De ascetische professor zet je aan het denken

Over emancipatorische bewegingen
en een weg om uit de sociale ongelijkheid te komen.

In deze tijden, waarin we rechtstreeks op The Great Reset en een nieuwe wereldorde lijken af te stevenen, is dit gesprek uit 2018 actueel als nooit tevoren. Het WEF tekent toekomstvisies van een wereld waarin niemand meer iets bezit (op enkele uitzonderingen na) en desondanks heel gelukkig is. De bezitloze samenleving lijkt me een vrij realistische voorspelling, maar bij het geluk heb ik toch zo mijn twijfels. Vrijheid van denken lijkt mij een voorwaarde voor geluk en niemand van het WEF etc. heeft zich erom bekommerd wat de bevolking zou willen en hoe men zich de toekomst voorstelt. Daarom zijn de denkbeelden van Prof. Rainer Mausfeld zo belangrijk, want als we niet naar een wereld volgens het WEF toe willen, zullen we zelf in actie moeten komen.

Een van de stellingen van Mausfeld is dat we in een schijndemocratie leven, dat ons bestuur weliswaar democratisch gekozen is, maar na de verkiezingen wordt de macht aan de regering en het parlement overgedragen, waardoor geen directe invloed van de bevolking op de besluitvorming meer plaats vindt. De bevolking dient af te stappen van de houding: “de regering zal het wel het beste weten en zij zorgt goed voor ons”.

De mensen dienen te beseffen dat ze tegenover onpersoonlijke, ondoorzichtige en abstracte machtsstructuren staan. Deze structuren, die ook kunnen worden omschreven als elitaire netwerken, maken gebruik van het concept van de democratie, zonder democratische waarden in de praktijk toe te passen. De schijn van democratische invloed op te houden is de ideale profylaxe tegen opstandigheid, tegenstand en revoluties in tijden die steeds meer aan de feodale sociale ongelijkheid van vroeger doen denken. Aangezien deze verdoezelingstactieken, waarbij ideologisch geladen termen inhoudelijk in hun tegendeel worden verkeerd, bijzonder effectief zijn gebleken voor indoctrinatiedoeleinden, worden ze ook met grote regelmaat toegepast. Dit is bijvoorbeeld het geval met woorden als “globalisering” of “vrije markten”, bij deze termen is dit jaar ook nog “corona-virus” bij gekomen. Deze termen worden aan een gedesoriënteerde bevolking gepresenteerd als een soort onveranderlijk natuurverschijnsel, een soort noodlot wat je niet kunt ontlopen. Dit dient ertoe om te verdoezelen dat de neoliberale doctrine genadeloos het recht van de sterkste of te wel “the survival of the fittest” toepast.

Op een leeftijd van bijna 70 jaren, had professor Rainer Mausfeld er vermoedelijk niet op gerekend dat hij nog eens een ster op YouTube zou worden, wiens lezingen een miljoenenpubliek zouden trekken. Maar het is overduidelijk dat zijn stellingen, geïllustreerd door het inmiddels alom bekende beeld van de “zwijgende lammeren”, een snaar des tijds raken. Het is alsof we al jaren een duistere verdenking koesteren en er eindelijk iemand het woord neemt en zegt: onze democratie is bij lange na niet zo democratisch, als ons wordt voorgespiegeld.

Democratie betekent vandaag de dag in feite het bestuur van gekozen oligarchen, afkomstig uit economische en politieke elites, waarbij de belangrijkste onderdelen van de samenleving, met name de economie, in beginsel zijn onttrokken aan elke democratische controle en verantwoordingsplicht; daardoor liggen grote delen van de sociale structuur van ons eigen leven buiten de democratische sfeer.⁽¹⁾Uit de inleiding van “Warum schweigen die Lämmer.

Hierdoor wordt de bevolking met de taak geconfronteerd de kloof te overbruggen tussen de voorgespiegelde en de echt bestaande realiteit, tussen de PR en de werkelijkheid, met als doel om stap voor stap het ideaal van democratische verhoudingen, in de zin van de Verlichting, te benaderen. Dit vereist niet alleen intellectuele weerbaarheid en de bewustwording van de subtiele technieken die de mening van het individu beïnvloeden, maar vooral ook de erkenning dat men het slachtoffer is geworden van een gigantische misleiding.

Prof. Rainer Mausfeld over emancipatorische bewegingen
en een weg om uit de sociale ongelijkheid te komen.

De volgende clip is afkomstig van KenFM en maakt deel uit van een langer vraaggesprek.
Opmerkelijk is dat KenFM aanvankelijk dit stukje uit het vraaggesprek gesneden heeft en nu toch publiceert. KenFM beschouwt dus het thema als bijzonder brisant.

 

Genoemde boeken:

• Walter Scheidel, The Great Leveler: Violence and the History of Inequality from the Stone Age to the Twenty-First Century.
  De vier factoren beschrijft Scheidel als volgt: The “Four Horsemen” of leveling—mass-mobilization warfare, transformative revolutions, state collapse, and catastrophic plagues—have repeatedly destroyed the fortunes of the rich. Today, the violence that reduced inequality in the past seems to have diminished, and that is a good thing.
• Thomas Piketty, Capital in the Twenty-First Century
• Philip Mirowski, Untote leben länger. Warum der Neoliberalismus nach der Krise noch stärker ist.
  Engels: Never Let a Serious Crisis Go to Waste: How Neoliberalism Survived the Financial Meltdown