De Club van Rome:
Hoe de socialistische milieureligie is ontstaan
De auteur van dit artikel Timothy Francis Ball, is een Canadese klimatoloog en Emeritus Professor, die sceptisch is over de theorie van de opwarming van de aarde door toedoen van de mens. Hij is leider van de Natural Resources Stewardship Project en was hoofd van Friends of Science. Ook is hij adviseur van International Climate Science Coalition.
Een nieuw milieuparadigma is nodig voor de hele wereld. Het probleem is dat enkelen dit belangrijke aandachtsgebied hebben gestolen voor hun politieke agenda. Ze hangen de moraalridder uit en claimen dat alleen zij om het milieu geven. Zij willen de mensheid doen geloven dat iedereen behalve zij schuldig zijn aan de vernietiging van het milieu, als gevolg van hebzucht en verkwisting.
Achter het milieu als politieke agenda zitten extreem rijke en machtige ‘linkse’ mensen, die hun vermogen –hoe paradoxaal- hebben verworven door de aarde te exploiteren. De psychologie hiervan blijft buiten discussie. Kijk bijvoorbeeld naar de hypocrisie van George Soros, Maurice Strong, Bill Gates, de familie Rockefeller, Leonardo di Caprio, Ted Turner en nog veel meer.
Veel van de milieupleitbezorgers werken via een elitegroep: ‘De Club van Rome’. De Club werd opgericht in 1968 op het landgoed van David Rockefeller in Bellagio, Italië. In het door De Club van Rome in 1994 uitgegeven boek: ‘De Eerste Wereldwijde Revolutie’, werd verklaard: “De gemeenschappelijke vijand van de mensheid is de mens zelf. Op zoek naar een nieuwe vijand die ons zal verenigen, kwamen we tot de conclusie dat vervuiling, dreiging van opwarming van de aarde, watertekorten, honger enz., goed in dit streven pasten. Deze bedreigingen worden elk op hun beurt veroorzaakt door menselijk ingrijpen. Alleen door verandering in houding en gedrag kunnen ze worden overwonnen. De echte vijand is dus de mensheid zelf…”
Zij stellen dat de lijst van bedreigingen er is om de mensheid te verenigen. In feite gaat het om het te boven komen van wat zij stellen als ‘de verdeeldheid die natiestaten veroorzaken’ en de rechtvaardiging van het doen ontstaan van een wereldregering gebaseerd op wereldsocialisme. De opwarming van de aarde is een wereldprobleem, stellen zij en het kan niet worden opgelost door nationale overheden.
Ball studeerde aan de University of Winnipeg (B.A.), University of Manitoba (M.A., geografie) en University of London (Ph.D. klimatologie). In zijn proefschrift analyseerde hij historische weergegevens van het noorden van Canada. Van 1973 tot 1996 gaf hij geografie aan de universiteit van Winnipeg. Ball kwam voor in de documentaire The Great Global Warming Swindle van Martin Durkin (2007). Na de hacking en openbaarmaking van e-mails en ander materiaal in de affaire die ‘Climategate’ ging heten, schreef Ball onder meer, dat het Intergovernmental Panel on Climate Change en Al Gore hun Nobelprijs voor de Vrede moeten inleveren. (Wikipedia)
Hun gezamenlijke uitgangspunt werd daarom opwarming van de aarde als het speerpunt dat het meest geschikt was voor hun doeleinden. Vanzelfsprekend is het plan niet meer dan het begin. Een van mijn favoriete cartoons stond in “The New Yorker” en toont Mozes op de berg met de tien geboden. De tekst erbij luidde als volgt: “Fantastisch idee, wie gaat het financieren?” Opwarming van de aarde en de vaststelling dat door mensen geproduceerd CO2 daarvoor hoofdverantwoordelijk is, past naadloos op het streven naar politieke, financiële en religieuze controle.
Het Kyoto Protocol werd gepresenteerd als de oplossing voor het probleem van de door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde. Degenen die het Protocol schreven hebben echter ook het probleem gecreëerd. Via het Intergouvernementele Panel voor de Klimaatverandering (IPCC) werd de wetenschappelijke basis gelegd om de stellingname in het Protocol te onderbouwen. Het is een goed doordachte, goed geplande, klassieke cirkelredenering. Schep het probleem, toon het bestaan van het probleem aan en bied vervolgens de oplossing aan.
