Voor de meeste burgers die zich ook via alternatieve media informeren zal het duidelijk zijn dat de Corona dreiging niet het grote killer-virus is en ook nooit is geweest.
Of beleidsmakers zich hierbij hebben vergist of dat een geheel andere agenda wordt uitgerold, laten we op deze plek even in het midden.
Feit blijft: Corona verdwijnt, terreur regime blijft.
Voor de geïnformeerde burger zal het duidelijk zijn dat de opgelegde maatregelen buiten alle proporties zijn t.a.v. de dreiging die ons wordt voorgespiegeld.
Weten de beleidsmakers dit dan ook? Waarschijnlijk wel. De motivatie achter de verwoestende maatregelen kan dus niet bij de “Corona dreiging” gezocht worden en moet dan ook elders te vinden zijn.
Feit blijft ook: dat een groot deel van de bevolking nog steeds beïnvloed wordt door angst.
Dit is vooral voor deze mensen zelf zeer vervelend en zo blijft een groot deel van de bevolking een geliefd en kwetsbaar prooi voor de overheersende media.
Herhalingen
Deze heersende media blijven herhalen, herhalen en herhalen. Zij presenteren telkens weer dezelfde pap met een ander kleurtje, smaakje of in een andere context. De angst onder de bevolking wordt hierdoor gevoed en in stand gehouden.
Hierdoor voelen wij ons bij Wakkermens geroepen ook, en steeds weer een tegengeluid te laten klinken.
Wij zullen noodgedwongen dus ook blijven herhalen, herhalen en herhalen.
Inmiddels zijn rondom het C-griepje de meest relevante zaken wel bekend en het is nu aan ieder individu, om zelf de balans op te maken. Een zeer inspirerend bericht hiervoor vindt u hier.
En zo, spelen de argumenten in het gesprek geen rol meer.
Vooruit
Op Wakkermens willen we ons weer concentreren op berichten die het wellicht mogelijk maken om tot meer inzicht over de wereld en onze samenleving te komen.
De afgelopen Coronacrisis nog vers in het geheugen en de gevolgen waar we dagelijks mee geconfronteerd worden, kunnen we als aanleiding hiervoor nemen.
- Hoe heeft dit “oude normaal” het mogelijk kunnen maken dat we bedwelmt werden door een Coronacrisis en wakker werden in een dictatuur?
- Hoe normaal was dit “oude normaal” in werkelijkheid?
- Welk deel van de huidige ontwikkeling is een gevolg van ons eigen (niet) handelen?
- Kunnen we een weg bouwen van het oude normaal naar een nieuw ideaal?
Dit zijn vragen die ieder van ons zou moeten stellen. Ons zelf (wederom) achteroverleunend als passieve slachtoffers te betreuren is niet het antwoord waar de samenleving mee geholpen wordt. Want laat het wel duidelijk zijn dat vrijheid, verantwoording voorop stelt.
