Wie saboteerde Nord Stream?

Deze vertaling uit het Duits verscheen op Frontnieuws

 

De lijst van verdachten is relatief kort

Geen haring legt eitjes in de Oostzee zonder dat dit door bewakingsapparatuur wordt bemerkt. Zodoende is het uiterst onwaarschijnlijk dat uitgerekend in de Oostzee niemand over gegevens zou beschikken die deze aanslag kunnen verklaren.

Zijn de surveillancegegevens van de NAVO zo slecht dat men niet weet wie de dader is? Of is de kans wellicht groter dat de daders zich binnen dit verbond bevinden…

Dus nu zijn beide Nord Stream pijpleidingen beschadigd. En het is nauwelijks waarschijnlijk dat in het Westen ooit bekend zal worden wie verantwoordelijk is.

Waarom? De Oostzee is een van de best gecontroleerde wateren ter wereld. Niet alleen aan de oppervlakte, waar geen enkel schip zich kan bewegen zonder voortdurend van beide kanten te worden opgemerkt. Ook onder water, waar sonar en onderwatermicrofoons worden gebruikt om bewegingen van onderzeeërs te volgen.

Oppervlakteschepen zijn echter nauwelijks een optie. Dit geldt ook voor het Amerikaanse landingsschip Kearsarge, dat vorige week de Oostzee verliet. Dit sluit echter een begeleidende onderzeeër niet uit.

De Tagesspiegel heeft het over een “insider” die spreekt over speciale krachten of onderzeeërs. De meest voor de hand liggende variant is een combinatie van beide – gevechtszwemmers die vanaf een onderzeeër worden gelanceerd.

Om de parameters van een dergelijk lek te verduidelijken: de afzonderlijke delen van de Nord Stream 2-pijp wegen 50 ton; de metalen pijp is bedekt met beton en vervolgens met bitumen en wordt onder de zeebodem gelegd. Ik zag ze vervoerd worden in Mukran, elk stuk op een zware transporter die alleen binnen het fabrieksterrein mocht komen omdat de lading de normale grenzen overschreed. De pijpen liggen op een diepte van 40 meter. Er zijn technische duikers die op dergelijke diepten werken, maar hun uitrusting is veel te opvallend. Er blijven dus eigenlijk alleen gevechtsduikers over. Waarbij het duidelijk moet zijn dat het tijdstip van waarschijnlijke explosies niet identiek hoeft te zijn met het tijdstip waarop de sabotage werd voorbereid.

Een vissersboot die met het net vast komt te zitten, trekt zichzelf eerder onder water dan dat hij deze pijpleiding openbreekt. Zelfs gewoon met het anker gepakt worden is niet genoeg. Niet alleen het gewicht van de buizen speelt een rol, maar ook de waterdruk. En alleen al het feit dat Nord Stream 1 ook beschadigd werd, sluit definitief een ongeval uit.

De exploitatiemaatschappij van Nord Stream 1 heeft inmiddels verklaard dat “de vernietiging die binnen één dag aan drie pijpen van het Nord Stream-pijpleidingsysteem is aangebracht, ongekend is … en het is nu onmogelijk om het tijdschema voor reparatiewerkzaamheden aan de gasleidingstructuur te bepalen”. Volgens het Deense Energieagentschap “stroomt er veel gas uit, dus het is geen klein scheurtje, maar een heel groot gat”.

Seismologen in Zweden en Denemarken hebben één beving gemeten, geen drie. Als het om explosies bij de pijpleidingen zou gaan, zouden deze zich dus bij alle drie de pijpleidingen tegelijk moeten hebben voorgedaan. In dit geval zou de dubbele explosie bij Nord Stream 1 de explosie bij Nord Stream 2 hebben gedekt. Het lek bij Nord Stream 2 werd echter lang voor het lek bij Nord Stream 1 ontdekt.

Zelfs als de Duitse pers in die richting wijst, kan Oekraïne als mogelijke schuldige worden uitgesloten. Er moet namelijk aan ten minste één van de twee criteria worden voldaan – gevechtszwemmers en/of duikboten. Polen bezit nog precies één onderzeeër waarover klachten zijn van de bemanning, althans volgens Wikipedia (het is een Sovjetonderzeeër gebouwd in 1986), en er zijn geen gevechtsduikers.

De lijst van mogelijke verdachten is dus relatief kort. Oostenrijk, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Italië, Noorwegen, Rusland, Zuid-Afrika, Zweden, Zwitserland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten hebben gevechtszwemmers, in alfabetische volgorde.

Denemarken bezit geen onderzeeërs, maar heeft het voordeel dat de locaties van incidenten dicht bij het eigen grondgebied liggen, zij het buiten de territoriale wateren. Finland heeft ook geen onderzeeërs. De overige staten op de lijst voldoen aan beide criteria.

De eerste staat die zonder al te veel zorgen van de lijst kan worden geschrapt is Rusland. Waarom? Zelfs de grootste vriend van de NAVO zou moeten toegeven dat het saboteren van de pijpleidingen de politieke druk op de regeringen van de EU, vooral die van Duitsland, zou wegnemen; dat kan niet in het belang van Rusland zijn. Zuid-Afrika kan alleen al om geografische redenen worden uitgesloten.

De overige landen zijn allemaal lid van de NAVO of willen dat worden. En hier wordt de vraag interessant.

Het eerste aspect waarmee rekening moet worden gehouden, zijn eventuele economische belangen. Met andere woorden, wie van hen zou de pijpleidingen als mogelijke concurrentie kunnen beschouwen en profiteren van hun permanente mislukking? Aardgasleveranciers zijn twee landen op deze lijst: Noorwegen en Denemarken; de laatste echter pas in de nabije toekomst.

Wie heeft er geen economisch belang bij? Frankrijk, dat zelf in energieproblemen verkeert, en alle andere landen die op de een of andere manier op het Europese aardgasnet zijn aangesloten. Natuurlijk sluit dit politiek gemotiveerde waanzin niet uit; alle acties van de EU-regeringen in de afgelopen maanden roepen de vraag op in wiens belang ze zijn genomen.

Wie zou er politiek belang bij hebben? De Verenigde Staten en mogelijk Groot-Brittannië. Herinner u de verklaring van de Amerikaanse president Joe Biden tijdens de persconferentie met Olaf Scholz dat er geen Nord Stream 2 meer zou komen in geval van een Russische inval: “Ik beloof u dat we dat zullen doen.”

Maar naast de VS is er nog een andere verdachte die er een duidelijk politiek belang bij zou kunnen hebben om de Nord Stream 2 kwestie van de agenda te halen. Dat is de Duitse regering zelf. Wie de beelden van de protesten in Duitsland bekijkt, beseft al snel dat de politieke manoeuvres om de eis om “Nord Stream 2 open te stellen” tegen te houden, ook via de linkse partij, niet succesvol zijn geweest en dat de politieke druk zich juist langs deze eis ontwikkelt. De focus en mogelijk zelfs de kans op succes weghalen bij mogelijke protesten zou in deze regering enkele voorstanders kunnen vinden.

Jens Berger heeft in de NachDenkSeiten reeds de kwestie van mogelijke Amerikaanse daderschap aan de orde gesteld. Het is in ieder geval duidelijk dat het NAVO-hoofdkwartier in Brussel moet weten wie verantwoordelijk is, net als de Russen. Alle bewakingsgegevens van alle naburige NAVO-landen komen samen in Brussel, en het is uiterst onwaarschijnlijk dat uitgerekend in de Oostzee, waar vermoedelijk geen haring eitjes legt zonder bewaakt te worden, niemand over gegevens beschikt die deze aanslag kunnen verklaren.

Dit roept een andere vraag op. Want informatie die beschikbaar is, eventueel meerdere malen, kan alleen geheim worden gehouden als de eigenaren van deze informatie meewerken. Met andere woorden, surveillancegegevens van de NAVO kunnen alleen onder controle worden gehouden zolang de politieke instemming van de betrokkenen verzekerd is. Of, om het iets scherper te stellen, een dergelijke sabotagedaad tegen de wil van de Duitse regering te ondernemen en geheim te houden, grenst aan de onmogelijkheid. De Bundeswehr heeft waarschijnlijk ook enkele microfoons in de Oostzee hangen …

Pogingen van RT DE om een Duits biologisch onderzoeksinstituut te vragen of het misschien anomalieën heeft geregistreerd (wie naar bruinvisgezang luistert, registreert ook eventuele explosies), eindigden in een lus van “is niet in huis”, “weet niet” en “kan niet vinden”. Een aanwijzing dat alternatieve gegevensbronnen al worden afgesloten, wat er weer op wijst dat er Duitse agentschappen bij betrokken waren. Want als het een daad tegen de wil van de Duitse regering was geweest, dan zou deze er belang bij hebben gehad om juist zulke mazen in de wet open te houden voor echte informatie, waarbij zij zich dan zelf kon beroepen op de beroemde geloofwaardige ontkenning.

In ieder geval speelt zich voor het publiek een drama af waarbij ijverig onderzoek wordt gedaan naar onbekende personen. Dit is een fabricage die alleen maar kan werken omdat men ook in de toekomst moet verwachten dat Russische bevindingen met alle middelen uit de Duitse informatieruimte worden geweerd, zoals in detail te zien was bij informatie over Amerikaanse biolabs. Vermoedelijk zal er de komende dagen veel van deze kant bekend worden gemaakt; de Nord Stream 2 pijpleiding is immers Russisch eigendom na de manoeuvre die de Europese partners eruit dwong.

Het kan zijn dat de Verenigde Staten het nodig vonden om extra druk uit te oefenen op kanselier Olaf Scholz in zijn volledige quarantaine. Het kan ook zijn dat Scholz zelf instemde met een dergelijke daad vanwege enige paniek onder een woedende bevolking. In het eerste geval zou het gaan om een oorlogsdaad binnen de NAVO door de ene “partner” tegen de andere; in het tweede geval om een nieuwe ronde van verraad door deze Duitse regering. In beide gevallen gaat het om een massale aanval op de belangen van het Duitse volk.

Als er nu een functionerend Duits parlement zou zijn dat niet verslaafd is aan de waanzin van de NAVO, zou het moeten eisen dat de Duitse regering al haar eigen inlichtingen openbaar maakt, evenals de locaties van alle boten en eenheden die van Duitse zijde in het spel zouden kunnen zijn. Aangezien er geen parlement is en de overgrote meerderheid de Duitsers veel koude winters en een geruïneerde economie toewenst, zullen dergelijke vragen niet worden gesteld.

En één ding is meer dan duidelijk, met of zonder goedkeuring of deelname van de Duitse regering, welk NAVO-lid hiervoor ook verantwoordelijk was – wie zulke vrienden heeft, heeft geen vijanden meer nodig.