zou men tekort komen. En wel steeds meer en meer. Op dit moment is er veel meer schuld in de markt dan er geld bestaat. Hoewel, geld bestaat? Het is slecht een getal op een bankrekening. Het bestaat niet eens. Ons geld is een “illusie” op vertrouwen. Desondanks kun je er nog steeds alles mee kopen. Dit andere systeem op basis van schulden en rente zorgt er uiteindelijk wel voor dat slechts één instantie al het geld ter wereld bezit, de centrale banken.
Dit is ook tevens hoe inflatie werkt. Producten worden helemaal niet duurder, alleen geld wordt steeds minder waard. Juist omdat men nooit meer kan stoppen met bijprinten. Vergelijk het met een fles melk. Je neemt er regelmatig slokken van maar moet de fles wel volhouden. En dat vul je dan af met water. Na enige tijd zit er geen melk meer in de fles. Zo werkt ons geld op basis van schuld ook. Als geld opraakt, vullen we schuld bij. Er moet dus steeds meer schuld bijgeprint worden om de geldzak vol te houden. Uiteindelijk is het geen geld meer, het is schuld. Hoe werkt dit en hoe nu verder? Kan dit eeuwig doorgaan? Dit beschrijft de Kondratieff cyclus.

 

Nicolai Kondratieff

Nicolai Kondratieff

Nicolai Kondratieff (1892-1938) was een Russische econoom die beschreef hoe dit monetair systeem werkt. In 1920 (onder Lenin) stichtte hij in Moskou het conjectuurinstituut. In 1928 (onder Stalin) werd hij veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf. Hij had aangetoond dat de cyclus van geld exact hetzelfde werkt onder het marxisme als onder het kapitalisme. Dat beviel Stalin en zijn centrale bankier niet. Dit moest geheim blijven. Toch schreef Kondratieff in de gevangenis stiekem door aan zijn werken. Zijn boeken werden door zijn vrouw de gevangenis uit gesmokkeld en in Oostenrijk uitgegeven. In een vervolgproces kreeg Kondratieff extra gevangenisstraf zonder contact met de buitenwereld. Hij werd in 1938 geëxecuteerd door een vuurpeloton.
Zijn boeken werden in het westen eerst verboden en later vervalst door econoom Joseph Schumpeter.

blank
Joseph Schumpeter

 

Waarom was dit geheime informatie

Als wij gewone mensen dit systeem zouden begrijpen, dan zou het niet meer kunnen werken. Sterker nog, dan kon je rijk kunnen worden zonder ervoor te hoeven werken. Mensen zouden in opstand gekomen zijn omdat ze dan pas beseffen dat ze bewust slaaf gemaakt zijn van geld en schuld. Tweede reden is dat dit systeem een machtsmiddel is. Hier kom ik verderop uitgebreid op terug.
Omdat dit geheime informatie is, heet de “Kondratieff cyclus” tegenwoordig de “Kondratieff cyclus”, maar wel met een andere betekenis. De vervalsing van Schumpeter gaat niet meer over “geld, schulden en inflatie” maar over “industriële revoluties”. Een geweldige manier om iets zo lang geheim te houden. Deze FAKE zit ook in het onderwijs op alle universiteiten. Schumpeter was een econoom die werkte voor de centrale bankiers familie Rothschilds. Op internet vind je alleen nog de vervalsingen terug van de cyclus. Hier de echte originele.

 

Kondratieff cyclus

Kondratieff verdeelde de cyclus van geld in 4 jaargetijden, lente, zomer, herfst en winter. Het systeem start in lente en komt volledig tot stilstand einde winter. Nu in 2022 zitten we in einde winter van de 4e cyclus. (Linker grafiek)

De 4 cycli van geld sinds 1790 (sinds de oprichting centrale banken) kun je aflezen aan de US 10 jaars staatsleningen. Dit is de leidende rente van toen tot op heden. We bevinden ons nu op het einde van de 4e cyclus. Elke complete cyclus van geld duurt ongeveer tussen 50 en 80 jaar. Een mensenleven lang. Elk jaargetijde duurt rond de 15 a 20 jaar, met een iets langere periode voor de winter.
De rechter grafiek geeft dezelfde cyclus weer, maar nu onderverdeeld in de 4 jaargetijden van Kondratieff.

klik voor vergroting

blank
klik voor vergroting

 

LENTE

blank1949 – 1966. Inflatie.
De start. Schulden en geld zijn gesaneerd. We beginnen bij nul. De wederopbouw van de economie en welvaart. Werkgelegenheid stijgt hard. Hoge rente bij lage inflatie. Economie herstelt langzaam maar solide. Sparen is de norm, schulden zijn taboe. De “voorzichtige” generatie.

 

ZOMER

1966 – 1980. Stagflatie.
De welvaart neemt toe. Schulden worden opgebouwd. Op het einde vindt vaak een valutacrisis plaats door oververhitting economie. Gevolgd door extreem hoge inflatie bij krimpende economie (stagflatie). Verder opgefokt door de “loon-prijs-spiraal”. Een vlucht naar onroerend goed, goud en zilver. Periode stopt acuut bij extreme renteverhoging. Veel hyperinflaties vonden plaats rond einde zomer, zoals de beroemde Weimar. De voorzichtige generatie wordt in de deze periode opgevolgd door een “roekeloze” generatie.

Hyperinflatie Weimar Duitsland. Einde zomer (1921-1923)

 

HERFST

blank1980 – 2000. Desinflatie.
Rente daalt, schulden nemen fors toe. Inflatie daalt (desinflatie) economie stijgt. Door dalende rente leent men zoveel als maar mogelijk. De mooiste en welvarendste tijd in de cyclus. De jaren 90, maar in de 3e cyclus de roerige jaren 20 (1921-1929). Bubbels in onroerend goed en aandelen. De periode van de “onverschillige” generatie.

 

WINTER

2000 – 2020? Deflatie.
Overgang van desinflatie naar deflatie. Het feestvieren op schulden loopt uit op wanbetalingen en faillissementen. Dit heeft deflatie tot gevolg. Deflatie loopt uit tot een valutacrisis en in de tweede helft winter een handelsoorlog. Veel faillissementen en hoge werkloosheid. De armoede neemt extreme vormen aan en mondt vaak uit in faillissementen van overheden. Dit brengt nieuwe politieke stromingen voort van waaruit soms oorlog ontstaat waar veel regio’s bij betrokken raken. Op het einde van de winter loopt deflatie over op inflatie door de steeds grotere geldhoeveelheid en belastingverhogingen, maar de loon-prijs-spiraal blijft weg. Hyperinflatie is mogelijk, maar meestal afschaffen valuta aan het einde van de oorlogen. De cyclus stopt hier. Pas na totaal saneringen van kapitaal en schulden wordt er een nieuwe start gemaakt. De laatste nieuwe start was aan het einde van WO2 in 1949. De hele economie wordt gereset waarna de cyclus opnieuw begint bij lente. De “wanhopige” generatie.

Tientje van Lieftinck, einde K-winter (1945).
Nieuw geld, vorig geld werd ongeldig verklaard.

 

Kort samengevat:

LENTE: 1949 – 1966. Inflatie. “voorzichtige” generatie.
ZOMER: 1966 – 1980. Stagflatie. “roekeloze” generatie.
HERFST: 1980 – 2000. Desinflatie. “onverschillige” generatie.
WINTER: 2000 – 2021+ Deflatie. “wanhopige” generatie.

RESET: 2021 – 2030. Afbraakperiode en wederopbouw (BBB, New World Order, 17 SDG, Agenda 2030)

De volgende tabellen met uitleg vond ik op de website van de Fortisbank in 2009, vlak voordat Fortis failliet ging.
Let in de rechter tabel op de blokken “winter” 3e en 4e cyclus (rechts onder). Start winter 1929 komt overeen met start winter 2000. Beide winters startte met een enorme beurscrash.
Inmiddels weten we wat in het plaatje “2000-?” moet zijn. Het was inderdaad 2020, maar géén oorlog tegen terrorisme. Wel oorlog tegen een griepvirus, Russen en wat verder nog gepland staat.

blank
klik voor vergroting

blank
klik voor vergroting

 

Het onderstaande plaatje links uit 2003 geeft de cycli aan in een tijdlijn. 2020 als einddatum kon toen al perfect afgelezen worden. Het staat in dit plaatje nog met “2020?”
De volgende grafiek rechts komt uit 2008. Het is de PPI index welke een voorspelling geeft op dieptepunt 2022 (inflatie gecorrigeerd). Minder interessant als u minder bekend bent met economie, maar dit was voor mij één van de vele extra indicatoren waarvan ik wist dat we vanaf 2020 in een Kondratieff great reset periode zouden gaan belanden. Let vooral op de top van 1980 en het dieptepunt op 2022. Ik schreef over de great reset periode 2020 in vele blogs sinds 2008. Maar het was géén voorspelling, het is zoals het pad loopt. Anders gezegd, als je met een auto zonder remmen met 100 per uur een doodlopende weg inrijdt, dan kun je exact uitrekenen wanneer het knalt. Het ligt eraan hoe lang die weg is. We zien dus inderdaad in 2022 de grondstofprijzen weer oplopen. Dat konden economen dus berekenen in 2008. In 2020 kwam ook inderdaad de “Great Reset” ter sprake via WEF (World Economic Forum). Maar nog steeds blijft het geheim wat het precies betekent en waar het vandaan komt. Overigens hoeft de PPI niet 1 op 1 overeen te komen met de vorige K-cyclus, maar dat heeft te maken met ook andere factoren die meespelen en die nu niet meer van belang zijn.

blank
klik voor vergroting

PPI index

blank
klik voor vergroting

 

Misverstand

Het enige wat je nog moet weten in deze uitleg tot nu toe, is dat dit monetair systeem in principe niets met economie en het financieel systeem te maken heeft. Het zijn drie afzonderlijke systemen. Alleen, het één kan niet functioneren zonder het ander. Economie draait nu eenmaal op geld. Maar economie kan best goed draaien op een eigen munt, als we dat zo met elkaar afspreken. Het centrale banken systeem kaapt als het ware de politieke macht omdat overheden en particulieren muurvast zitten in schulden van het centrale banken monetair systeem, wat in principe een schuldensysteem is. Het is dus een groot misverstand dat de economie ten einde loopt, zoals veel economen beweren. Het monetair systeem loopt ten einde. Economie vindt altijd wel een nieuwe weg. Het financiële systeem is weer een ander systeem wat we hierin even buiten beschouwing laten.

Volgende afbeelding geeft het bekende wiel van gebeurtenissen, op vertrouwen, inflatie, credit, rente en investering. Hieruit kunnen we afleiden dat “rente en inflatie” ons hele leven bepaalt, zonder dat wij dat zelf beseffen!

blank
klik voor vergroting

De volgende plaatjes geven van het grote wiel alleen de investeringen weer.

blank
klik voor vergroting
blank

 

Het volgende plaatje geeft de investeringen aan in alléén een Kondratieff winter.

blank
klik voor vergroting

 

Einde winter, machtsvacuüm

Aan het einde van de winter vindt dus altijd een “Great Reset” plaats in de cyclus. Vandaar dat we daar nu dieper op ingaan, want deze “Great Reset” werd al aangekondigd tussen nu en 2030, in de vorm van “New World Order” met de 17 SDG van de VN+WEF.
Er ontstaat in een Great Reset altijd een politiek machtsvacuüm. Dit komt door de steeds lagere “reële rente” (= rente minus inflatie). Die stond begin 2022 op -7,8%. Particulieren en institutionele beleggers kopen geen obligaties meer op negatieve rente. Dat betekent dat alleen nog de centrale banken staatsleningen opkopen van de overheden. Wie betaalt, die bepaalt. Overheden staan met de rug tegen de muur met het zwaard van Damocles boven hun hoofd. Ze hebben geen enkele zeggenschap meer en dat zien we nu ook overduidelijk. Dit zagen we al aan de Griekenland crisis van 2011-2013, ook wel “eurocrisis” genoemd. Wat gebeurde er toen echt?
Zodra een land (Griekenland) niet meer mee wil doen of een eigen koers wil varen, dumpen alle banken tegelijkertijd al hun obligaties op de markt. Met als gevolg een obligatiecrash. De rentes die Griekenland moest betalen stegen toen tot boven 100% per jaar op de één-jaars staatsleningen. 10, 20 en 30 jaars-leningen werden al helemaal uit de handel genomen. Griekenland sputterde nog tegen, maar uiteindelijk kregen ze weer geld toen ze weer netjes meededen. Ze konden ook niet anders, want de uitkeringen, ambtenarensalarissen en andere uitgaven, moeten wel doorgaan. Dit was een waarschuwing voor elk land ter wereld. De politieke macht ligt bij de Deep State, en dat heeft elk land sindsdien goed begrepen. Anders gaat de geldkraan dicht. De Griekenlandcrisis draaide om de BIS, IMF en ECB, maar al deze instanties zijn in particuliere handen. De echte totale machtsgreep over de hele wereld vond eigenlijk al plaats in 2012 met de Griekenlandcrisis. Daarna kreeg de particuliere organisatie World Economic Forum (WEF) vrij spel over de VN heen. Hiermee staat de wereldmacht. Griekenland was een heel belangrijke mijlpaal in de machtsgreep geschiedenis. De Deep State liet hier hun spierballen zien. Rutte zei in 2012 nog, “Geen cent meer naar Griekenland”, om vanaf 2013 daar vele miljarden per jaar naartoe over te boeken. Dat geld kregen ze ook nog door het bij de ECB (QE programma) te lenen tegen 0% rente.
Anders gezegd, de totale staatsgreep kon plaatsvinden op basis van negatieve reële rente. Anders zou dat onmogelijk kunnen. Om een staatsgreep op de hele wereld te plegen, was een geduld nodig van 1949 tot nu, de hele Kondratieff cyclus. Geen complottheorie, een complotFEIT. Bikkelharde aantoonbare feiten. De term “4e industriële revolutie” mag je dus letterlijk vertalen in “Het 4e rijk”. Dat heet Nieuwspraak (1984).

Samenvattend in de volgende grafiek vergelijken we de beide eindfases van de winterperiodes van de 3e en 4e cyclus.

Twee belangrijke redenen waarom wij die Kondratieff cyclus NIET mogen kennen:

EEN: de burger zou precies weten waarin te investeren. Bijvoorbeeld, ze zouden hun hypotheek vanaf 1980 variabel gemaakt hebben. Tegelijkertijd massaal langlopende obligaties gekocht hebben. Op zulk moment werkt het hele systeem niet meer.
TWEE: op het einde van de cyclus kan men wereldwijd de totale macht opeisen op basis van afhankelijkheid van alles en iedereen van de centrale banken.

Deze kennis is enkel bedoeld om goed te begrijpen waar de basis lag waarop dit allemaal mogelijk kon worden. Het is dus enkel de basis. Aan “geld” kun je alles wat in onze wereld gebeurt aan vastknopen. En dat geld is nu stuk. In volgende artikelen ga ik dieper in op de hele machtspiramide van burger tot BIS en daarboven. Daarnaast ook de rol van freemasons hierin, wie er boven in de top ver boven de BIS aan alle touwtjes trekken en wat hun doel is.

 

Conclusie

Willen we als bevolking ooit onder het huidige totalitaire regime vandaan komen, dan moeten we EERST los komen van dit monetair systeem, wat in principe al een slaven-systeem is. We kunnen het nog zo goed voor elkaar gekregen hebben in onderwijs, gezondheidszorg, rechtsspraak, politiek, economie, media, enzovoorts, dan nog functioneert het nooit onder dit monetair systeem. Ook een nieuwe parallelle samenleving, zoals we al zien ontstaan, zal eerst moeten gaan werken onder een eigen eerlijk monetair systeem op basis van ruilmiddel. Zonder dit, mislukt alles.

blank
Hoe het monetair systeem door de lagen heenloopt.
(klik voor vergroting)

Dit monetair systeem is een onderzoek van mij vanaf begin 90er jaren tot 2010 a 2012 ongeveer. Vanaf 2010 heb ik mij vooral gericht op de macht zelf en de relaties daartussen. Wat je ook onderzoekt, alle lijntjes lopen altijd weer naar boven en komen samen in dezelfde top. Het is een inktvis met duizenden tentakels.

Lees vooral verder in volgende gerelateerde artikelen, want het hele plaatje stopt hier nog lang niet. We kijken letterlijk achter de schermen van de enorme MATRIX waar wij in leven. We kijken vooral verder in het “alziend oog” in de top van de piramide.

Voor meer informatie en bronnen over deze cyclus, zie: Longwave Group

blank
Gerard

Disclaimer: Beweringen en meningen, geuit in deze blog/column, zijn de persoonlijke mening van de auteur e/o gastbloggers. Deze staan los van eventuele officiële standpunten van personen, bedrijven of organisaties, dan wel bedrijven en organisaties die expliciet vermeld staan in de gepubliceerde blogs & teksten.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.