Jeffrey Sachs is een Amerikaanse top-econoom, die destijds in de jaren 90 de hele economische omwenteling van de voormalige Sovjet-Unie heeft begeleid en nu kennelijk tot hele andere inzichten is gekomen ten aanzien van het Amerikaanse en Wereldwijde economische beleid.
Ik heb de hele video bijdrage van Jeffrey Sachs uitgeschreven en vertaald, maar heb de video niet ondertiteld, omdat veel mensen het bezwaarlijk vinden om langdurig en vooral aandachtig ondertitels te lezen bij een video met een belangrijke boodschap.
Goedemiddag allemaal,
Het lawaai op de achtergrond komt vermoedelijk van mijn kant. Waar ik nu ben, in Athene, is het 6 uur ‘s ochtends. Ik bevind me in een cafetaria, die me heel vriendelijk toestaat deze video hier te mogen opnemen, en ik hoop dat ik goed te horen ben.
Ik wil u bedanken voor uw uitnodiging en SHAPE voor het leiderschap.(1)Saving Humanity and Planet Earth (SHAPE) is een project om de gevaren van confrontaties in het nucleaire tijdperk bloot te leggen en wegen te verkennen naar een veiligere, rechtvaardige en duurzame toekomst. Jeffrey Sachs spreekt deze organisatie toe in het kader van een webinar “Asia Pacific … Lees verder... Ik had zojuist het voorrecht om te mogen luisteren naar Alison Broinowski(2)Alison Elizabeth Broinowski, AM (geb. 25 oktober 1941) is een Australische academica, journaliste, schrijfster en voormalig Australisch ambtenaar. en Chung-in Moon(3)Moon Chung-in (geb. 25 maart 1951 in Zuid-Korea) is speciaal adviseur van president Moon Jae-in van Zuid-Korea voor buitenlandse zaken en nationale veiligheid. Hij is ook Distinguished University Professor van Yonsei University, Krause Distinguished Fellow, School of Policy and Global Strategy, … Lees verder... .
En het waren briljante stellingen waar we allemaal op getrakteerd werden, absoluut verhelderend.
Ik ben het volkomen eens met alles wat er is gezegd. De wereld is gek geworden, maar vooral de Angelsaksische wereld, ben ik bang. Ik weet niet of er überhaupt nog wel één enkele zinnig denkende geest over is, in ons kleine Engelstalige hoekje van de wereld.
En natuurlijk, als we het hebben over de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland, dan heeft de politiek van onze landen op dit moment iets diep deprimerends.
Deze diepgrijpende gekte komt – vrees ik – voort uit het Britse imperiale denken, dat dan overgenomen is door de Verenigde Staten. Mijn land, de VS, is nu onherkenbaar vergeleken met 20 of 30 jaar geleden.
Ik weet eerlijk gezegd niet meer zeker wie het land bestuurt. Ik geloof niet dat het op dit moment de president van de Verenigde Staten is.
We worden bestuurd door generaals, door ons veiligheidsapparaat. Het publiek is nergens van op de hoogte. De leugens die worden verteld over het buitenlands beleid zijn alomtegenwoordig en worden dagelijks door de mainstream media verspreid, iets waar ik nauwelijks meer naar kan luisteren of lezen. De New York Times, Washington Post, de Wall Street Journal en de belangrijkste televisiekanalen herhalen elke dag en voor 100% de overheidspropaganda.
Het is bijna onmogelijk om er doorheen te prikken. Waar gaat dit over? Nou, zoals je hebt gehoord, gaat het over het waanidee van de Verenigde Staten om aan de Amerikaanse hegemonie te willen vasthouden, gemilitariseerd, gedomineerd door het denken van generaals die slechts middelmatige intellecten zijn, en gedreven door hun persoonlijke hebzucht en zonder enig inzicht, omdat hun enige modus operandi nu eenmaal het voeren van oorlog is.
En dan onder leiding van Groot-Brittannië, dat helaas sind ik volwassen ben, steeds pathetischer is geworden en de rol vervult van een cheerleader voor de Verenigde Staten in haar streven naar hegemonie en naar oorlog.
Wat de VS ook zegt, Groot-Brittannië zal het nog 10 keer enthousiaster herhalen. En Groot-Brittannië is verrukt over de oorlog in de Oekraïne, die voor de Britse media en het Britse politieke leiderschap een grote tweede Krimoorlog vertegenwoordigt.
Hoe Australië en Nieuw-Zeeland aan deze waanzin hebben kunnen meedoen is echt een lastige vraag voor jullie, want de mensen zouden toch beter moeten weten, maar ik ben bang dat het de Five Eyes en andere veiligheidsdiensten zijn die dit aan de politici dicteren, voor zover de politici er hierbij überhaupt nog aan te pas komen. Hun wordt verteld: “Nou, dit is wat we moeten doen. Het gaat om de veiligheid van onze staat.” En ik denk niet dat onze politici hierin noodzakelijkerwijs nog een grote rol spelen.
Trouwens, het grote publiek heeft helemaal geen invloed op het buitenlands beleid van de VS. er vindt geen debat plaats, geen discussie, geen beraadslaging, ook geen debatten over het toewijzen van de 100 – en inmiddels 113 miljard, maar in feite nog veel meer geld, dat wordt uitgegeven aan de oorlog in Oekraïne.
Tot nu toe heeft er nog geen enkel georganiseerd debat plaatsgevonden, zelfs niet in het Congres, laat staan in het openbaar. Maar ik denk dat jullie veiligheidsorganisaties hier echt de drijvende kracht achter zijn. Ze hebben de premier en de anderen ervan kunnen overtuigen, dat dit het opperste veiligheidsbelang is. En dit is precies wat Amerika ons heeft verteld.
En laat me uitleggen wat we zien. En natuurlijk kun je het bredere publiek hiervan niet doordringen. Maar dit is de fundamentele kern van de strijd om te overleven in deze huidige wereld.
Alles wat ik zie – en ik ben al 43 jaar actief als economisch adviseur over de hele wereld – is onzin. En één van de dingen, die voor de mensen belangrijk zou zijn om te bestuderen om deze ontwikkelingen te kunnen begrijpen, is een treffend artikel van een voormalige collega van mij aan Harvard, Robert Blackwill en Ashley Tellis, geschreven voor de Council on Foreign Relations zo’n acht jaar geleden. Ik wil er een paar fragmenten uit voorlezen omdat daarin het hele plan van wat er nu gebeurt geschetst wordt.(4)https://www.cfr.org/report/revising-us-grand-strategy-toward-china
Dit is eerlik gezegd hoe het systeem tegenwoordig in de VS werkt, namelijk via de gevestigde media. Je krijgt in principe te horen wat er gaat gebeuren in niet noodzakelijkerwijs volledig expliciete bewoordingen, omdat wat zich nu ontvouwt echt deel uitmaakt van een geplande agenda voor de langere termijn.
Het is niet ad hoc. Dit is wat Blackwill en Tellis in 2015 schreven.
Eerste citaat: Sinds de oprichting hebben de Verenigde Staten consequent een grootse strategie gevolgd die gericht was op het verwerven en behouden van de oppermacht over verschillende rivalen.
Eerst op het Noord-Amerikaanse continent, daarna op het westelijk halfrond en uiteindelijk wereldwijd. En vervolgens wordt gesteld dat het behoud van de dominante rol het centrale doel moet blijven van de Amerikaanse Grand Strategy in de 21e eeuw.
Dus wat de intentie van dit doel is, is heel duidelijk. Het is het primaat van de Verenigde Staten wereldwijd. Vervolgens schetsen Blackwill en Tellis het draaiboek voor de strijd tegen China.
Ze beschrijven wat we moeten doen. Hier is de lijst. Dit is slechts een uittreksel.
Citaat: nieuwe preferentiële handelsafspraken maken tussen vrienden en bondgenoten van de VS om hun wederzijdse winsten te vergroten door middel van instrumenten die China bewust uitsluiten.
Oké, dit is het spelletje dat Obama al met TTIP en TPP(5)Handelsovereenkomsten, zie b.v. “The TTP and TTIP Trade Agreements: A Dystopian Future in which Corporations Rather Than Elected Governments Call the Shots” van Eric Zuesse is begonnen. Hij kreeg deze plannen er echter niet doorheen, maar ik ga nu eerst verder en dan geef ik commentaar.
Ten tweede: een technologisch controleregime creëren om de strategische capaciteiten van China te blokkeren om “politieke machtsstructuren van de vrienden en bondgenoten van Amerika in China’s periferie op te bouwen en de Amerikaanse strijdkrachten langs de Aziatische randgebieden te versterken, ondanks eventuele Chinese tegenstand.” Wat ik hier opmerkelijk aan vind, is dat dit een opsomming is uit 2015.
Dit is precies het huidige stap voor stap actieplan.
Dit herhaalt zich in de recente geschiedenis en reeds in 1997 beschreef Zbig Brzeziński in een artikel over buitenlandse zaken precies het tijdschema voor de uitbreiding van de NAVO en de intentie om de Oekraïne op te nemen in de NAVO-uitbreiding, want dit was altijd al het plan van de leidende veiligheidsinstanties.
En natuurlijk heeft dit rechtstreeks geleid tot de Oekraïne-oorlog, dat is namelijk een oorlog over de uitbreiding van de NAVO. Nu willen de vrienden en genieën die de wereld de oorlog in de Oekraïne hebben gebracht, de oorlog naar uw regio brengen, met de – zoals professor Moon zei – Noord-Atlantische Verdragsorganisatie die haar kantoren in Azië begint te openen, wat niet bepaald de Noord-Atlantische regio is.
Dus dit is waar we staan.
Dit is niet zo eenvoudig te doorzien en wel om één belangrijke reden, in ieder geval in de VS, ik weet niet hoe het in Australië is, maar ik verwacht dat het hetzelfde is. Nameleijk vanwege het feit dat we hier geen enkele openheid of discussie over hebben.
Het beleid is volledig in handen van het veiligheidsapparaat, het militair-industrieel complex, het netwerk van “Think Tanks” in Washington, het zijn eigenlijk non-Think Tanks , die allemaal gefinancierd worden door het militair-industrieel complex.
Ze hebben de universiteiten aan de oostkust volledig overgenomen, waar ik les geef. Ik heb 20 jaar lesgegeven aan Harvard. Ik geef les aan Columbia University. Dit is onze huidige leefomgeving.
In essentie heeft er een geruisloze staatsgreep plaatsgevonden.
Geen debat, geen openbare politiek, geen eerlijkheid, geen documenten onthuld, alles geheim, alles vertrouwelijke en geheimzinnige handelingen.
En omdat ik toevallig econoom ben en contact heb met staatshoofden over de hele wereld, hoor ik veel dingen.
En dus heb ik veel dingen persoonlijk gezien en gehoord, wat me heeft geholpen om de dagelijkse leugens te doorzien.
Maar je zult hier niets van terugvinden in ons publieke debat.
Nog even over de Oekraïne-oorlog – volledig voorspelbaar en onderdeel van een actieplan dat teruggaat tot het begin van de jaren negentig, om de Oekraïne in wezen in de militaire invloedssfeer van de VS te brengen.
En Brzezinski legde dit al in 1997 uit in The Global Chessboard – zijn beroemde geopolitieke boek.
Rusland zonder de Oekraïne is niets. De Oekraïne is de geografische spil voor Eurazië, en het boek zegt in wezen: “ga ervoor!”
Opmerkelijk genoeg zei Brzezinski in 1997 in dit boek dat het enige waar Amerikaanse beleidsmakers absoluut voor moeten waken, is dat ze Rusland en China niet samen in een bondgenootschap dwingen.
Maar dan zegt hij dat dit zo goed als ondenkbaar is. Maak je daar maar geen zorgen over, want dat zou het meest absurde zijn wat er ter wereld zou kunnen gebeuren.
Maar dat is nu precies wat deze krankzinnigen onbedoeld wel hebben gedaan.
Ik ben toevallig adviseur geweest van Gorbatsjov, Jeltsin en Koetsjma(6)de eerste president van de Oekraïne na de onafhankelijkheid in 1991 in de begindagen van de – nou ja – de nadagen van perestrojka en de begindagen na de ontbinding van de Sovjet-Unie.
Ik hield nauwlettend in de gaten wat er gebeurde. Ik zag dat de Verenigde Staten absoluut niet geïnteresseerd waren om Rusland te helpen. Rusland te helpen zich te stabiliseren, het idee was van begin af aan unipolariteit.
Rusland in bedwang houden en stappen nemen waartoe in feite al in 1992 was besloten, in directe tegenspraak met wat Gorbatsjov en Jeltsin was verteld, namelijk om de NAVO uit te breiden.(7)“Keep Russia down” is een toespeling op de oorspronkelijke opzet van de NAVO, zoals geformuleerd door Lord Ismay: “to keep the Russians out, the Americans in, and the Germans down”.
Dit is dus een draaiboek voor de lange termijn. Nu komen we tot China – de VS waren trouwens nauw betrokken bij de omverwerping van de Oekraïense president in 2014.
Het was een staatsgreep. Het was voor een aanzienlijk gedeelte een staatsgreep om het regime te veranderen, geënsceneerd door de Verenigde Staten. Niet in z’n geheel, maar wel in belangrijke mate.
Ik heb toevallig een deel ervan op een heel bizarre manier van dichtbij gezien. En ik weet hoe het geld van de VS werd gebruikt om de Maidan te steunen.
En het was ongelooflijk weerzinwekkend en zeer verontrustend en Poetin stelde vast dat de VS eraan meewerkten om een bevriende, naburige regering omver te werpen in het kader van de expliciete doelstelling om de NAVO die kant op te duwen, niet alleen naar de Oekraïne, maar ook naar Georgië.
En als je naar de kaart kijkt, dan was het Brzezinski’s opzet, om Rusland in de regio van de Zwarte Zee te laten omsingelen door landen als de Oekraïne, Roemenië, Bulgarije, Turkije en Georgië, deze zouden allemaal lid worden van de NAVO.
Dat zou dan het einde betekenen van een Russische machtsuitbreiding in de richting van het oostelijke Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. Aldus de plannen van deze genieën.
Poetin heeft herhaaldelijk kansen geboden om via onderhandelingen uit deze impasse te geraken. Bij voorbeeld de Minsk-akkoorden die door de VN-Veiligheidsraad zijn bekrachtigd. In 2021, 17 december, bracht hij trouwens een heel redelijk document voor onderhandelingen ter tafel. Het ontwerp van de veiligheidsafspraken tussen de VS en Rusland, waarin werd opgeroepen tot een einde aan de uitbreiding van de NAVO. De VS wimpelden het af. Ik belde het Witte Huis nadat het voorstel op tafel was gelegd, sprak met een van onze hoogste veiligheidsfunctionarissen en zei: onderhandel! Stop de uitbreiding van de NAVO! Je hebt een kans om oorlog te voorkomen. Het formele antwoord van de Verenigde Staten aan Poetin was, dat over de NAVO niet te onderhandelen valt. Dit is alleen een kwestie tussen de VS en de Oekraïne, Rusland heeft niets over de uitbreiding van de NAVO naar de Oekraïne in te brengen.
Dit is een verbijsterende manier om buitenlandse zaken te regelen, want dit is de directe weg naar oorlog. Zoals jullie weten – en ik hoop dat iedereen dat beseft – was in maart 2022 bijna een einde gekomen aan deze oorlog in de Oekraïne dankzij het bereikte akkoord, slechts een maand nadat Rusland op 24 februari was binnengevallen.
Een vredesverdrag tussen de Oekraïne en Rusland dat door de Verenigde Staten werd getorpedeerd, omdat de VS zeiden: ga door met vechten, houd niet op met vechten, onderhandel niet, accepteer geen neutraliteit.
En dus bevinden we ons in een oorlog die blijft escaleren in de richting van een mogelijke kernoorlog, want dat is wat er zou gebeuren indien Rusland een zware nederlaag zou lijden op het slagveld.
Dat gebeurt nu niet. Rusland overkomt dat ook niet,niet nu. Maar als dat wel het geval zou zijn, zou de oorlog escaleren naar een kernoorlog. Rusland zal nooit verslagen willen worden of uit de Krim worden verdreven en gedwee naar huis gaan en zeggen: het spijt ons dat we ooit aan deze oorlog zijn begonnen.
Rusland zal de zaak escaleren als het dat nodig acht.
We zitten nu dus in een spiraal die extreem gevaarlijk is en Japan speelt hier volledig op in.
En Australië – het is zo treurig om te zien hoe Australië heeft geaccepteerd om op deze roekeloze manier te worden misbruikt, en een fortuin heeft betaald om op deze roekeloze en provocerende manier te worden gebruikt.
De acties van de VS brengen ons, op enkele uitzonderingen na, op weg naar een oorlog met China, vergelijkbaar met de acties van de VS in de Oekraïne.
En deze oorlog, nou ja, eigenlijk elke oorlog kan het einde van alles betekenen, maar het hele idee van de VS en haar bondgenoten die tegen China willen vechten is verbijsterend in zijn implicaties, in zijn domheid, in zijn diepe gevaren en in zijn volledige tegenspraak van alle werkelijke veiligheidsbelangen.
En tevens van de realiteit, want China vormt geen bedreiging voor Australië, het vormt ook geen bedreiging voor de wereld.
En de laatste keer dat me erin verdiept heb – verbeter me indien nodig want er zijn experts in de zaal, veel deskundiger dan ik – ben ik geen enkele overzeese Chinese invasie tegen gekomen in de hele geschiedenis, behalve dan in de grensgebieden.
Ik zou niet weten wanneer in zijn hele geschiedenis, behalve dan toen de Mongolen kort over China heersten en probeerden Japan binnen te vallen en deze invasie kwam tot staan vanwege een tyfoon. Verder ken ik geen enkel ander geval in de hele 2.200 jaar van Chinese bestuurskunde.
Dus dit staat niet echt bovenaan mijn lijst om me zorgen over te maken. Wat me wel zorgen baart in de wereld zijn de diep neurotische Verenigde Staten, die nummer één willen blijven. Maar er niet in slagen dit te zijn op een manier die overeenkomt met het eigen zelfbeeld van de positie van nummer één, en met een armzalige – en het spijt me dat ik deze term gebruik – met een pathetische cheerleader in Londen. En elke dag maar roepend hoe geweldig alles is, het imperium is geweldig, iedereen zou dat moeten uitproberen, wij houden er echt van!
En ik hiermee ga ik eindigen, sorry dat ik maar blijf doorgaan, maar laat me gewoon, als ik nog mag, in één minuut zeggen wat er gedaan zou moeten worden om de oorlog in de Oekraïne te kunnen beëindigen, en wel onmiddellijk,dat is de dag dat Biden uiteindelijk in de openbaarheid zou treden om te verklaren dat de NAVO niet uitgebreid zal worden met de Oekraïne.
Geloof het maar, de basis voor onderhandelingen ligt er al sinds 20 jaar, maar dit werd steeds door de VS afgekeurd.
Ten tweede: het idee om NAVO-vestigingen in Azië te openen, is gewoonweg verbijsterend vanwege de risico’s en de domheid ervan, en zeg alstublieft tegen de Japanners dat ze hiermee moeten stoppen, het is roekeloos.
Ten derde: de Amerikaanse benadering van Taiwan is, afgezien van een sprankje realiteit dat Blinken vorige maand heeft getoond, zeer gevaarlijk en provocatief en dat op een kwaadwillende manier.
Ten vierde: wat nodig is, is een regionale dialoog in Azië, tussen Aziaten onderling en tussen de bewoners rond de Stille Oceaan.
En ten vijfde: maak gebruik van RCEP(8)Regional Comprehensive Economic Partnership – want RCEP is eigenlijk het juiste concept voor de regio – om China, Korea, Japan, de ASEAN landen, Australië en Nieuw-Zeeland samen te brengen binnen een coherent raamwerk, met het oog op de klimaatproblematiek, het energiebeleid, het handelsbeleid en het investeringsbeleid, het zou veel goeds tot stand kunnen brengen.
Niet alleen voor de 15 naties in Azië en de Stille Oceaan, maar voor de hele wereld. Sorry dat ik zo lang ben doorgegaan en dat ik blijf doordrammen, maar wat SHAPE doet is zo belangrijk, jullie zitten helemaal op het goede spoor en ik wens jullie het allerbeste.
Voetnoten
