Of hoe de Agenda 2030 werkt.
In een van mijn vroegere levensfases, ‘80 – ‘90er jaren van de vorige eeuw, was ik boer. Ik was een biologisch – dynamische Demeter boer in Duitsland. Niet zo’n geitenwollenharensokken type of keuterboertje. Nee, we hadden een 120 ha. bedrijf, 40 melkkoeien, waarvan alle melk dagelijks in de kaas-tobbe verwerkt werd. Granen, aardappels en de volledige productieafzet in eigen beheer, het hoorde er allemaal bij.
We ploeterden ons wat af! Dag en nacht in de weer voor de goede zaak, werkend aan de wereld voor morgen. We ontvingen veel bezoekers op het bedrijf, ik hield lezingen en nam regelmatig deel aan verschillende (politieke) discussies.
We werkten niet alleen hard met onze handen in de aarde, maar zochten ook naar samenwerkingsvormen die wellicht een bijdrage zouden kunnen leveren aan een menselijke samenleving.
Samengevat: we waren heel “druk bezig” om de wereld te verbeteren.
De erkenning
Begin ‘90er jaren kwam eindelijk de erkenning voor ons geakker, tenminste dat dacht ik toen. De EU raakte geïnteresseerd in de biologische landbouw en vond het nodig, vanwege “consumentenbescherming”, dat alleen bioproducten op de markt aangeboden mochten worden waar ook echt en alleen bio inzat.
Hoera, eindelijk worden we serieus genomen.
Ik was hierover zeer enthousiast, in die tijd nog blind en niet wakker genoeg. Er waren echter ook veel collega boeren die zeer verontrust reageerden, die begrepen dat nu de staat zowel producent als consument zou voorschrijven wat biologische landbouw is. Zo ontstonden er twee groepen, ik hoorde toen bij de “verkeerde” groep. Ik hoorde toen bij de groep die nog te weinig inzicht had over de “goede” bedoelingen van overheden.
De eerste stap was dat de EU moest omschrijven wat zij met bio bedoelde. Hiermee overschreed een staatsmacht maar weer eens haar competenties.
Het einde van het verhaal is dan ook dat de biologische landbouw, tenminste de officiële en zoals het overgrote deel van de bevolking biologische producten ziet, ontdaan is van de geest. (De intentie, de idealen, moraliteit, consumenten interesse, enz.)
Ook de biologische landbouw heeft zich de industrie en de staat aangepast. (algemeen gesproken) De consument is het inzicht ontnomen die nodig is om eigen keuzes te kunnen maken. De staat maakt de keuzes voor ons.
Ik schreef hierover begin 2019 een uitgebreid artikel.
Agenda 2030
Wat ik hier beschrijf voor de landbouw, zien we op veel andere gebieden ook gebeuren. Kijk vooral naar de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van de VN. Hoe de piramidevormige top-down commando structuur werkt, leren we met Corona maar al te goed kennen.
Compost voor de bodemvruchtbaarheid.
Klimaat
Het klimaatdebat suggereert een samenhang met het milieu te hebben, immers daar liggen onze idealen, daardoor verbinden we ons met het thema. Niets is minder waar. Het klimaat debat beperkt zich op de broeikasgassen uitstoot, veroorzaakt door mensen.
Wanneer het de beleidsmakers werkelijk om het milieu zou gaan, zou men de wereldbevolking oproepen om wellicht een ietsepietsie minder te consumeren, minder energie te verbruiken, minder autorijden of minder te vliegen. De biodiversiteit verdwijnt niet door een klimaatverandering maar door het gif wat in de lucht wordt geblazen of op onze akkers wordt gesproeid. Intelligente, milieu bewuste keuzes maken als consument bij de boodschappen, daar hoor je niets over.
De industrie is de grootste veroorzaker van broeikasgassen, zij produceert enorm veel wat we niet nodig hebben. Veel wordt vandaag gekocht wat morgen óf kapot is óf wat we in de prullenbak gooien.
En ja, er zijn veel mensen die deze producten kopen. Eigenlijk hebben we dus zelf het heft in handen, als we ons maar niet zouden laten benevelen.
Nee de overheden promoten precies het tegenovergestelde. We moeten vooral veel blijven consumeren (groene stroom), veel produceren (elektrische auto’s, fietsen, zonnepanelen) en ons vooral goed voelen wanneer we “goed” bezig zijn. De techniek zal de rest voor ons oplossen.
Onderwijs
Het onderwijs biedt veel mogelijkheden voor oneigenlijk gebruik. Hier beschreven we al de reden waarom er een leerplicht is ingevoerd. In toenemende mate stelt de staat eisen aan de inhoud van de leerstof. Men moet zich hierbij altijd voor ogen houden dat het lesinhoud betreft die de staat voor nodig acht.
Burgerschapsvorming, hier leest u de mooie doelstellingen.
De lesstof over biologie en natuur wordt vervangen door “groene” waardeoordelen, conform het beleid van het regime.
SDG’s
Zoals hierboven onderwijs en klimaat genoemd zijn, zijn voor alle SDG’s, Sustainable Development Goals (Duurzame Ontwikkelingsdoelen) voorbeelden te noemen waar de VN → EU → Nederlandse staat onze idealen zal misbruiken en misvormen. Hier vindt u de Nederlandstalige propaganda webpagina. Dit zijn overigens ook de webpagina’s die als voorbeeld dienen voor het “goed” bezig zijn in het onderwijs.
We noemen hier nog enkelen SDG’s.
Armoede: Het basis inkomen zal geïnstalleerd gaan worden en zal tot nog minder eigen verantwoording en financiële afhankelijkheid leiden. (Interessant thema waar we in een later artikel nog op terug komen)
zijn bio-aardappelen mechanisch goed onkruidvrij te houden.
Honger: De hele voedselketen komt onder controle van de staat. Met andere woorden in handen van de Monsanto’s en Bayer’s in deze wereld. Genetisch gemanipuleerd voedsel zal de standaard worden en vrij-baan voor de pesticiden op onze akkers en levensmiddelen zal het gevolg zijn.
Gezondheid: Vaccinatie zal “vrijwillig en kosteloos” aangeboden worden. De kosten worden uit de belastingcenten gefinancierd (dus toch niet zo kosteloos voor de burger). Ongevaccineerde burgers zullen belemmerd worden in hun bewegingsvrijheid, hebben tot bepaalde diensten geen toegang en sommige beroepen mogen alleen nog uitgeoefend worden door gevaccineerde personen.
Let op!
Op bovenstaande manier, zullen we altijd het gevaar lopen dat we als mens “uitgerangeerd” worden.
In de huidige Coronatijd is de verstrengeling van economie en ons rechtsleven goed herkenbaar. De maatregelen die de overheid “voor ons” neemt, komen niet voort uit wetenschappelijke inzichten en zijn tegenstrijdig met ons rechtssysteem. De maatregelen zijn zuiver en alleen gebaseerd op economische belangen.
Wanneer we geen gevoel ervoor ontwikkelen om binnen de samenleving drie afzonderlijke gebieden te herkennen, met elk haar eigen logica, zullen de economische krachten steeds meer het rechtsleven beheersen. Het rechtsleven zal in opdracht van deze economie het individu, met haar streven naar vrijheid, steeds verder terroriseren.
