Wellicht een oplossing voor het Westen?
Dit bericht verscheen op RT-Duits
Ondertussen lijkt het erop dat het Westen op de een of andere manier weer uit het Oekraïne-project wil stappen. Maar tot nu toe ligt er nog geen voorstel op tafel over hoe dit zou kunnen functioneren. Nou ja, met een beetje creativiteit en een ongewoon gebruik van gewone middelen zou de oplossing kunnen zijn.
Sinds de laatste NAVO-top is het duidelijk dat het Westen in een impasse zit. Er heerst in Washington nog steeds een conflict tussen de oorlogsstokers die tegen Rusland ten strijde willen trekken, en diegenen die de strijd met China prefereren. Maar nu het Oekraïense offensief volledig is mislukt en niet alleen de wonderwapens maar ook de gewone munitie zo langzamerhand opraakt, is het duidelijk dat een uitweg uit de misère de meeste mensen gelegen zou komen. Ook al kunnen de westerse media het nog steeds niet laten om te dromen van een Oekraïense overwinning, is dit niet realistisch; zelfs niet wanneer Polen en Litouwen zouden ingrijpen (wat zelfs voor de Ruslandstrijders in Washington op dit moment te riskant is).
Zo eenvoudig is het echter niet. Rusland zal een bevriezen van het conflict niet accepteren, en waarom ook? Kiev heeft inmiddels zoveel soldaten opgebrand dat het Oekraïense leger is gedegradeerd tot de derde liga en de vraag is alleen nog maar wanneer het zal instorten. Er bestaat gewoon geen reden voor Rusland om af te zien van de doelstellingen van de militaire missie.
Per slot van rekening had de RAND Corporation(1)Zie ons artikel: Wonderen gebeuren! hier maanden geleden al over gespeculeerd en zelfs overwogen om de nu Russische gebieden als zodanig te accepteren. Nog afgezien van de mantra dat Oekraïne zelf zal beslissen, is het sowieso voor iedereen duidelijk dat dit zeker niet het geval is en dat een beslissing over het lot van deze kolonie uitsluitend in Washington zal worden genomen. Maar er is niet alleen het probleem met het RAND-voorstel dat Rusland niet zal meespelen, helemaal niet kan meespelen, tenzij de dreiging voor het eigen land permanent wordt weggenomen. Er is het bijkomstige probleem van de komende Amerikaanse verkiezingen, die ervoor zorgen dat de regering Biden niet nog eens zo’n zichtbare nederlaag als in Afghanistan wil lijden. En de maximalistische retoriek van de afgelopen maanden heeft ervoor gezorgd dat elke concessie – op een nederlaag lijkt neer te komen.
Een voortzetting van de gevechten tot het moment van de Amerikaanse verkiezingen is echter ook nauwelijks denkbaar, want zonder aanvoer van extra (NAVO-)troepen kan er in principe niet van worden uitgegaan dat het Oekraïense leger überhaupt tot november volgend jaar nog zal bestaan. Tegelijkertijd is niet alleen de uitputting van voorraden materieel en munitie een verzwarende factor, maar ook de toenemende wrevel onder de Europese bevolking over de gevolgen van de financiële hulp aan Oekraïne en de gevolgen van de sancties. Nogmaals, het is moeilijk te voorspellen hoe de situatie zich zal ontwikkelen tussen nu en november 2024. Twee Europese regeringen hebben de afgelopen weken al het bijltje erbij neergegooid.
Daarbij komt het feit dat steeds meer delen van de wereld zich afkeren van de VS en ook van de Amerikaanse dollar; een trend die in het gunstigste geval nog slechts gestopt zou kunnen worden door een volledige opheffing van alle sancties tegen Rusland. Vooral op financieel gebied zijn de gevolgen veel ernstiger dan de NAVO-landen ooit openlijk zouden toegeven; maar inmiddels zijn er zelfs de eerste officiële verklaringen gekomen dat er op grote schaal geld wordt teruggetrokken door niet-westerse landen; en niet alleen geld, maar ook goudreserves. Maar om de sancties op te heffen en dus op zijn minst deze uitstroom te verminderen, zou er een definitief einde aan het conflict moeten komen, wat een de facto Russische overwinning zou betekenen, maar formeel als een terugtrekking van de VS, die echter niet op een nederlaag zou mogen lijken, worden gepresenteerd.
Welnu, daarvoor heeft het Westen slechts één optie in zijn gereedschapskist. Er zou een nieuwe kleurenrevolutie in de Oekraïne nodig zijn die, laten we zeggen, onder de vlag van “Moeders voor Vrede” (het nummer werd al met succes getrokken in de Sovjet-Unie) of een “Oekraïense Toekomst” zou aflopen. Het Zelenski-regime zou verwijdert en vervangen worden door een regering, die dan zou verklaren dat ze goede buren met Rusland wil zijn. De VS zouden dan kunnen verklaren dat ze altijd al hebben gezegd dat ze de beslissing van het Oekraïense volk respecteren, dus respecteren ze ook deze. Ze zouden dit kunnen verwoorden met spijtbetuigingen. Maar in de sfeer van de westerse propaganda zou dit geen trendbreuk of nederlaag zijn en ten opzichte van de landen in het Zuiden zouden ze op zijn minst hebben gedaan alsof ze altijd vóór de vrede waren – een vrede die hen op deze manier in de schoot is geworpen.
Tenslotte zijn alle organisaties (NGO’s) die destijds de Maidan hebben bekokstoofd nog steeds actief in de Oekraïne. De National Endowment for Democracy, al de Europese stichtingen, waaronder ook Duitse partijen, een enorm apparaat van bereidwillige, flexibele mensen die alleen maar verteld hoeft te worden dat er nu een ommekeer van 180 graden nodig is en dat een nauwe band met Oekraïense nazi’s niet langer wenselijk is. Dat is misschien een beetje problematisch, maar men kan de mensen die nog steeds aarzelen, wat concrete cijfers voorleggen over de Oekraïense slachtoffers en de westerse munitievoorraden, en dan is er niets aan de hand. Zelfs Human Rights Watch kan met de juiste financiële middelen worden overgehaald om te erkennen dat het recht op leven een relatief hoge plaats inneemt onder de mensenrechten.
Laten we zeggen dat het drie tot zes maanden duurt om het personeel om te vormen met de juiste training en om het materiaal bij te werken dat onder de mensen moet worden gebracht. Er zijn zeker mensen uit de minder dogmatische delen van de Europese vredesbewegingen die bereid zouden zijn, tegen betaling natuurlijk, om de medewerkers van de stichting te trainen op de richting naar vrede. Binnen deze tijd zou een concept uitgewerkt kunnen worden waardoor deze nieuwe beweging in de Oekraïne voet zou kunnen vatten, min of meer volgens het model van Greta Thunberg. De kettinghonden die in 2014 werden losgelaten, krijgen een geriefelijk ballingschap in de VS aangeboden of krijgen simpelweg te horen dat ze zich voortaan koest moeten houden of dat ze anders een Russische kogel tegemoet kunnen zien.
Niet heel simpel, maar wel haalbaar. Als de lichtfiguur die men in de Oekraïne wil voor schuiven eenmaal gecreëerd is, kun je de hele procedure hergebruiken die ook al voor Guaidó of Tichanovskaja bekonkeld was, maar dan andersom. Laten we zeggen dat je een vijftienjarige Sonja uit Dnipropetrovsk neemt die een been heeft verloren. Knappe meid natuurlijk, maar ook dat kan je bewerken. Onder bescherming van de westerse opperheren begint ze met een hongerstaking in haar woonplaats en dan wordt ze rondgestuurd – en je weet hoe dat gaat – desnoods helemaal naar de VN in New York.
Binnen de kortste keren ontstaat er een vredesbeweging in Oekraïne, die vervolgens kan worden aangezwengeld met betaalde demonstranten. Ook de vele Oekraïners in West-Europa kunnen worden ingeschakeld. Alles lijkt helemaal echt. De vlag, het logo en de vlag die onmisbaar zijn voor een kleurenrevolutie worden geleverd door een reclamebureau, en de uitrusting voor een langdurig protest wordt door een van de vele stichtingen uit de koffiekas gefinancierd.
Natuurlijk kunnen er problemen ontstaan met zoiets als de Azov-strijders. Dat kan altijd gebeuren bij zo’n abrupte koerswijziging. Maar dit hoeft geen belemmering te zijn – één aanval op de vreedzame demonstranten is genoeg en je kunt daarvoor de gewone politie gebruiken; in dit geval gaat het immers om het beschermen van de rechtvaardigen en het eerbiedigen van de wensen van de vreedzame bevolking. Het kan allemaal op de beste zendtijden worden uitgezonden. Het is gegarandeerd dat na twee maanden onafgebroken verslaggeving de mensen die voorheen in het hele Westen met blauw-gele vlaggen hebben gezwaaid, ervan overtuigd zullen zijn dat ze nooit iets anders hebben gewild dan vrede.
In een live-uitzending vanuit de Rada zal Sonja uit Dnipropetrovsk alle vele westerse vrienden bedanken die haar hebben geholpen om te overwinnen. Wetten die nazi-organisaties verbieden, Bandera verheerlijken en gelijke rechten voor minderheidstalen garanderen, kunnen van tevoren door de juiste advocatenkantoren worden geformuleerd en vervolgens uit de la worden getrokken. En tot slot mag Sonja de parade op 9 mei volgend jaar in Moskou vanaf de tribune bijwonen.
De regering Biden zou geen probleem hebben met de argumentatie, want ze heeft altijd verklaard dat ze alleen de Oekraïense soevereiniteit wil helpen te verdedigen. Het is duidelijk dat al deze stichtingen snel hun koffers moeten pakken na deze kleurenrevolutie, maar er is altijd wel een bittere pil te slikken. Ook het feit dat de regering, die uit deze kleurenrevolutie voortkomt, de regering is die Rusland heeft voorgedragen, maar dat kan in geheime onderhandelingen bedisseld worden, daar hoeven we geen grote ophef over te maken. En de VS weten sinds 1948 al hoe ze losgeslagen Oekraïense nazi’s moeten kalmeren.
Nadat deze operatie is afgerond, zijn er nog een paar weken over om de schok definitief te verwerken, waarna het hele sanctiepakket weer kan worden teruggedraaid. Maar ja, de Russische markt zal voor veel westerse bedrijven verloren zijn gegaan en het vertrouwen in eventuele overeenkomsten met het Westen kan waarschijnlijk alleen worden hersteld met behulp van middeleeuwse methoden, waarbij de kinderen van de heersers als pages of gijzelaars naar de vijand werden gestuurd; maar een beetje creativiteit zou dit probleem ook kunnen oplossen (Hunter Biden echter, zou hiervoor volledig ongeschikt zijn).
Klinkt dit niet als een ideale oplossing? Grotendeels bloedeloos, zonder gezichtsverlies en toch doelmatig? En bovendien eindelijk een CIA-operatie die vast en zeker een positieve vermelding in de geschiedenisboeken zal krijgen?
Het is jammer dat dit slechts een verzinsel is.
Voetnoten
