Column van Bas Filippini
op Privacy First
In een eerdere column heb ik aangegeven dat deze draconische noodwet de grondwettelijke rechten van burgers ondermijnt en middels een dashboard, aangestuurd door technocraten in plaats van democraten, omgezet wordt in permanente noodwetgeving.
Nederland na 1 juli conform het kabinet:
Jan heeft een verjaardagspartijtje en nodigt zijn ouders, vrienden en bekenden uit. In de supermarkt maakt hij een praatje met een bekende, die zijn app wil checken alvorens het gesprek aan te gaan. Jan voelt zich sociaal onder druk gezet om ook een app te installeren. Buitengekomen krijgt hij van een BOA twee bekeuringen: één voor het schenden van de 1,5 meter en de andere voor het geven van een hand aan een andere bekende die hij tegenkwam. Tevens wordt hem gewezen op zijn leeftijd: hij valt in een risico-categorie.
Hij moet in quarantaine want er verschijnt een rood signaal op zijn net geïnstalleerde app. Hij mag niet meer reizen op straffe van een boete. Hij gaat toch nog even naar het verzorgingstehuis waar zijn ouders zitten maar daar wordt hem de toegang geweigerd. ‘s Avonds op de borrel thuis wordt aangebeld door twee BOA’s, die uitgerust met wapenstok en pepperspray zijn woning ingaan om te controleren of iedereen zich aan de regels houdt. Aangezien dat niet het geval is krijgen alle aanwezigen een bekeuring en Jan als organisator op de besloten plaats (zijn eigen huis) een zwaardere boete of 2 maanden celstraf. Allen hebben nu een strafblad. Iedereen die geen bewoner is moet vertrekken. Ook zijn nieuwe vriendin, die immers niet in het huis woont en zijn kinderen die bij zijn ex staan ingeschreven.
Heerlijk! Allemaal bij wet geregeld. Wat een geruststelling. Staatsterrorisme.
De eerste opzet van de nieuwe noodwet is schokkend. Enerzijds vanwege het amateurisme in de wetgevingsteksten (afgelopen 10 jaar heb ik niet eerder dergelijk broddelwerk gezien) en anderzijds vanwege de uitgangspunten en inhoud. Het start al met de uitgangspunten, welke veelal gebaseerd zijn op de waan van de dag en niet in het licht staan van onze democratische staatsinrichting:
- Het classificeren van de huidige epidemie als klasse A epidemie. Wellicht gold dat een aantal maanden geleden. Inmiddels is dit op basis van de huidige ervaringscijfers en ontwikkelingen totaal geen proportionele stelling. Gezien het feit dat de besluitvorming in de Taskforce geheim is en er geen Wob-verzoeken worden ingewilligd is er sprake van willekeur in de aanpak en classificatie.
- De Orwelliaanse framing inzake social distancing als basis voor “sociale (gewenste) gedragsregels”. Notabene social responsibility onder de burgers heeft de uitbraak onder controle gebracht. Deze wet gaat dus nog steeds uit van de Newspeak anderhalve-meter-samenleving die extreme beperking van de bewegingsvrijheid in onze samenleving tot gevolg heeft.
- De mogelijkheid inzake flexibel meebewegen en aanpassen aan de situatie onder ministerieel decreet, dus buiten de parlementaire checks en balances. Dit biedt aan de repressiekant een carte blanche voor machtsmisbruik en “function creep”, met andere woorden het steeds verder oprekken van de bevoegdheden en repressie.
- De centrale en benoemde rol van het RIVM in deze wet en indirect de WHO. De WHO, die meerdere foute inschattingen heeft gemaakt en waarvan de legitimiteit steeds meer ontbreekt door de invloed van enkele grote geldschieters uit dictatoriale regimes en de industrie alsmede de uittreding van de VS. Met als gevolg richtlijnen gebaseerd op bijvoorbeeld een frauduleuze en teruggetrokken publicatie in The Lancet inzake mogelijke goedkope medicijnen. De WHO richtlijnen, door enkelen bepaald, worden op deze wijze direct omgezet in onze wetgeving.
- De claim dat de crisis vooral onder bedwang is vanuit de toepassing en inzet van digitale (ondersteunende) middelen in plaats van de social responsibility van de burger en de capaciteitsvergroting in de zorg.
- In de memorie van toelichting vele pagina’s over de Corona-app die er blijkbaar MOET komen. Vanuit de politiek geïnspireerde uitgangspunten is dit de start van een social credit app en dito systeem met uiteindelijk biometrische identificatie als toegangspaspoort naar de maatschappij. Vooral voor reizen en verblijven. Tevens is de app de voorkant van een digitale surveillance infrastructuur.
- Een vervalbepaling van 1 jaar (!) zodat de noodwetgeving structurele wetgeving wordt.
Vervolgens de zaken die deze wet onder dwang wil afdwingen (gevangenisstraf 1 tot 6 maanden en geldboetes en strafblad):
- Huisvredebreuk opheffen. Het huis en erf als besloten plaats. Iedereen die niet de bewoner is kan opgepakt en weggestuurd worden. Ook omstandigheden in het huis kunnen aanleiding zijn tot optreden.
- Uitbreiding en vastlegging bijzondere opsporingsbevoegdheid ambtenaren in de wet geregeld.
- De risico-inschatting welke nu al tot willekeur en discriminatie leidt, te beginnen met leeftijd met later toevoegingen van andere kenmerken van “gevaar”.
- Groepsbijeenkomsten waarvan ingeschat wordt dat de “sociale norm” niet gehandhaafd kan worden.
- Mate en tijdsduur van contact tussen burgers, handen schudden verboden.
- Reisverbod middels personenvervoer, wellicht uit te breiden met gebruik eigen auto?
- Bezoekverbod zieken en behoeftigen.
- Eisen aan beschermende middelen en hygiëne, uit te breiden naar (verplichte) quarantaine, behandelingen en vaccinatie.
Deze wet is een belediging naar alle burgers die vanuit social responsibility weken thuis hebben gezeten om het capaciteitsprobleem in de gezondheidszorg op te lossen (weet u het nog, de reden voor dit alles?). Tevens een belediging naar alle professionele beleidsmakers en rechtswetenschappers die onze rechtsstaat dagelijks vertegenwoordigen en vormgeven. Het bewust aanpassen van wetgeving om structureel de vrijheden van burgers te onderdrukken is staatsterreur en niets anders. Dat is deze wet van dit kabinet: staatsterreur. Ondoordacht en onverantwoordelijk naar de toekomst. Deze wet is fout en stuurt van samen-leving naar apart-leving. Een dergelijke noodwet mag er nooit komen. Dit gaat alleen maar over dwang en controle conform het Chinese model en de afbraak van onze rechtsstaat.
Vanuit deze wet wordt de burger onder andere voor de volgende zaken beboet:
1 maand / geldboete categorie 1
- 1,5 meter verbod
- Groepsvorming
- Publieke plaatsen betreden die niet geopend zijn
- Deelname aan verboden evenementen.
2 maanden / geldboete categorie 2
- Overtreding organisatoren in publieke plaatsen
- Overtreding houders van evenementen
- Hygiëne/beschermingsovertredingen
- Overtreding op aanvullende beperkende regels die gesteld worden
- Overtredingen achter de voordeur indien vrees voor besmetting
- Overtreding van niet-bewoners en uithuiszetting
- Overtreding woonzorg bezoek
- Overtreding toegang kinderopvang
- Overtreding scholensluiting
- Specifieke bedrijfssluitingen
- Diverse overtredingen van bedrijven die zich niet aan de regels houden.
3 maanden / geldboete categorie 3
- Het (onder druk) verplichten van apps die tracen en tracken buiten de GGD om.
Bas Filippini,
voorzitter Privacy First
Dit bericht verscheen op Privacy First
