Dit bericht gaat niet over de klimaatverandering maar over de enorme toename aan berichten hierover. Er is een regelrechte mediahype gaande waardoor er geen dag voorbij gaat waarin “nieuw inzichten” met betrekking tot de naderende catastrofe gepubliceerd worden.
De Europese politiek werkt aan vele, zelfs zeer tegenstrijdige maatregelen om dit op de mensheid toesnellende onheil te keren. Regeringen ontwikkelen plannen die duizenden miljarden gaan kosten.
Nu zullen er veel mensen zijn die hierover blij en opgelucht zijn:
“Eindelijk worden er stappen ondernomen en nemen overheden het milieu serieus .”
Nee, het gaat alleen om CO² reductie.
Anderen zullen zich wellicht aan de uitspraak van Nazie propagandaminister Goebbels herinneren:
“Geef me de macht over de media en ik verander elk volk in een kudde varkens.”
Onafhankelijk welke mening je over de klimaatverandering hebt, lijkt het zeer waarschijnlijk en aannemelijk dat deze mediahype een georganiseerde campagne is. Wanneer dit het geval is, dan praten we hier over een zeer professionele campagne waarbij onvermijdelijk veel geld gemoeid is.
Het is dus een terechte vraag of er wellicht ook vruchtgebruikers of begunstigden zijn die (groot) voordeel bij deze vorm en mate van berichtgeving hebben. Temeer omdat we uit onze kapitalistische ervaring weten dat het (bijna) altijd om macht & geld gaat.
Cui bono? Wie heeft er voordeel bij?
Macht
Laten we eerst kijken naar het streven naar macht. Hiervoor moeten we even aanstippen dat Europa consequent naar het voorbeeld van de voormalige USSR wordt opgebouwd. Dit zullen we in een nog volgend bericht verder uiteenzetten.
Belangrijk op deze plek zijn de ingrediënten die deze volksdictatuur mogelijk maakten.
- Angst
door een gemeenschappelijke vijand of bedreiging te scheppen.
(Want ja, de Russen waren toen ook bang voor het Westen.) - Media controle.
De overheden zijn niet alleen de grootste verspreiders van nepnieuws, ze hebben bovendien ook de volledige controle over de media. - Een ideologie
Een beladen, emotionele ideologie die natuurlijk het heil van het volk dient en die we alleen gemeenschappelijk kunnen vervullen. Sterker nog, bij het thema klimaatverandering wordt met gezamenlijk bedoelt: de wereldgemeenschap. Deze ideologie op de spits gedreven, zal de roep naar een wereldregering inluiden. - Democratie
Of tenminste de illusie dat we via democratische besluitvorming onze stem kunnen laten gelden en daarmee invloed op het systeem kunnen uitoefenen. Hoe meer we hiervan overtuigt zijn, om zo ontvankelijker zijn we als lid van het collectief voor manipulatie.In werkelijkheid trekt er echter een kleine elite aan de democratische touwtjes. Deze heeft de macht over de media en beïnvloed daarmee de publieke opinie. (en daarmee ons denken en stemgedrag). -
Anti-rook-bewakers anno 2019!
Hoge school Leiden September 2019Volksopvoeding
Als try-out werd met de “niet roken” campagne succesvol het huisrecht van elke caféhouder en elke restaurant bezitter onder de voet gelopen. Een groot deel van de bevolking heeft gejuicht. Dit kon gebeuren omdat de publieke opinie hierop was voorbereid. Opgevoed door de media werd dit door een groot deel van de bevolking ondersteunt en geaccepteerd. Hierbij is het de meeste mensen ontgaan dat de staat binnen privéruimtes regels opstelde en daarmee gewoon de soevereiniteit van privéruimtes elimineerde. (Er zal een tijd komen waarin de staat ook binnen onze eigen vier wanden regels zal gaan invoeren. Controle zal mogelijk zijn via onze Smart – Homes en smart – apparaten.)
Volksopvoeding werkt dus. De burger van de toekomst rookt niet, rijdt elektrisch, doet aan afvalscheiding, compenseert zijn CO² voetafdruk, jogt (met alle handige appjes natuurlijk) stemt groen, heeft kritische bedenkingen om nog een kind in de wereld te zetten en eet vegan. En dit alles, onafhankelijk of dit wel of geen invloed heeft op de klimaatverandering. Het gaat om het gevoel, niet om de ratio. Het gevoel iets voor de wereld te doen en je schuldig te voelen (en kwetsbaar te zijn) wanneer je niet aan de collectieve eis voldoet.
Wanneer dit alles stevig zit, wordt het voor beleidsmakers makkelijk om naar behoeve hier en daar ook nog andere wensen ongemerkt aan toe te voegen.
Geld
Al Gore
Niet het meest interessante, maar wel degelijk opvallend, is dat de klimaatprediker Al Gore, nadat hij in 2006 met zijn documentaire An Inconvenient Truth de wereld in trok, sindsdien enkele 100 miljoenen bij elkaar snabbelde. Nu is dat voor de echte grote jongens niet heel veel geld maar voor Al Gore ligt dat iets anders. Hij komt uit relatief bescheiden verhoudingen waardoor hij tijdens zijn vicepresidentschap (tot 2001) slechts enkele miljoenen bezat. In 2010 bedroeg zijn eigen kapitaal reeds meer dan 100 miljoen en volgens de “Business Financial Post” drie jaar later verdubbelt naar 200 miljoen. Inmiddels wordt zijn vermogen geschat tussen de 300- en 400 miljoen.
Al gore heeft een Green-Investment-Fonds (Generation Investment Management) in het leven geroepen en beschikt zo over enkele miljarden waarmee hij kan schuiven. Hij weet als geen ander wanneer en welke publicaties betreffende het klimaat verschijnen, die dan vervolgens de investeerders bewegen.
Overigens werd de documentaire van Al Gore An Inconvenient Truth in 2007 in Engeland door de rechter verboden deze op openbare scholen te vertonen. De documentaire bevatte teveel onhoudbare stellingen.
George Soros
Ook niet heel verrassend dat ook George Soros in dit verband genoemd moet worden. De miljarden zware speculant en “filantroop” die zeer actief is wanneer het om globalisering, wereldregering, Verenigde staten van Europa en het klimaat gaat. U weet wel, de man die uit liefde voor de mensheid een grote rol speelde bij de staatsgreep in Oekraïne, de moord op Libische leider Gaddafi en de oorlog in Syrië.
Het Duitse financiële blad Das Handelsblatt citeert Soros dat “…hij niet voor niets de CO² emissiehandel als speculatiedoel heeft uitgekozen….Deze markt is weinig transparant en gevoelig voor manipulatie”. Letterlijk zei Soros: “Daarom is deze zo in trek bij financiële jongens zoals ik.”
Het echte grote geld
Dat zich enkele individuele persoonlijkheden aan het klimaatdebat verrijken is niet heel spectaculair. Wél spectaculair vonden we een zeer interessante these van Willem Middelkoop: De monetaire reset. In het onderaan gepubliceerde gesprek tussen Middelkoop en Buitink bij Café Weltschmerz, wordt dit uitgebreid toegelicht, een beetje financieel technisch, maar zeker de moeite waard.
De monetaire reset is begonnen uit de notendop:
Amerika heeft een groot probleem met zijn eigen dollar. Het land is al decennialang bankroet en kon haar grote tekorten financieren door vooral staatsobligaties uit te geven. Dit ging zolang goed zolang er genoeg kopers voor deze staatsobligaties te vinden waren.
China, Rusland en in hun kielzog steeds meer landen verliezen het vertrouwen in de dollar, en terecht. De obligatiemarkt droogt op. Dit heeft grote financiële gevolgen voor het systeem, niet alleen voor ons allen (pensioenen ed.) maar ook wordt het voor Amerika steeds moeilijker zich te financieren.
Bovendien en minstens zo belangrijk, hebben de grote mogendheden er schoon genoeg van om naar Amerika’s pijpen te moeten dansen. Want wat gewone burgers vaak niet weten: het is niet alleen het Amerikaanse leger die Amerika de wereldheerschappij verschaft maar het is vooral de macht over de dollar, de dollar als wereldmunt. Hiermee kan zij staten bouwen of vernietigen.
(Overigens ligt hier ook de oorzaak van de val van het staatshoofd Gaddafi en de oorlog in Libië)
Er is inmiddels een duidelijk einde in zicht van dit Amerikaanse feestje. Rusland, China, India en een groot deel van de overige landen nemen voorzichtig afscheid van de dollar. Als reserve valuta wordt, naast de grote andere munteenheden, enorme hoeveelheden goud als reserve aangekocht. Amerika dreigt het geldmonopolie te verliezen.
IMF
Er moet dus een vervanging voor de dollar komen, Amerika moet verder gefinancierd worden en Amerika wil de financiële touwtjes in handen houden.
Nu komt volgens de these van Middelkoop het IMF op het toneel. De Wereldbank en het IMF zijn politieke instrumenten en worden door Amerika gecontroleerd.
Het plan:
Het klimaat vraagstuk wordt over proportioneel opgeblazen. Het grote klimaat vraagstuk zal alleen eensgezind en door een wereldwijde samenwerking tot oplossingen kunnen leiden. Hier kan het IMF een leidende rol gaan spelen. (op weg naar een wereldregering?)
Om het klimaat te redden zullen er voor duizenden miljarden “groene” obligaties, in een nog te creëren IMF-eigen valuta, op de markt gaan komen om deze enorme en “noodzakelijke” energietransitie te financieren. In werkelijkheid gaat het om het bestaande, financiële systeem te redden. Het IMF zal eisen gaan stellen aan overheden en handelsbanken om zogenaamd ‘groen’ te worden en om de obligaties ook onder het volk te krijgen.
Het gesprek tussen Willem Middelkoop & Paul Buitink op YouTube hier als pop-up
[video_popup url=”https://www.youtube.com/watch?v=U49khFl4RHo” img=”https://wakkermens.info/wp-content/uploads/2019/10/Middelkoop_Buitink_Weltschmerz.jpg”]
