Op 21 september 2022 kondigde Poetin een gedeeltelijke mobilisatie aan.(1)Voor de volledige tekst van de toesprak, zie ook ons artikel: Rusland kondigt deel-mobilisatie af Dit betekent een verdere escalatie van het Oekraïne-conflict. Ik wil vooral de thema’s toelichten, waaraan onze westerse media geen aandacht besteden.
Poetin legt zijn besluit als volgt uit:
“Het gaat om de noodzakelijke, dringende stappen ter bescherming van de soevereiniteit, veiligheid en territoriale integriteit van Rusland, ter ondersteuning van het verlangen en de wil van onze landgenoten om hun eigen toekomst te bepalen, en het agressieve beleid van een deel van de westerse elites die met alle middelen proberen hun overheersing te handhaven, en daartoe proberen alle soevereine, onafhankelijke ontwikkelingen te dwarsbomen en te onderdrukken om hun wil en pseudo-waarden aan andere landen en volkeren te blijven opleggen.
Het doel van dit Westen is om ons land te verzwakken, te verpletteren en uiteindelijk te vernietigen. Ze spreken nu al openlijk uit dat ze er in 1991 in geslaagd zijn de Sovjet-Unie te vernietigen en dat het nu tijd is dat Rusland zelf uiteenvalt in een veeltal van regio’s en gebieden, die elkaars doodsvijand zijn .”
De westerse media reageerden nogal panisch. Opnieuw viel te lezen dat Poetin met kernraketten dreigde en dat hij het conflict deed escaleren. Het westerse narratief kan tot op een paar punten ingedikt worden:
- Poetin is volledig van streek vanwege de enorme Oekraïense successen bij in het tegenoffensief van Cherson en Charkov. (Overigens hadden deze successen tot gevolg dat de Oekraïne tijdens de Navo-bijeenkomst in Rammstein op 8 september wederom met enkele miljarden verblijd werd).
- Volgens het narratief zit Poetin in een benarde positie, weet niet meer wat hij doen moet en heeft daarom opdracht gegeven voor een gedeeltelijke mobilisatie (en dan zou ik nog bijna vergeten zijn, dat de Oekraïense overwinning uiteraard in de nabije toekomst op handen was).
- Tevens zou de mobilisatie uiterst impopulair zijn, Russische mannen zouden massaal het land verlaten, de Russische economie zou volledig instorten en Poetins onbezonnen acties zouden uiteindelijk tot zijn ondergang (of te wel regime-change) leiden.
Volgens mij – allemaal Wishful Thinking.
Er waren wel enkele vrij kleinschalige protestbijeenkomsten van hooguit een paar honderd man. Ook probeerde een enkeling het land te verlaten, maar de massale uittocht, zoals deze ons in onze media voorgespiegeld wordt, vond niet plaats. Veeleer kwamen bij veel keuringslocaties de vrijwilligers al opdagen voordat ze opgeroepen werden.
Nadat Poetin zijn rede had gehouden, gaf ook minister van defensie Sjoigoe enkele toelichtingen bij de praktisch uitvoering van de gedeeltelijke mobilisatie. Er zouden 300.000 man opgeroepen worden, alles reservisten die al een militaire training hadden doorlopen.
De Russen (in ieder geval een meerderheid van de Russen) nemen de gebeurtenissen heel anders waar, dan de voorstelling die we hier in het westen te zien krijgen. Ze denken dat de NAVO sinds de val van de Berlijnse muur in 1989, doelbewust de verzwakking van Rusland heeft nagestreefd en uiteraard wordt dit als een bedreiging ervaren.
“Dergelijke plannen zijn al lang in de maak. Zij hebben bendes van internationale terroristen in de Kaukasus aangemoedigd en offensieve stellingen van de NAVO dicht bij onze grenzen opgebouwd. Zij hebben de totale russofobie tot hun wapen gemaakt, inclusief de decennialange doelbewuste cultivering van de haat tegen Rusland. Vooral in de Oekraïne, waardoor zij het land de rol van anti-Russisch bruggenhoofd hebben toebedeeld, het Oekraïense volk tot kanonnenvoer hebben veroordeeld en hun in een oorlog met ons land hebben gedreven, Ze hebben deze oorlog al in 2014 ontketend, waarbij ze het leger tegen burgers hebben ingezet en genocide, een blokkade en terreur hebben georganiseerd tegen mensen die weigerden de nieuwe regering te erkennen die als gevolg van de staatsgreep in Oekraïne 2014 aan de macht is gekomen.
En nadat het huidige regime in Kiev een vreedzame oplossing voor het Donbass-vraagstuk in alle openbaarheid heeft afgewezen en bovendien heeft aangekondigd aanspraak te maken op kernwapens, werd het volstrekt duidelijk dat een nieuw grootschalig offensief tegen de Donbass met zekerheid zou komen zoals dat al twee keer eerder was gebeurd. En daarna zou, even onafwendbaar, een aanval op de Russische Krim – op Rusland – volgen.
In deze context was de beslissing om een preventieve militaire operatie te starten absoluut noodzakelijk en het enig juiste. De belangrijkste doelstellingen waren de bevrijding van het gehele grondgebied van de Donbass en deze blijven ongewijzigd bestaan.”
In de media worden de uitspraken van Poetin tegenwoordig dusdanig ingekort, dat er een beeld van een gestoorde, paranoïde dictator ontstaat. Zo geeft de Duitse Spiegel in zijn zogenaamd volledige vertaling bijvoorbeeld alleen de hier boven vetgedrukte zin weer. De gedeeltes waarin het Russische optreden verklaart wordt, worden weggelaten. Dat bewuste weglaten van feiten wordt in de Engelse media reductionisme genoemd, een term die ongeveer betekent dat alles weggelaten wordt, wat niet in het beeld passt.
Vanuit Russisch oogpunt hebben de NAVO en de Oekraïne Rusland bewust geprovoceerd, en Rusland voelde zich gedwongen om in te grijpen.
Een volkomen onbegrijpelijke daad – de NAVO is immers een uitsluitend defensieve alliantie! En we hoeven dan ook niet te weten dat het Westen de vredesbesprekingen opzettelijk heeft getorpedeerd en blijft torpederen.
“Zelfs na het begin van de militaire operatie, zelfs tijdens de onderhandelingen in Istanboel, reageerden de vertegenwoordigers van Kiev zeer positief op onze voorstellen, en deze voorstellen hadden vooral betrekking op de veiligheid van Rusland, op onze belangen. Het is echter duidelijk dat een vreedzame oplossing het Westen niet aanstond, dus nadat bepaalde compromissen waren bereikt, kreeg Kiev directe orders om alle overeenkomsten te verscheuren.”
Poetin gaat vervolgens verder, waarbij hij wel vrij vaak het woord “neonazi” in de mond neemt. Ik ben er nog steeds niet over uit of de term “neonazi” wel zo’n geslaagde keuze is. Iedereen weet ongeveer wat ermee gemeend is, maar de term “nazi” heeft in een Oekraïense context een geheel nieuwe betekenis gekregen en kan nu eigenlijk niet langer op mensen toegepast worden die toevallig met een Duitse rijksvlag rondlopen of protesteren tegen Corona-maatregelen.
Poetin brengt daarna het thema Novorossija ter sprake en wijst de gebieden aan waar het referendum over het samengaan met Rusland zullen plaatsvinden.
Ik zou willen benadrukken dat wij weten dat de meerderheid van de mensen die in de van de neonazi’s bevrijde gebieden wonen, in de eerste plaats de historische gebieden van Novorossija, niet onder het juk van het neonaziregime willen leven. In Zaporozje, de regio Cherson, in Loegansk en Donetsk zagen en zien zij de wreedheden die door neonazi’s worden begaan in de onlangs bezette gebieden rond om Charkov. De afstammelingen van de Banderistas en nazi-beulen vermoorden mensen, martelen ze, werpen ze in de gevangenis, en vereffenen zo oude rekeningen. Ze vermoorden en martelen dus vreedzame burgers.
Over de referenda:
“De parlementen van de Volksrepublieken in de Donbass en de militaire besturen van de regio’s Cherson en Zaporozjije hebben besloten referenda te houden over de toekomst van deze gebieden en hebben ons, Rusland, gevraagd deze stap te steunen.
Ik benadruk dat wij alles in het werk zullen stellen om veilige omstandigheden voor de referenda te waarborgen, zodat de mensen hun wil kenbaar kunnen maken. En wij zullen de beslissing steunen die de meerderheid van de inwoners van de Volksrepublieken Donetsk en Loegansk en de regio’s Zaporozjije en Cherson over hun toekomst zal nemen.”
De westerse media zijn al lang verontwaardigd over de aankondiging van referenda en noemen deze “schijnreferenda”. Maar waarom zijn ze eigenlijk zo belangrijk?
Nadat er over gestemd is (en iedereen verwacht dat de bevolking van de Donbass en de Oblasts Zaporozjije en Cherson voor het bijtreden tot de RF zal stemmen), worden de nieuwe gebieden onmiddellijk als deel van de RF beschouwd. Iedere aanval op deze gebieden betekent dan een aanval op Rusland zelf. Een aanval op Rusland wordt als de zoveelste rode lijn gezien, die de NAVO beter niet kan overschrijden.
De stemming vindt plaats van 23-27 september 2022, en ik was verbaast dat deze zo snel na de aankondiging ervan gehouden zouden worden. Misschien om de tegenstanders weinig tijd te geven om ertegen in het verweer te komen?
Ervaringen in Gaza en Syrië hebben geleerd dat telkens wanneer stemmingen resultaten beloven, die vermoedelijk niet volgens de wensen van de tegenstander (bijvoorbeeld Israël) zullen uitvallen, dat er in dat geval stembureaus worden gebombardeerd. Hetzelfde gebeurt nu in de Donbass en de regio’s Cherson en Zaporozjije. De Oekraïne probeert deze stemming met alle middelen te voorkomen. Verondersteld wordt ook dat het tegenoffensief in de regio Cherson op touw werd gezet om te voorkomen dat de plaatselijke inwoners hun stem zouden uitbrengen. De opmerking van Poetin dat alles in het werk wordt gesteld om veilige omstandigheden voor de stemming te waarborgen, komt dan ook niet uit de lucht vallen.
Thomas Röper van Anti-Spiegel is trouwens als verkiezingswaarnemer onderweg en heeft het eerste verslag al gepubliceerd. Eén uitspraak van bewoners heeft me verbaasd, namelijk “nu weten we eindelijk zeker dat jullie (de Russen) niet meer weg zullen gaan”. Een grote angst van de bewoners was, dat de Russen weer zouden vertrekken en dat ze dan blootgesteld zouden zijn aan represailles door de Oekraïners. Zoals bijvoorbeeld in april in Boetsja is gebeurd en onlangs in de omgeving van Charkov.
De dreiging met atoomwapens:
Het Westen trekt uit de uitlatingen van Poetin die kernwapens ook maar een beetje aanstippen de conclusie, dat hij met kernwapens dreigt. Telkens als Rusland benadrukt dat volgens de Russische militaire doctrine, kernwapens alleen als antwoord op een vijandige kernaanval ingezet mogen worden, dan breekt het grote tamtam los, er wordt beweerd dat Rusland met kernwapens zou dreigen. Dat is echter nooit zo – Rusland dreigt niet met kernwapens.
Wat Poetin nu daadwerkelijk heeft gezegd is het volgende:
Washington, Londen en Brussel zetten Kiev regelrecht onder druk om de militaire operaties naar ons Russische grondgebied uit te breiden. Zij schromen niet langer en spreken openlijk erover dat Rusland met alle middelen op het slagveld moet worden verslagen, gevolgd door de ontneming van politieke, economische, culturele en elke andere vorm van soevereiniteit, en daarna de volledige plundering van ons land.
Er is ook nucleaire chantage bij betrokken. Ik heb het niet alleen over de beschieting van de kerncentrale van Zaporozjije, die door het Westen wordt aangemoedigd en die een nucleaire ramp tot gevolg kan hebben, maar ook over de verklaringen van sommige hoge vertegenwoordigers van vooraanstaande NAVO-landen over de wenselijkheid en toelaatbaarheid van het gebruik van massavernietigingswapens – kernwapens dus – tegen Rusland.
Degenen die dergelijke uitspraken doen over Rusland wil ik eraan herinneren dat ook ons land over diverse vernietigingswapens beschikt, waarvan sommige onderdelen geavanceerder zijn dan die van de NAVO-landen. Als de territoriale integriteit van ons land wordt bedreigd, zullen wij uiteraard alle middelen gebruiken die ons ter beschikking staan om Rusland en ons volk te verdedigen. Dit is géén bluf.
In Washington wordt het eventuele gebruik van kernwapens voortdurend aangestipt en ook Liz Truss heeft al voordat ze premier werd benadrukt, dat ze indien nodig bereid zou zijn de rode knop te drukken. De hele situatie is zeer gevaarlijk en er zou nodig naar een diplomatieke oplossing gezocht moeten worden, voordat het te laat is.
Voetnoten
