Sinds 1945 doet Amerika er alles aan om Rusland als vijand op te bouwen want zij heeft groot belang bij dit vijandbeeld.
Wat men hierbij moet realiseren is dat een van de grootste bedreigingen voor Amerika, een vriendschappelijke verhouding tussen Rusland en Europa zou zijn, met name Duitsland. Gebundeld zouden zij Amerika op elk gebied de baas kunnen zijn)
Amerika gaat (meestal via de NAVO) een directe confrontatie uit de weg en het komt dank de uiterst diplomatische zelfbeheersing van Rusland, niet tot een confrontatie.
De laatste 20 jaar concentreert en specialiseert de NAVO (Lees: Amerika) zich op provocaties. Hoe pervers deze provocaties zijn leest u verder in dit bericht.
Indrukwekkende voorbeelden uit de jongste geschiedenis zijn Oekraïne en de situatie op De Krim. Dank Rusland is het hier nog tot geen grotere escalatie gekomen.
In ruil voor de vereniging van de twee Duitslanden, beloofde het Westen Rusland, dat de NAVO zich niet verder richting Rusland zou uitbreiden. Inmiddels is de NAVO grens ca. 1000 km opgeschoven. De door het westen in 2014 georganiseerde staatsgreep in Oekraïne, bedreigt Rusland direct, door een mogelijke NAVO-uitbreiding tot aan haar huisdeur. Dit laatste was overigens de eigenlijke achtergrond van de Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne waarover in Nederland een referendum is geweest.
In tegenstelling tot wat ons de media vertellen is er geen sprake van een annexatie door Rusland van De Krim.
Integendeel, de autonome republiek De Krim heeft de regering die in 2014 door het Westen geïnstalleerd werd, niet erkend. In een referendum heeft de Krim zich toen, met ruim 96%, uitgesproken voor aansluiting bij Rusland. Dat Rusland hierop is ingegaan, is uit de geschiedenis te begrijpen.
Sindsdien schenden Amerikaanse en Israëlische vliegtuigen regelmatig het Russische luchtruim in dit gebied en de Oekraïnische marine de territoriale wateren van Rusland; allen in de hoop dat Rusland aanleiding geeft tot nog meer geweld in de regio.
Grootscheepse NAVO oefening
Volgens het gerenommeerde Duitse weekblad Der Spiegel, vond er van 9 tot 15 mei jl. een grootscheepse NAVO oefening plaats. Een oefening waarbij geen enkel voertuig, geen enkele tank of schip bij betrokken was.
Hier het Spiegel artikel
Het begint met cyberaanvallen waarbij wordt toegewerkt naar een escalatie van gebeurtenissen: met een oefening op hoog niveau simuleert de NAVO een aanval van een vijandige grootmacht met kernwapens (bedoeld wordt: Rusland) en de militaire reactie van de NAVO hierop. Stratego voor gevorderden, met een tegenstander die 10 zetten vooruit kan denken bij schaken. Wat zou hier nu mis kunnen gaan?
De NAVO speelt een Russische aanval op een partner-lidstaat na en willen de militaire reactie van het Bondgenootschap simuleren. Hiertoe start op 9 mei een zesdaagse grootschalige oefening in het NAVO-hoofdkwartier en de ministeries van defensie van de lidstaten.
Bovenal moet de manoeuvre ervoor zorgen dat de NAVO snel politieke beslissingen kan nemen en in een echte noodsituatie kan handelen. De zogenaamde “crisisbeheersingsoefening” (kortweg CMX) is meer dan routineus. Maandenlang is er door militaire en NAVO-functionarissen gewerkt aan de voorbereidingen.
Geen Kernwapens
Geruststellend voor NAVO-critici: Een virtueel gebruik van nucleaire wapens was van het begin af aan uitgesloten.
Een geruststellende gedachte, maar een halve waarheid:
de staven van de NAVO hoeven zich niet druk te maken over de inzet van kernwapens. De beslissing over de inzet van kernwapens ligt niet bij de NAVO, maar wordt in Washington genomen.
Deze oefening is in eerste instantie noodzakelijk om de steeds hogere uitgaven voor de defensie-industrie te rechtvaardigen. Het gaat helemaal niet om een echte bedreiging, maar om een voorwendsel om telkens weer fondsen vrij te maken voor het militair industrieel complex die van deze logica profiteert.
Door een kritische Trump in haar nek, maakt de NAVO zich zorgen over haar voortbestaan. Zou de Russische Federatie als “echte” tegenstander geëlimineerd worden, zou de NAVO haar inspanningen op het gebied van bewapening ook enorm moeten verminderen. Hierdoor zouden de winsten van de defensie-industrie extreem slinken. Dat is de reden waarom de NAVO een vijand nodig heeft en grootschalige manipulatie en propaganda toepast om de bevolking te laten geloven dat Rusland onze landen bedreigt, zodat we dus moeten blijven upgraden. En zo blijft de wapenwedloop in stand. Het is een groot, maar vooral treurig schandaal.
Zolang politici hiermee door gaan en het publiek dom gehouden wordt, verandert er niets.
Van Russen zijde zijn er diverse malen bruikbare voorstellen gedaan. Maar de Russen zijn met de onderhandelingen met het Westen ten tijde van Gorbatsjov, door datzelfde Westen flink bedrogen. De Verenigde Staten beloofden de Russen – in ruil voor de hereniging van de twee Duitslanden – dat de NAVO niet naar het oosten zou uitbreiden. Sinds 1999 is het Westen zo’n 1.000 kilometer oostwaarts opgerukt en staat nu bij Poetin op de stoep – en Rusland maar beschuldigen van agressiviteit.
Een Russische aanval
Laten we even stil staan bij een eventuele oorlog tussen Rusland en Europa. Zou het niet zo zijn dat een Russische militaire aanval in West-Europa (zelfs met “alleen” conventionele wapens) zou resulteren in een decennialange vernietiging van functionerende infra-structuren? Rusland kan nauwelijks een “overwonnen” West-Europa beheren en het is waarschijnlijk ook niet in het belang van Rusland. Als Rusland West-Europa aanvalt, wie zal dan nog Russisch aardgas kopen? En is de meest effectieve aanval op West-Europa door Rusland niet het gemakkelijkst uit te voeren door de gastoevoer in een koude winter stil te leggen?
Provoceren met speldenprikken
Het begint met deze NAVO oefening namelijk met de datum die men gekozen heeft. Op 9 mei viert Rusland een van zijn belangrijkste feestdagen: de dag van de overwinning op nazi-Duitsland. Deze feestdag is tegelijkertijd ook een trauma. Rusland heeft in de Tweede Wereldoorlog grote verliezen geleden en meer dan 25 miljoen slachtoffers geteld. Deze datum is in Rusland nog steeds één van de belangrijkste dagen in het jaar.
Een oorlog voeren tegen Rusland op zo’n dag is een duidelijke westerse provocatie tegen Rusland. Als de NAVO oprecht geïnteresseerd was in ontspanning, dan had ze de manoeuvre twee weken eerder of later kunnen uitvoeren: zulke dingen zijn geen toeval in de internationale politiek, maar doelbewust gepland.
Het beleid is speldenprikken-provoactie door de NAVO jegens Rusland. En de vraag rijst waarom Duitsland, dat anders altijd de nadruk legt op zijn verantwoordelijkheid voor het nazi-verleden, op deze dag deelneemt aan een oorlogsspel tegen Rusland.
Wat moet men in Rusland denken nu Duitsland een slordige 100 kilometer uit St. Petersburg soldaten heeft gestationeerd, het bevel voert over de Zwarte Zee Vloot van de NAVO en op de Russische gedenkdag van de Tweede Wereldoorlog een nieuwe oorlog tegen Rusland uitvoert?
De NAVO is geëvolueerd naar een agressieve macht onder het bevel van de Verenigde Staten. En Nederland doet hieraan mee. Een wereldmacht in verval, die haar leidinggevende positie in de wereld niet uit handen wil geven. Daarvoor is het zelfs bereid oorlog te voeren tegen Rusland. Maar dan wel vèr van huis, op Europees grondgebied.
