De aankondiging van Iran dat het zich terugtrekt uit de 5+1 nucleaire overeenkomst naar aanleiding van de moord op generaal Qassem Soleimani, heeft niet veel te betekenen, aangezien de Verenigde Staten hun deelname al eerder hadden opgezegd. Het is veel zorgwekkender dat Israël zijn eigen echte nucleaire arsenaal heeft en in de verleiding zou kunnen komen dit te gebruiken in geval van een terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit het Midden-Oosten.
Iran houdt zich niet aan de nucleaire akkoorden!
Iran trekt zich terug uit de nucleaire akkoorden – een stap richting de atoombom!
Iran bereidt atoombommen voor – een vaarwel aan het nucleaire akkoord
Dat zijn de geluiden zoals de westerse media het besluit van Iran hebben gepresenteerd. Iran wilde na de moord op generaal Soleimani, op bevel van President Trump!, niet langer de beperkingen op de verrijking van uranium accepteren die in 2015 door de 5+1-groep waren overeengekomen. (Verenigde Staten, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Rusland, China, plus Duitsland).
Deze media zijn dus de bron van “informatie” over de nucleaire dreiging in het Midden-Oosten. Ze melden hierbij niet dat het President Trump was die in 2018 de VS uit het akkoord trok. Israël had dit verdrag omschreven als “De overgave van het Westen aan de As van het Kwaad, geleid door Iran”. Ze melden geen woord over het feit dat er in het Midden-Oosten slechts één nucleaire macht bestaat – Israël – die aan geen enkele vorm van controle is onderworpen omdat zij zich niet houdt aan het non-proliferatieverdrag, dat echter wel door Iran is ondertekend.
Het Israëlische arsenaal, afgeschermd door een dichte mantel van geheimzinnigheid en omertà, wordt geschat op 80 á 400 kernkoppen, plus voldoende plutonium om nog honderden te bouwen. Israël produceert zeker ook tritium, een radioactief gas waarmee het een nieuwe generatie kernwapens bouwt. Daaronder zijn minikernkoppen en neutronenbommen die, omdat ze een minimale radioactieve besmetting veroorzaken, meer geschikt zouden zijn voor doelen in de buurt van Israël zelf. De Israëlische kernkoppen zijn klaar voor lancering op ballistische raketten die, met de Jericho 3, een bereik hebben van 8 tot 9.000 kilometer. Duitsland leverde Israël (in de vorm van een geschenk voor knock-outprijzen) vier voor de lancering van Popeye Turbo-kernraketten aangepaste dolfijnonderzeeërs, met een bereik van ongeveer 1500 kilometer. Stil en met de mogelijkheid om een week onder water te blijven, varen de “dolfijnen” in de oostelijke Middellandse Zee, de Rode Zee en de Perzische Golf, klaar voor een 24-uurs alertheid voor een nucleaire aanval.
De Verenigde Staten, die al meer dan 350 F-15 en F-16 jachtbommenwerpers aan Israël hebben geleverd, leveren nu minstens nog 75 – F-35 gevechtsvliegtuigen, die zowel conventionele als nucleaire wapens kunnen hebben. Het eerste eskader van Israëlische F-35’s werd operationeel in december 2017. Israël Aerospace Industries produceert vleugelonderdelen die de F-35’s onzichtbaar maken voor de radar. Met deze technologie, die ook zal worden toegepast op de Italiaanse F-35’s, versterkt Israël de aanvalscapaciteiten van zijn kernkrachten.
Israël, met 200 kernwapens die permanent op Iran gericht zijn (zoals de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell in 2015 heeft aangegeven) is vastbesloten zijn monopolie op de bom in het Midden-Oosten te stabiliseren door te voorkomen dat Iran een civiel nucleair programma ontwikkelt dat op zekere dag de bouw van kernwapens mogelijk zou maken. Een gegeven dat vandaag de dag voor tientallen landen in de hele wereld geldt. In de cyclus van de exploitatie van uranium is er geen duidelijke scheidslijn tussen civiel en militair gebruik van splijtbaar materiaal. Om het Iraanse kernprogramma te blokkeren, is Israël vastbesloten om alle mogelijke middelen te gebruiken. De moord op vier Iraanse kernwetenschappers tussen 2010 en 2012 was hoogstwaarschijnlijk het werk van de Mossad.
De Israëlische nucleaire strijdkrachten zijn geïntegreerd in het elektronische systeem van de NAVO, op basis van het “Individual Cooperation Programme” met Israël. Israël is geen lid van deze alliantie maar heeft wel een permanente missie in het hoofdkwartier van de NAVO in Brussel. Volgens het plan dat werd getest tijdens de USA- Israëlische oefening Juniper Cobra 2018, zouden de Amerikaanse strijdkrachten via Europa aankomen (vooral vanuit de bases in Italië) om Israël te steunen in een oorlog tegen Iran. Een oorlog die zou kunnen beginnen met een Israëlische aanval op Iraanse nucleaire doelen, zoals die op het Iraakse Osiraq werd uitgevoerd. De Jerusalem Post bevestigt dat Israël niet-nucleaire anti-bunkerbommen bezit, die vooral gebruikt kunnen worden met de F-35’s, die de Iraanse nucleaire site in Fordow kunnen treffen.
Iran heeft, hoewel het geen kernwapens heeft, wel de capaciteiten voor een militair antwoord, die Joegoslavië, Irak en Libië niet bezaten toen de VS en de NAVO deze landen aanvielen. In dit geval zou Israël kernwapens kunnen inzetten door een kettingreactie op gang te brengen met onvoorspelbare gevolgen.
Dit bericht verscheen bij Voltaire Netwerk
