Niet alles wat je in de heersende media vind is onzin.
Hieronder een artikel uit de Telegraaf.
We hoeven niet naar het buitenland voor nepnieuws: in het het NOS-journaal verdwijnt de journalistiek uit het nieuws en wordt kabinetsbeleid verpakt in sentiment aan de kijker opgedrongen.
Afgelopen woensdag begon het acht uur-journaal met een item over orgaandonatie. Als een spreekstalmeester bij een belangenvereniging scandeert Rob Trip: ‘Kinderen op de basisschool zouden al voorlichting moeten krijgen over orgaandonatie.’ Werkelijk? Wie vindt dat? Prompt verschijnt het blonde hoofd van een naamloze mevrouw in beeld. Zij vertelt dat het belangrijk voor ouders is om te weten hoe hun kinderen daarover denken. Het openingsdeuntje van het journaal jankt onderwijl door. De vraag rijpt waarom dit openingsnieuws is. Maakt de minister van Onderwijs budget vrij voor schoolvoorlichting? Luiden psychologen de noodklok over geestelijke problemen bij kinderen over donatiekeuzes?
Welnee. Trip verhaalt dat het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) pleit voor voorlichting van kinderen op heel jonge leeftijd. De blonde mevrouw verschijnt weer: ze blijkt Marion Siebelink van het UMCG. Nog steeds is onduidelijk waarom ze nieuwswaardig is. Als de NOS geen informatie verstrekt, biedt Google uitkomst: Siebelink blijkt programmamanager in het transplantatiecentrum van het UMCG en betrokken bij de Nederlandse Transplantatie Commissie. Al jaren promoot ze zelf ontwikkelde lespakketten voor de basisschool. Oud nieuws dus. Waarom komt de NOS er nu mee? Niks daarover. Het journaal gaat door met een emotionerende casus. Ineens zitten we in de achtertuin van ouders die vorige maand hun kind door een tragisch ongeluk verloren. Hartverscheurend. Vader en moeder vertellen bewonderenswaardig beheerst en rationeel over hun keuze voor orgaandonatie. Een besluit gebaseerd op gesprekken die ze met hun zoon hadden. Aangrijpend. De commentaarstem van het journaal voegt toe: ‘Tijmen doneerde acht organen.’
Beduusd
Ineens, nog beduusd door het schijnende verhaal, besef je hoe het journaal je bij de neus neemt met emotionele chantage.
