Het Westen beklemtoont nog steeds dat Russland volledig is geïsoleerd, dat iedereen de sancties ondersteunt en dat daardoor wellicht Poetin ten val gebracht zal worden en een einde zal komen aan het conflict in de Oekraïne.
Dit beeld berust uitsluitend op westers wensdenken.
Reeds in 2020 publiceerde Open Democracy hun analyse van de relatie tussen de RF en de westerse wereld (de rest van de wereld is in westerse ogen niet van belang):
In een isolement geraakt: Rusland en de wereld
Terwijl het invloed op zijn buren verliest, heeft het Rusland van Poetin een manier van invloed en controle uitoefenen aangenomen die meer kenmerkend is voor de geheime politie dan voor diplomaten. Alleen als Rusland in eigen land verandert in een echte mensgerichte democratie, zal er verandering komen in zijn externe optreden.
Poetins regime, dat de afgelopen 20 jaar zorgvuldig is opgebouwd, heeft zijn hoogtepunt van macht en controle bereikt. Maar nu de piek van het Poetinisme is bereikt, is het duidelijk dat het systeem zich op een point of no return bevindt – sociaal, economisch en ideologisch.
Wat komt hierna? Hoe ziet een post-Poetin en post-neoliberale toekomst eruit in Rusland?
Het westen doet nu zijn uiterste best om de koers van de Russische politiek te beïnvloeden in een richting die met hun eigen idealen overeenstemt. Dat het westen al geruime tijd ernaar streeft Rusland te verzwakken, kan bijvoorbeeld een studie van de Rand Corporation uit 2019 verduidelijken: Rusland overbelasten – concurreren vanuit een voordelige positie. (Zie ook hier op Wakkermens)
Er kan niet vaak genoeg op deze studie gewezen worden, daarin wordt in wezen het Amerikaanse buitenlandse beleid – en daarmee ook het Europese beleid – ten opzichte van Rusland uitgestippeld en het merkwaardige is dat de prognoses bijna altijd uitkomen.
RAND heeft op economisch gebied de volgende maatregelen tegen Rusland aanbevolen:
- De olie-export belemmeren
- De uitvoer van aardgas beperken en de aanleg van pijpleidingen belemmeren
- Sancties verlengen
- De braindrain bevorderen
Iedereen met belangstelling in politiek kan zich nog de kernachtige uitspraak van Ursula von der Leyen herinneren dat Rusland op zijn kont ligt(1)the Russian industry is in tatters – wie nu denkt dat dit een originele uitspraak is – reeds in 2015 constateerde Barak Obama: “Western sanctions had left Russia isolated and its economy ‘in tatters’.” en dat de sancties blijven bestaan.
Intussen dringt het zelfs tot de westerse media door dat de sancties niet het beoogde effect hebben, noch hebben ze Poetin ervan weerhouden de Oekraïne binnen te vallen, noch staat Rusland op de rand van het faillissement. De roebel is momentaan een van de meest stabiele munten. Ondanks alles blijft het Westen zich vastklampen aan de ingeslagen weg en beweert nog steeds dat Rusland in een oorlog verslagen moet worden, in plaats van over diplomatieke oplossingen na te denken.
In de Russisch media wordt vaak het citaat aangehaald (ik ben helaas vergeten van wie het afkomstig is):
Het grootste probleem van het Westen bestaat daarin, dat men in de eigen propaganda is gaan geloven
En omdat men de eigen propaganda gelooft, wordt nog steeds het denkbeeld gekoesterd dat Rusland volkomen geïsoleerd is en dat alle landen de Russische invasie zouden veroordelen. Maar wanneer je bijvoorbeeld naar het stemgedrag bij de laatste veroordeling van Rusland in de VN kijkt, zie je dat het aandeel onthoudingen oploopt en indien de Russische eis naar een geheime stemming was ingewilligd, dan had het beeld heel anders uitgezien. Ondanks de druk van de VS nemen landen als India of Turkije niet aan de sancties deel. Zoals de situatie er nu ligt, is iedere onthouding in wezen een stem tegen de VS.
Mijn indruk is dat Rusland zijn diplomatieke activiteiten sinds 24 februari enorm geïntensiveerd heeft en inmiddels erin geslaagd is het globale Zuiden (2)Of te wel: Global South. Ik gebruik deze term bij gebrek aan een betere omschrijving. De definitie ervan luit als volgt: Het globale Zuiden is een term die vaak wordt gebruikt om regio ‘ s in Latijns-Amerika, Azië, Afrika en Oceanië aan te duiden. Het begrip is verwandt aan termen, zoals … Lees verder... naar de Russische zienswijze te doen overhellen of tenminste niet aan de westerse sancties mee te doen. Er gaat bijna geen week voorbij zonder dat er een belangrijk internationaal congres, of topontmoeting plaatsvind, dat door Rusland georganiseerd is, of waaraan Rusland deelneemt.
We leven in een van de belangrijkste momenten in de geschiedenis. Misschien is dit moment nog belangrijker dan het einde van de Koude Oorlog. Net als die gebeurtenissen meer dan 30 jaar geleden, vinden er vandaag de dag grote geopolitieke verschuivingen plaats. Als aan het einde van de Koude Oorlog een machtsverschuiving plaatsvond die het westerse blok de dominantie rol toebedeelde, dan heeft deze nieuwe Koude Oorlog de opkomst van een nieuw blok ingeluid, dat een belangrijke plaats in de wereld wil doen gelden.(3)Zie ook: Everything is building up to a major showdown van Aram Mirzaei voor The Saker
De wereld is bezig herverdeeld te worden in landen die een unipolair stelsel nastreven (volgens de ideeën van het WEF) en anderen die de voorkeur geven aan een multipolaire wereldorde. Multipolariteit houdt in dat de landen een hogere mate aan zelfbeschikking hebben en waarde hechten aan hun soevereiniteit.
Een geopolitiek commentator, die ik zeer bewonder, Pepe Escobar, beschrijft de situatie als volgt:
“Overal op het helder verlichtte mondiale schaakbord worden de internationale betrekkingen volledig herzien.
China – en belangrijke Euraziatische spelers van de Shanghai Cooperation Organization (SCO), BRICS+ en de door Rusland geleide Euraziatische Economische Unie (EAEU) – tonen allemaal een weg naar vreedzame vooruitgang.
In tegenstelling hiermee legt de hegemon een stortvloed aan sancties op – het komt niet uit de hemel vallen dat de top drie van gesanctioneerde landen, uit de de Euraziatische machten Rusland, Iran en China bestaat. Er vindt een dodelijke proxy-oorlog plaats (Oekraïne); en tevens wordt ieder mogelijke vorm van hybride oorlogsvoering toegepast, die het einde van de Amerikaanse suprematie moet voorkomen. Een suprematie die nauwelijks zeven en een half decennia heeft geduurd en historisch gezien maar een kortstondige flits is.”
|
|
|
|
De bovenstaande kaarten laten zien dat de wereld aanzienlijk wat landen bevat die Rusland niet vijandig gezind zijn en als je niet naar het territorium kijk, maar naar hoofden van bevolking dan ziet het beeld er nog veel gunstiger voor Rusland uit. Naast de bovengenoemde organisaties vonden er ook ontmoetingen plaats met de leiders van de Afrikaanse Unie en de Arabische liga(4)Twee organisaties waarvan we hier nauwelijks iets over horen. De Arabische Liga is een organisatie van 22 Arabische landen die in 1945 werd opgericht om samenwerking tussen de lidstaten te bevorderen en de gemeenschappelijke belangen te behartigen. Het hoofdkwartier van de Arabische Liga is … Lees verder... en tevens op 12-13 oktober 2022 van CICA, Conferentie over interactie en vertrouwen-scheppende maatregelen in Azië. Poetin hield daar de volgende toespraak (licht ingekort):
De Conferentie over interactie en vertrouwenwekkende maatregelen in Azië bespreekt al 30 jaar urgente kwesties in verband met de bevordering van veiligheid en stabiliteit in de gehele Aziatische regio.
De bijeenkomst van vandaag vindt plaats tegen de achtergrond van grote veranderingen in de mondiale politiek en economie. De wereld wordt echt multipolair, en Azië speelt hierin een zeer zichtbare, zo niet sleutelrol, bij het ontstaan van nieuwe machtscentra.
De landen van de Aziatische regio zijn de motor van de wereldwijde economische groei. Integratieverbanden zoals de Sjanghai Samenwerkingsorganisatie, de Associatie van Zuidoost-Aziatische Staten en de Euraziatische Economische Unie werken hier op dynamische wijze en behalen goede resultaten.
Rusland neemt actief deel aan al deze processen. Wij zijn voorstander van de ontwikkeling en de welvaart van Azië en creëren daartoe een brede open ruimte voor samenwerking op het gebied van handel en investeringen die voor alle partijen voordelig is, en voor het uitbreiden en verdiepen van de samenwerkingsverbanden in diverse sectoren van de economie.
[…]
En natuurlijk doen wij samen met de andere Aziatische staten ons uiterste best om een systeem van gelijke en ondeelbare veiligheid te vormen op basis van de universeel erkende beginselen van het internationaal recht in het kader van het VN-Handvest.
Onze vergadering en andere regionale verenigingen worden geconfronteerd met vele acute problemen, waaronder de toegenomen onstabiliteit van de wereldprijzen voor energie, voedsel, meststoffen, grondstoffen en andere belangrijke grondstoffen. Dit leidt tot een verslechtering van de levenskwaliteit in zowel ontwikkelde als ontwikkelingslanden. Bovendien is er een reële dreiging van hongersnood en wijdverbreide sociale onrust, vooral in de armste landen.
Rusland van zijn kant doet zijn uiterste best om kritieke producten te leveren aan de landen die ze nodig hebben. Wij roepen op tot het wegnemen van alle kunstmatige, onwettige belemmeringen voor het herstel van de normale werking van de mondiale bevoorradingsketens, teneinde de dringende taken op het gebied van voedselzekerheid op te lossen.
Net als veel van onze partners in Azië geloven wij dat we moeten beginnen met een herziening van de manier waarop het mondiale financiële systeem heeft gewerkt, waardoor decennialang een zelfbenoemd zogenaamd gouden miljard, dat alle kapitaal- en technologiestromen naar zich toetrekt, grotendeels ten koste van anderen heeft kunnen leven.
Als eerste stap zien wij een actiever gebruik van nationale valuta’s bij onderlinge verrekeningen. Dergelijke maatregelen zouden ongetwijfeld bijdragen tot de versterking van de financiële soevereiniteit van onze landen, de ontwikkeling van de binnenlandse kapitaalmarkten en de verdieping van de regionale economische integratie.
Het is van essentieel belang om samen met andere regionale fora en organisaties actief te blijven werken aan het oplossen van crisissituaties en conflicten in Azië, de samenwerking tussen onze staten te versterken om de dreiging van het terrorisme tegen te gaan, extremistische groeperingen te identificeren en te neutraliseren, hun financiële steun te blokkeren, de drugshandel te bestrijden en de propaganda van radicale ideeën de kop in te drukken.
Helaas blijft Afghanistan een van de dringendste veiligheidsproblemen voor onze regio. Onze collega’s hebben hier vandaag al over gesproken.
Na meer dan 20 jaar militaire aanwezigheid van de Verenigde Staten en de NAVO en het mislukken van hun beleid, is dit land niet in staat gebleken om op eigen kracht het hoofd te bieden aan terroristische dreigingen, zoals wordt bevestigd door de aanhoudende reeks bloedige terroristische aanslagen, waaronder de bomaanslag op de Russische ambassade in Kaboel op 5 september.
Teneinde de situatie op het grondgebied van Afghanistan te normaliseren, is het uiteraard noodzakelijk om gezamenlijk bijstand te verlenen bij de economische wederopbouw. Wij dringen er echter vooral op aan dat de schade die de Afghanen door de jarenlange bezetting hebben geleden, wordt vergoed en dat de illegaal geblokkeerde Afghaanse fondsen worden vrijgegeven.
In het kader van een regeling in Afghanistan zou het nuttig zijn de Shanghai Cooperation Organization en haar regionale antiterroristische structuur hierbij te betrekken.
Tevens verzoeken wij alle Aziatische landen nauwer samen te werken met de Internationale gegevensbank voor terrorismebestrijding, die op initiatief van Rusland is opgericht.
Ik wijs erop dat Rusland en China een gezamenlijke verklaring van deze top hebben opgesteld over samenwerking bij het waarborgen van de veiligheid op het gebied van informatie- en communicatietechnologieën. We vertrouwen erop dat het wordt goedgekeurd.
Ter afsluiting noem ik nog het belang van versterking van de multilaterale samenwerking tussen de deelnemende staten op sociaal, cultureel en humanitair gebied en van bevordering van een interculturele dialoog en de contacten tussen mensen.
[…]
Over het geheel genomen zou ik met tevredenheid willen constateren dat de gezamenlijke werkzaamheden in het kader van de Conferentie over interactie en vertrouwenwekkende maatregelen positief verlopen. Rusland zal de veelzijdige samenwerking met alle op deze bijeenkomst vertegenwoordigde partijen blijven ontwikkelen.
[einde van de vertaling]
Het is duidelijk dat Rusland zich in toenemende mate op landen op het Eurazische continent richt en dat Westeuropa heeft afgedaan. Lavrov heeft zich op 18 oktober als volgt geuit:
Het heeft geen zin en we hebben ook niet de wens om de bestaande diplomatieke presentie in westerse landen te handhaven. Onze mensen werken in omstandigheden die nauwelijks meer menselijk te noemen zijn. Ze worden voortdurend geconfronteerd met problemen, bedreigt met fysieke geweldpleging. Het belangrijkste is, dat daar niets meer te doen valt, sinds Europa besloten heeft de deuren te sluiten en elke economische samenwerking met ons stop te zetten.- liefde kan niet worden afgedwongen.
Voetnoten
