De afgelopen weken hebben we mooie verhalen kunnen lezen over de bevrijding van Nederland, hoe zorgen over het klimaat tienduizenden samenbrengen en hoe de schokkende moord op een advocaat de Nederlandse rechtsorde onder druk zet. Zonder meer belangrijke verhalen die duidelijk maken dat vrijheid, goede leefomstandigheden en een functionerende rechtsstaat ons allemaal aan het hart gaan. Des te onverkwikkelijker wordt het met de jaren om aan te moeten zien hoe media en politiek de mensen blijven mis-informeren over de zaak Julian Assange. Voor zover überhaupt met inhoudelijke diepgang over de zaak wordt gesproken.
Julian Assange zit op dit moment vast in de Belmarsh-gevangenis in het Verenigd Koninkrijk, ook wel bekend als “the UK’s Guantanamo Bay”. Hij wordt daar vastgehouden onder een regime dat bestemd is voor terroristen en ander levensgevaarlijk volk. Dit betekent dat hij 23 uur per dag in eenzame opsluiting zit en 1 uur per week bezoek mag ontvangen, inclusief bezoeken van advocaten. Wanneer hij van zijn cel mag, wordt ieder contact met andere gevangenen voorkomen. Mensen die Assange bezochten schrokken van zijn zichtbaar slechte gezondheid, waaronder de speciaal rapporteur inzake foltering van de VN.
Assange ‘vluchtgevaarlijk’
Julian Assange’ buitensporige en hoogst ongebruikelijke straf voor het overtreden van de borgtocht die in 2012 gesteld werd naar aanleiding van het welbekende Zweedse onderzoek naar Assange, is inmiddels verstreken. Toch zit hij nog voor onbepaalde tijd vast, omdat hij vluchtgevaarlijk zou zijn.
Maar die redenering gaat compleet mank en is bovendien strijdig met verdragen waar het Verenigd Koninkrijk deelnemer aan is. Julian Assange heeft politiek asiel aangevraagd en gekregen. Daarmee zijn zowel de borgtocht als daaruit voortvloeiende straffen niet langer relevant en is het argument dat Assange vluchtgevaarlijk zou zijn exact het soort cynisme dat we uit andere, doorgaans als onvrij bestempelde landen maar al te goed kennen. De intrekking van Assange’ asiel door Ecuador was bovendien zowel inhoudelijk als procesmatig onverenigbaar met het Geneefse vluchtelingenverdrag. Om over de overdracht van Assange’ eigendommen aan de Verenigde Staten nog maar te zwijgen.
Zweedse aanklaagster onder druk gezet door Britten
Daarnaast moet niet vergeten worden in welke context één en ander zich afspeelde. Achteraf is dankzij de FOIA-verzoeken van de Italiaanse journaliste Stefania Maurizi gebleken dat de Zweden in 2013 al het arrestatiebevel tegen Assange wilden laten vallen – waarna de Zweedse aanklaagster door de Britse Crown Prosecution Service onder druk werd gezet de zaak door te zetten en alles op alles te zetten om Assange naar Zweden te halen in plaats van hem in de ambassade te verhoren. Wiens arrestatiebevel betrof het hier nu eigenlijk? We zullen het fijne er wellicht nooit van weten aangezien veel correspondentie tussen de CPS en de Zweden is vernietigd door de CPS.