Veel geschreeuw en weinig wol
Op dit moment is Slovenië voorzitter van de EU en dit heeft al tot de nodige spanningen geleid. De president van Slovenië heeft een paar uitspraken gedaan die de rest van de Europarlementariërs tegen de haren in strijkt. Of eigenlijk moet ik zeggen “de westerse rest van de Europarlementariërs”. Ik neem sinds enige tijd binnen de EU een duidelijke verdeeldheid waar tussen de oud-ingezetenen leden van de EU en de Oost-Europese “nieuwkomers”. De stichtingsleden van de EU doen zich voor alsof ze de betere Europeanen zijn, die precies weten hoe het zou moeten. Deze houding wordt ze in veel Oost-Europese landen niet in dank afgenomen, het wordt ervaren als een gebrek aan respect, als een krenking van de nationale trots.
De Slavische volkeren, maar ook de Hongaren en de Roemenen werden in het Keizerrijk Oostenrijk als burgers tweede klasse behandeld, wat tot verscheidene opstanden en emancipatiebewegingen heeft geleid. De volkeren van Zuid-Oost-Europa, zoals Servië, Bulgarije, Albanië etc., waren onderdanen van het Osmaanse Rijk en ook daar ontstonden de nodige bevrijdingsbewegingen. Na de eerste wereldoorlog waren zowel het Osmaanse Rijk als de Donaumonarchie uiteengevallen en de meeste voormalige onderdanen in deze gebieden genoten een korte periode van nationale zelfstandigheid. De tweede wereldoorlog bracht daar verandering in, de meeste Oost-Europese landen werden nu bondgenoten van de Sovjet-Unie, of zoals men ook zegt “vielen binnen de invloedssfeer van het Warschaupact”, terwijl Joegoslavië tot de niet-gebonden landen wordt gerekend. Nadat de Sovjet-Unie en Joegoslavië opgehouden hadden te bestaan, werden de Oost-Europese landen al spoedig in de EU opgenomen, met de belofte van welvaart en democratie. De oude EU landen namen echter ten opzichte van de nieuwe leden een schoolmeesterachtige houding aan, de meer traditionele waarden als patriottisme of familiebanden moesten plaats maken voor vrouwenemancipatie en LGBT-rechten.
Na deze lange aanloop kom ik bij de aanleiding voor dit artikel in Die Welt:
[begin van de vertaling]
Sloveense premier bestempelt EU-Europarlementariërs
als “Marionetten van Soros”
Opnieuw veroorzaakt de Sloveense premier Janez Janša een schandaal in het Europees Parlement: hij beschuldigt de leden van het Europees Parlement ervan vooringenomen te zijn tegen zijn land en noemt hen “Marionetten van Soros“. De voorzitter van het Europees Parlement ziet dit als een “aanval op de Europese burgers”.
Na verschillende Twitter-aanvallen op parlementsleden heeft de voorzitter van het Europees Parlement David Sassoli de Sloveense regeringsleider Janez Janša tot de orde geroepen. Hij drong er bij Jansa op aan te stoppen met de provocaties, schreef de Italiaan donderdag op Twitter. “Aanvallen op leden van dit Parlement zijn ook aanvallen op Europese burgers.” Het geschil is bijzonder explosief omdat Slovenië momenteel het roulerende voorzitterschap van de EU-lidstaten bekleedt. Constructieve samenwerking kan alleen gebaseerd zijn op wederzijds vertrouwen en respect, schreef Sassoli.
Momenteel bezoeken leden van het Justitiële Comité Slovenië om zich een beeld te vormen van de rechtsstaat en de persvrijheid in het land. Op Twitter beschuldigde Janša hen van partijdigheid en vroeg hoe vaak zij bij de Duitse kanselier, de Nederlandse premier of de Franse president langs waren geweest.
Janša deelde donderdag onder meer een foto op Twitter waarop de Amerikaanse miljardair George Soros te zien is te midden van een netwerk van verschillende Europarlementariërs. Dit zouden volgens het fotobijschrift de “Soros marionetten in het EU Parlement” zijn. Soros is een in Hongarije geboren overlevende van de Holocaust die via zijn stichting talrijke maatschappelijke organisaties steunt. Onder andere is het hoofd van de EU-delegatie in Slovenië, Sophie in ‘t Veld, op de foto te zien.
Critici beschuldigen Janša, wiens partij net als de CDU en CSU tot de christen-democratische partijfamilie in Europa behoort, er al lang van dat hij onder meer de onafhankelijke media in Slovenië onder druk zet. In maart ontstond er een schandaal in het Europees Parlement nadat Jansa tijdens een hoorzitting over de toestand van de media in zijn land eiste dat een door hem gepresenteerde video zou worden getoond. Nadat zijn verzoek was afgewezen, ontstond er een verhitte woordenwisseling met de voorzitster van de commissie in ‘t Veld. Tenslotte verliet Janša de videoconferentie zonder afscheid te nemen.
[eind van de vertaling]
Opvallend is dat Die Welt hier plotseling in een paar bijzinnen aandacht aan de persoon van George Soros besteedt, door middel van de tekst: “Soros is een in Hongarije geboren overlevende van de Holocaust die via zijn stichting talrijke maatschappelijke organisaties steunt.” Soros wordt hier als een weldoener en onschuldig slachtoffer afgeschilderd, terwijl hij in sommige kringen behoorlijk omstreden is. De stichting waarvan hier sprake is de Open Society Foundation, die haar hand had in alle mislukte en geslaagde “regime changes” in Oost-Europa (voor het gemak tel ik daar nu ook landen als Georgië en Armenië bij). Ik wil hier niet dieper op ingaan, George Soros en de Open Society Foundation zijn een aparte artikelen-reeks waard.(1)Vergelijk bij dit thema ook onze artikelen: De “Open Border Society” van George Soros geinfiltreerd in de EU en Europees Parlement en De Soros-machine
Er wordt al niet eens meer een poging gedaan om het standpunt van Slovenië uit te leggen. De kritiek van Janša wordt niet inhoudelijk beoordeeld maar onmiddellijk afgekeurd. En waarom worden tegenwoordig interne conflicten binnen de EU op Twitter uitgedragen?
In iedere geval wordt stemming tegen Janša gemaakt, het gaat hier al lang niet meer om inhoudelijke discussies maar alles wordt op de persoon gespeeld.
Het geval heeft ook de Russische media gehaald, en werd bijvoorbeeld bij Русская Весна besproken, onder de titel: Een schandaal bij de EU: de Sloveense premier noemt Europarlementariërs “marionetten van Soros”. Naast de uitspraak van de voorzitter van het EU-parlement(2)Wij doen een dringend beroep op Janša om de provocaties tegen leden van het Europees Parlement te stoppen. Aanvallen op leden van de instelling zijn ook aanvallen op Europese burgers”, schreef David Sassoli, voorzitter van het Europees Parlement, op Twitter., wordt er nog bij gezegd: Ook een aantal leden van het Europees Parlement hebben Janša aan de kaak gesteld, sommigen beschuldigden hem van antisemitisme.
Het commentaar luidt verder: “Hoe dan ook, de zaak is veelzeggend. De Hongaarse premier Orban staat niet langer alleen in zijn strijd tegen Soros,” aldus het Telegram-kanaal Политика Страны (@stranaua, een Oekraïens kanaal).
In een ander artikel van Die Welt (3)Die Welt is een krant die tot de Axel Springer groep behoort. Gezien het feit dat tegenwoordig de meeste media dezelfde meningen verkondigen, mag wat Die Welt schrijft als de politiek correcte mening beschouwd worden. Dit geldt niet alleen voor Duitsland, in de West-Europese landen zien we een … Lees verder... wordt het thema Slovenië als volgt besproken:
Een fan van Orbán zal nu Europa leiden
Janez Janša laat zich door de EU niet voorschrijven wat vrijheid en democratie is
Het artikel in Die Welt gaat daarna als volgt door:
“Op 1 juli neemt Slovenië het voorzitterschap van de Raad van de EU over, d.w.z. de politieke leiding van de 27 lidstaten. Premier Jansa wordt geacht de rechtsstaat in Europa te versterken, zijn beleid volgt echter dat van Viktor Orbán. Hevige kritiek komt uit Duitsland.”
Nu is het tegenwoordig al bijna zo erg om een fan van Orban te zijn, als een aanhanger van Hitler. Hongarije is gelijk Orban, Polen is gelijk Duda en Slovenië is gelijk Janša. Wat ze gemeen hebben is dat dit allemaal populisten zijn, en dus per definiete slecht. Maar wat is een populist? Iemand die de taal van het volk spreekt. Is dat verwerpelijk of is dat democratisch?
Door deze typeringen is het voor de rest van de Europarlementariërs gemakkelijk alles wat uit deze hoek komt terzijde te leggen. Naar de Oost-Europese landen wordt niet geluisterd als hun ideeën niet stroken met het uitgestippelde beleid. En ik krijg langzaam de indruk dat tegenwoordig de voornaamste reden van bestaan voor de EU is om als splijtzwam tussen West-Europa en Rusland te dienen.
Als je de kaarten van de Europese Navo-landen en die van de lidstaten van de EU naast elkaar legt, komt de gedachte op dat de EU tot de politieke tak van de Navo gedegradeerd is. De toegang tot de westerse wereld loopt via de Navo (daarom wil de Oekraïne ook koste wat het kost Navo-lid worden). Ik verklaar het verlangen van de Oost-Europese landen om als volwaardig lid van de Westerse gemeenschap geaccepteerd te worden door de eeuwenlange onzelfstandigheid en het gebrek aan soevereiniteit. Maar de Oost-Europese landen willen niet “vroegere onderdrukking” inruilen voor West-Europese betutteling. Zolang West-Europa niet luistert naar de Oost-Europese inbreng, zal het project “Europese eenheid” tot mislukken gedoemd zijn. Landen als Slovenië, maar ook de Baltische staten zijn in wezen te klein om in onze geglobaliseerde wereld zelfstandig te kunnen ageren. De EU zou misschien een stap terug moeten doen en weer als de Europese Economische Gemeenschap van toen moeten fungeren. Een samengaan op economisch vlak tot ieders profijt. In een dergelijke constructie zouden de Oost-Europese landen zich misschien meer thuis voelen.
Een van de redenen voor het uiteenvallen van Joegoslavië was toen dat de deelstaten Slovenië en Kroatië zich tekort gedaan voelden, omdat dankzij hun industriële productie armere delen zoals Macedonië gefinancierd werden. Dezelfde onvrede bespeur ik bij de Slovenen over hun positie in de EU, ze worden volgens hun eigen waarneming niet voor vol aangezien. Maar Slovenië is in wezen een economische successtory.
Wikipedia weet over Slovenië te vertellen: Slovenië is een ontwikkeld land, met een geavanceerde economie met een hoog inkomen; het scoort zeer hoog op de Human Development Index. (4)Slovenië ligt op deze lijst op plaats 48, voor landen als Portugal en Frankrijk Gemeten naar de Gini-index van de Wereldbank heeft het een van de laagste percentages inkomensongelijkheid ter wereld. Het land is lid van verschillende internationale organisaties, waaronder de Verenigde Naties, de Europese Unie, de eurozone, het Schengengebied, de OVSE, de OESO, de Raad van Europa, en de NAVO.
Een van de laagste percentages inkomensongelijkheid ter wereld klinkt mij heel goed in de oren. Maar wat vindt men in Slovenië over Janša?
De Sloveense Wikipedia weet o.a. te melden:
Janez Janša verwierf grote bekendheid en populariteit tijdens de onafhankelijkheidsstrijd, (5)hier wordt de strijd van Slovenië bedoeld voor meer zelfstandigheid binnen de Joegoslavische Federatie toen hij in 1988 als politieke gevangene een symboolfiguur van de vrijheidsstrijd werd.
Janez Janša kan rekenen op veel steun in de Sloveense Democratische Partij (SDS) en wordt door zijn aanhangers vaak aangeduid als de meest prominente tegenstander van links:
“Janša is een scherpe doorn in het oog van de linkse partijen en hun bazen geworden, alleen omdat hij consequent is in zijn kritiek, omdat hij de situatie vrij goed analyseert, omdat hij op geen enkel punt concessies doet, en omdat dit hen nog banger voor hem maakt.”
Er is natuurlijk ook veel kritiek: “Janez Janša is een levendige en strijdlustige publieke figuur. Hij lokt sterke ambivalente reacties uit. Kritische reacties gaan vaak verder dan politieke beoordelingen en raken aan de persoonlijke kwaliteiten van Janez Janša.”
De journaliste, Spomenka Hribar (6)Spomenka Hribar is de “grand old lady” van de linkse oppositie in Slovenië, en voert al sinds de jaren ’90 een verbeten verbaal gevecht tegen Janša, dat soms heel persoonlijk wordt en op een echtelijke twist gaat lijken publiceerde een boek met de titel: De wereld als samenzwering – Een analyse van Janez Janša’s politieke stijl. en komt tot de conclusie dat Janez Janša een politicus is, die een gevaar vormt voor de democratie in Slovenië.
Desondanks wordt Janša telkens herkozen – en ook weer afgezet.
De protesten die tijdens de tweede regering Janša in de winter van 2012-2013 uitbraken, brachten Janša en zijn politieke rivaal Zoran Janković onder de aandacht van de anticorruptiecommissie, in een rapport werd vastgesteld dat beide politici “gebukt gingen onder corruptierisico’s.” De demonstranten eisten het ontzetten uit de macht van de gehele politieke elite.
Met name sommige publieke optredens van Janez Janša en andere vertegenwoordigers van de SDS, in de elektronische media en in toespraken vonden een negatieve weerklank bij het linkse publiek. De Ombudsman Zdenka Čebašek-Travnik constateerde hate-speech in Janša’s toespraak, die het duidelijkst naar voren kwam toen hij de acties van zijn politieke tegenstanders omschreef als “links fascisme”.
In Wikipedia kom je tevens vrij curieuze feiten tegen:
“De receptie van Janez Janša in de kunst
De figuur en het werk van Janez Janša waren voor drie Sloveense kunstenaars aanleiding om zich in 2007 officieel om te laten dopen. Er bestaan nu een Janez Janša (regisseur), een Janez Janša (beeldend kunstenaar) en een Janez Janša (performance kunstenaar). De drie sindsdien Janez Janša genoemden werken vaak samen.
De regisseur Janez Janša heeft, in samenwerking met de andere twee omgedoopte kunstenaars en een aantal geïnterviewden, in 2012 de film Ik ben Janez Janša gemaakt.”
Hier kan ik dan alleen nog maar verbaasd mijn hoofd schudden.
Hoe tegenwoordig de stemming in de Sloveense bevolking is, kan ik helaas niet beoordelen, daarvoor is mijn Sloveens te slecht. Wat ik wel constateer is dat we landen steeds van buitenaf beoordelen, zonder ook maar een poging te doen om er iets van te begrijpen. Op die manier wordt het nooit wat met het nagestreefde “onderlinge begrip tussen de volkeren”.
Voetnoten
