Quarantainebeleid niet gebaseerd op cijfers

“Ik zie virologen op tv dingen zeggen die niet meer passen bij de meest actuele inzichten.” Maurice de Hond heeft uitgebreid data-onderzoek gedaan naar welke factoren meespelen bij de verspreiding van het coronavirus. Dit is geen virologische of medische benaderingswijze, maar een sociaalgeografische.
Dit betekent dat De Hond kijkt in welke omstandigheden het virus de meeste kans heeft te worden overgedragen van de ene mens op de andere. Door naar diverse zaken te kijken, zoals temperatuur en luchtvochtigheid, maakt hij inschattingen over welke plekken en gebieden een groot risico lopen om een besmettingshaard te worden. Wat volgens De Hond vooral van belang is, is de hoeveelheid aerosolen in de lucht. Dit zijn kleine deeltjes waardoor het virus zich kan verspreiden. De Hond: “Als de luchtvochtigheid hoger is, is de overlevingstijd van het virus vele malen korter.” Ook ventilatie is van belang.

Dit is volgens De Hond het grote probleem in verzorgingstehuizen: daar is een gesloten luchtsysteem. Als er dan een of twee mensen besmet zijn, dreigt binnen no time de rest besmet te worden. ”Maar je kan de systemen zo inrichting dat ze corona proof worden.” Volgens De Hond wordt er nog te weinig naar deze data gekeken. Sterker nog, zowel het RIVM als de WHO zeggen dat de aerosolen nauwelijks een rol spelen bij de verspreiding van het virus. De Hond betoogt dat dit komt omdat het een paar jaar duurt voordat de nieuwste inzichten verwerkt zijn. “Het duurt even voordat het daar doordringt. [..] Over twee jaar zullen ze ongetwijfeld deze conclusie trekken.” Een andere belangrijke factor die De Hond noemt zijn de zogenaamde ‘super spread events’. Zowel in Nederland als wereldwijd heeft hij onderzocht waar de brandhaarden lagen. Het blijkt dat op veel plekken een bijeenkomst of evenement is geweest dat gezorgd heeft voor een hyperverspreiding. Dat betekent dat niet zozeer de lock-down, maar wel het verbod op grote bijeenkomsten de overdacht van het virus geremd heeft. ”De suggestie wordt gewekt: als we maar een stapje verkeerd doen dat er dan een grote uitbraak komt. Dat is klinkklare onzin.” De huidige maatregelen vindt De Hond veel te drastisch. Niet in de laatste plaats omdat de angst die nu heerst gigantische sporen zal trekken. De Hond: “Het is alsof we in een tunnel zijn gegaan en vijftien jaar later weer naar boven zijn gekomen, maar onze structuren nog zijn zoals toen we de tunnel in gingen.” Mensen blijven thuis, zijn bang, terwijl dat kijkend naar de cijfers helemaal niet redelijk is. “Als je reëel kijkt, zonder de ‘super spread events’, dan valt het eigenlijk reuze mee. [..] Mijn stelling is dat het virus zich onder normale menselijke activiteiten helemaal niet zo snel verspreidt.” De Hond betoogt dan ook: “Je moet weer in een modus komen waarin men weer vertrouwen heeft.”

Wakkermens op Odysee