Het schrikbeeld van de elites: Een mondige burger

De meeste artikelen die men in de vrije media vindt over het Corona gebeuren, gaan onvermoeid door met het publiceren van argumenten tegen de stroom in. Ik ben daar zeer dankbaar voor. Het is dapper en zeker zinvol en zal voor een nog onbepaald, lange tijd nodig blijven.

Iedereen die denkt het “beter” te weten m.b.t. Corona dan wat ons in de overheersende media voorgespiegeld wordt, zal bemerken dat in de gesprekken of discussies die hij of zij voert met vrienden of bekenden, de argumenten een steeds geringere rol spelen. Logisch, want men kent inmiddels wel zo’n beetje alle (tegen)argumenten en men is hierbij al gepositioneerd. Het gaat niet meer om feiten, het gaat om vermeende zekerheid, veiligheid en in deze onzekere tijd (ons sociale leven staat op z’n kop!), om een houvast – het geloof. Ik pretendeer hiermee niet, dat ik hier zelf vrij van ben.

We willen op Wakkermens een zoektocht beginnen. Kunnen we het Corona-gebeuren beter begrijpen wanneer we dit in een groter perspectief plaatsen? Past het Corona debacle in een bepaalde lijn in de wereldontwikkeling? Voor de vrije media lezer zal duidelijk zijn dat niet een virusje het probleem is, maar de ontwikkeling die het vermeende gevaar tot gevolg heeft.

Vele vragen, vragen om opheldering. We gooien hier een paar balletjes op:

• Is het wel zo slim om onze gezondheid toe te vertrouwen aan commerciële bedrijven die het maken van winst als eerste doelstelling hebben? (Nee:-)) Waarom hebben we onze gezondheidszorg dan zo ingericht?
• Hoe zijn we inmiddels naar onze gezondheid gaan kijken? Is gezondheid alleen de afwezigheid van ziektesymptomen? (Dat is tenminste de boodschap van de industrie, via reclame en “wetenschappelijke” publicaties.)
• Is er een argument om aan te nemen dat onze staatsmannen het beste met ons voor hebben? (Terwijl de ervaring uit een lange geschiedenis ons het tegendeel leert. Zie voordracht hier onder.)
• Waarom nemen we onze individuele verantwoordelijkheid niet op maar schuiven bij elk ditje en datje de staat de verantwoording toe om zaken op te lossen, cq. te regelen.

 

De angst van de Machtselite voor het Volk

Tegenwoordig aanbidt men de eenheidsstaat als een afgod. Het verafgoden van de staat is een wijdverbreide, schadelijke vorm van bijgeloof: zowel burgers als politici gaan ervan uit dat de staat competent is om zichzelf competent te verklaren op alle terreinen en in alle aangelegenheden van de samenleving.
Dit bijgeloof in de almacht van de staat (dat in feite ook in het woord ‘overheid’ al onverbloemd tot uitdrukking komt) werkt funest en blokkeert de ontwikkeling naar een gezonde samenleving.

Hieronder plaatsen we een voordracht van Rainer Mausfeld, professor voor algemene psychologie aan de universiteit Kiel. Zijn focus richt zich op de waarnemingspsychologie en de cognitieve wetenschap. Enkele jaren geleden publiceerde hij de bestseller: Het zwijgen der lammeren.

Om überhaupt tot een mondige burger te kunnen komen, moet men er een gevoel voor krijgen hoe de manipulatie en de indoctrinatie werkt. Voor diegene die het ernst neemt met zijn eigen mondigheid is dit een “plicht” voordracht. Helder, veeleisend en leerzaam.