Dit is het derde deel van een korte serie over het Basisinkomen.
Het eerste deel vindt u hier.
Dit artikel verscheen op Driegonaal
Fragmenten uit een uitgebreid artikel.
“Het basisinkomen gedacht als een sociaal vangnet klinkt mooi – maar waarom zou er een vangnet moeten zijn voor degenen die goed zonder kunnen? Het basisinkomen als sociale springplank (als middel dat mensen in staat stelt zich te wijden aan wat zij essentieel vinden) is een weinig sociaal, eerder een zelfzuchtig concept. Op grond waarvan zou ik het recht moeten hebben mij te wijden aan wat ik essentieel vind – en op welke wijze draag ik dan bij aan de mogelijkheid dat ‘de ander’ van dit zelfde recht gebruikt maakt? Wie voorstander van het basisinkomen is én sociaal wil zijn, richtte zich op het realiseren van die sociale springplank voor anderen dan zichzelf (hij ontvangt overigens in dat geval al doende zijn eigen ontwikkeling op de koop toe) – en zal er niet in willen berusten dat anderen dag in dag uit werken voor zíjn sociale springplank.
“Maar denk jij dan dat mensen als het basisinkomen een feit is niet zullen werken? Heb je dan zo weinig vertrouwen in de mensen?” – werd mij meermaals voorgehouden. Het stellen van deze ‘vertrouwensvraag’ is misplaatst. Of ik vertrouwen heb in de mensen is hier niet de vraag, het gaat er eenvoudigweg om dat we niet iets kunnen verdelen dat nog niet gemaakt is en dat we dus eerst moeten afspreken hoe we de taken onderling zullen verdelen. Is dat teveel gevraagd (bijvoorbeeld aan mensen die zoveel vertrouwen hebben in de wil tot werken van de basisinkomensontvangers)?”
Proefnummer op Driegonaal aanvragen?
Voor € 7,50 ontvangt u het meest recente (indien nog leverbaar) plus een ouder dubbelnummer (met begeleidende acceptgiro) thuisgestuurd.
Hier kunt dit aanvragen.
