Op 5-8 juni vond er in Sint Petersburg het 27ste Internationale Economische Forum plaats.(1)ПМЭФ / SPIEF – St. Petersburg International Economic Forum President Poetin heeft er een meer dan een uur durende rede over de economische vooruitzichten van Rusland gehouden. Na de redevoering van Poetin werd er een podiumdiscussie gehouden, gespreksleider was Sergej Karaganov. Eveneens op het podium aanwezig waren de presidenten van Zimbabwe en Bolivia, die echter slechts een bijrol speelden. Het belangrijkste gedeelte bestond uit een discussie tussen Poetin en Karaganov. Ik heb het laatste gedeelte vertaald, dat over de Europese cultuur gaat.(2)Het hele transcript van de plenaire sessie van het SPIEF is in het Russisch te vinden op de site van het Kremlin en in het Engels b.v. bij SPIEF Plenary Session – by Karl Sanchez
Karaganov: Dan heb ik nog een laatste vraag aan u, Vladimir Vladimirovitsj. U bent een Russische Europeaan, een in Sint-Petersburg geborene Europeaan, de lievelingsstad van veel Russen, waaronder ik. De Europese reis die met Peter begonnen is, is voorbij. U voltooid deze nu, weliswaar met enige vertraging. Er is één probleem: de Europese genen zijn sterk in ons, Europa is een deel van onze identiteit geworden. Hoe kunnen we die behouden en niet onderweg verliezen, zoals dat vaak gebeurt in Rusland, als we het kind met het badwater weggooien?
[…]
Poetin: Wat betreft het mogelijke verlies van sommige elementen van de Europese cultuur of, laten we zeggen, genen van de Europese cultuur in Rusland als gevolg van het feit dat we ons naar het oosten en Azië keren.
Ten eerste keren we ons niet om vanwege een of andere opportunistische reden die net modern zijn. Deze ommekeer vindt plaats in de wereld als geheel door de groei van nieuwe centra van economische ontwikkeling. En we zijn met dit werk begonnen lang voordat de tragische gebeurtenissen van vandaag in de Oekraïne plaatsvonden.
Ik zei het al aan het begin: het volume van de economie en de invloed van de tot nu toe opererende centra van globale ontwikkeling op de wereldwijde economie krimpen. Het totale bbp van de BRICS-landen is vandaag groter dan het gecombineerde bbp van de zogenaamde G7. En deze trends houden niet alleen aan, maar versnellen en intensiveren, ik bedoel het tempo van de economische groei vandaag en in de nabije toekomst. Dit is een onvermijdelijke gang van zaken en niemand kan er iets aan doen. Wat er ook gebeurt, deze trend zal zich voortzetten.
Natuurlijk, ooit, u en ik hebben het er net over gehad, opende Peter I een venster naar Europa, want daar was het centrum van economische ontwikkeling, vooruitzichten, markten, technologie. Hij hing bijvoorbeeld veterlaarzen op, op de manier zoals men dat in Nederland en ook elders placht te doen. Maar de wereld wordt steeds diverser en we moeten reageren op deze diversiteit, en dat is wat we ook proberen te doen.
Wat betreft de elementen van de Europese cultuur: hier raken we de sporen en elementen van de Europese cultuur niet uit het oog, maar wel degenen afkomstig uit dat gedeelte van Europa dat West-Europa wordt genoemd. Waar is daar de Europese cultuur te vinden? Binnenkort zal ze helemaal verdwenen zijn. Alleen de architectuur-monumenten zullen overblijven. Maar cultuur is in de eerste plaats het bewustzijn van de mens. Het wordt vergiftigd door de moderne globale liberalen, die geen aandacht schenken aan de belangen van hun eigen volkeren en hun eigen culturele gedragscode, maar aan hun eigen ideeën die geïnspireerd zijn door het globale liberalisme en die los staan van ieder realiteitsbesef. Naar mijn mening is dit waar het om draait.
Per definitie worden we tot op zekere hoogte centra van de traditionele Europese cultuur en traditionele Europese waarden, die, als je iets verder terug in de tijd kijkt, zelfs voor niet-gelovige mensen over het algemeen voornamelijk gebaseerd zijn op de christelijke cultuur.
Voor ons, voor Rusland, voor een multi-confessioneel land, – u zei, ik weet niet van wie deze woorden afkomstig zijn – dit is in de eerste plaats de oorlogsmachine van het Russische volk. Wie dit ook gezegd heeft, ik ben het er niet mee eens, want Rusland was ook oorspronkelijk een multiconfessionele staat. Men hoeft zich slechts de voorschriften van Catharina en andere leiders – tsaren, keizers – voor de geest te halen. Bij het verwerven van nieuwe gebieden zeiden ze altijd: respecteer de lokale bevolking, hun tradities en overtuigingen. Zo is Rusland ontstaan.
En vanzelfsprekend baseert een belangrijk deel van de Russische cultuur op de Europese cultuur, en wij zijn vertegenwoordigers van deze cultuur. Deze cultuur wordt in nu bijna alle Europese landen doodgezwegen. Maar nu ze zich hiervan bewust worden, willen veel Europeanen verder gaan op basis van hun traditionele waarden. Of ze daarin slagen of niet, zullen we zien bij de verkiezingen voor het Europees Parlement. Maar wat we natuurlijk kunnen en moeten doen, is ons eigen land verder ontwikkelen op basis van de historische tradities, die het hebben gevormd tot een multi-etnische en multiconfessionele staat.
U had het over de rol van Sint-Petersburg, en daar ben ik het mee eens. Dat doen we, we ontwikkelen al onze culturele activiteiten hier in vele richtingen, gemeenschappelijk met onze vrienden en partners over de hele wereld: uit Europa, uit Azië, uit Latijns-Amerika, uit Afrika.
U had het over Sint-Petersburg. Ik kijk naar de foto links en de foto rechts. Kijk: in het midden van de foto rechts [van mij] staat de Sint-Isaakskathedraal,(3)Grootste kathedraal van Sint-Petersburg rechts het gebouw van de Senaat en de Synode en links de Admiraliteit. Dit is het uitzicht vanaf de kant van de universiteit waar ik studeerde, vanaf de kant van de Twaalf Colleges – dit is de eerste regering van Rusland, rechts is het paleis van Mensjikov. Aan deze kant [links] is de pijl van Vasiljevski eiland, de rostrale zuilen, het beursgebouw, Isaac’s weer. Dit is het uitzicht vanaf de zijkant van de Hermitage.
Als we naar deze kant gaan en achterom kijken, dat wil zeggen naar het gebouw van de Twaalf Colleges(4)Gebouw uit de tijd van Peter de Grote, waat tegenwoordig de universiteit gevestigd is of naar de Hermitage, daar is eveneens zeer fraai. En waarom? Omdat het allemaal gedaan is op basis van het belangrijkste principe en de belangrijkste wet, die “harmonie” heet. We zullen ons beleid juist op deze gronden opbouwen – harmonieus. Rusland zal zeker deel uitmaken van deze harmonieuze multipolaire wereld. Het is vanzelfsprekend voor ons dat we in grote mate zullen vertrouwen op Europese principes, op de Europese cultuur, aangezien de drager daarvan ongetwijfeld het Russische volk is, maar we zullen de cultuur en tradities van andere volkeren van de Russische Federatie met niet minder respect behandelen. Deze eenheid is onze kracht.
Voetnoten
