Dit artikel is van Rosalinde Tippe en verscheen op Opiniestukken
Onze samenleving is helemaal in de ban van digitalisering. En daarmee staan we in het onderwijs zeker niet achteraan in de rij. Echter, we kunnen ook te veel doordraven met digitaliseren.
In 1981 werd de Personal Computer uitgevonden en een paar jaar later werd deze ook geïntroduceerd in het onderwijs. Zo rond het jaar 2000 werd deze alleen nog maar gebruikt voor eenvoudige reken- en taalprogramma’s.
Met de komst van het digitale schoolbord, oftewel, het digibord, veranderde er in korte tijd erg veel op scholen. Docenten konden hun ‘saaie’ presentatie vormgeven door er een prachtige PowerPoint-presentatie bij te laten zien.
Ook de tijd die besteed werd aan het voorlezen van een boek als ‘Oorlogswinter’ van Jan Terlouw wordt nu anders ingevuld. Want tegenwoordig hebben we een digibord en internet op school. En daarom kijken we gewoon het programma ’13 in de oorlog’ tijdens de les.
Volgens het online platform voor docenten, leraar24.nl, zitten er ontzettend veel voordelen aan de digitalisering binnen het onderwijs. Docenten kunnen hun lessen voorbereiden op hun laptop, de leerlingen vlug helpen bij hun vragen en de absentie gemakkelijk noteren. Kortom: er lijken talloos veel voordelen te zitten aan de digitalisering binnen het onderwijs.
Maar wat nu als de laptop van de docent het niet doet? Dat betekent dus dat er een les moet worden gegeven zonder lesvoorbereiding en zonder beeldmateriaal. De oude, niet meer vertrouwde lesmethode van vroeger, maar dan ook nog eens onvoorbereid. Welke docent krijgt het tegenwoordig nog voor elkaar om de leerlingen dan de lesstof te geven die ze nodig hebben?
Er zijn zo veel vragen te stellen over de digitalisering. Is het wel ethisch verantwoord? Wat als we opeens geen internet hebben? Maar de belangrijkste vraag die mij, als pedagoge in opleiding, rest, is: heeft digitalisering van het onderwijs invloed op de ontwikkeling van het kind?
Onderzoek
Uit onderzoek van de Duitse neurowetenschapper Manfred Spitzer blijkt dat de digitalisering van de maatschappij ons niet slimmer maakt, maar juist dommer. Kinderen leren ontzettend snel. Dat komt al naar voren tijdens een spelletje Memory. Het geheugen van een kind is veel beter dan dat van een volwassene. Om te leren moet het kind wel mentale arbeid verrichten(Pek, 2013). Maar in deze gedigitaliseerde maatschappij wordt het denkwerk veelal aan de computer overgelaten. Hieruit kunnen we dus concluderen dat de digitalisering in het onderwijs niet bevorderlijk is voor de ontwikkeling van het kind.
