Het Kosovaarse parlement in Pristina heeft besloten de veiligheidskrachten van het land om te vormen tot een leger. Daarbij gaat het in eerste instantie om een uitbreiding tot 5.000 man, plus 3.000 reservisten. Bovendien moeten de eenheden met zware wapens uitgerust worden. Niet overal kan dit voornemen op instemming rekenen.
Half december nam het parlement een cluster wetsvoorstellen aan en stelde meteen een commissie in die zich met de integratie van Kosovo in de NAVO bezig moet gaan houden. Dat deelde regeringsleider Ramush Haradinaj, zelf gestaald als officier in de etnisch-Albanese paramilitaire organisatie UÇK tijdens de Kosovo-oorlog, direct aan secretaris-generaal van NAVO Jens Stoltenberg mee.
Oorzaak en gevolg
In werkelijkheid is de NAVO hier echter eerder oorzaak dan gevolg. Het Balkanland dat in 1999 uit de Kosovo-oorlog is voortgekomen als een soevereine staat bij de genade van de Verenigde Staten en dat nog altijd maar door amper de helft van de VN-leden erkend wordt, is immers gastheer voor het Amerikaanse leger.
Blijf op de hoogte van nieuws, opinie en achtergronden: Volg Novini!
Deze onderhoudt nabij Ferizaj in het zuiden van het land een kamp genaamd Bondsteel, dat door circa 6000 Amerikaanse militairen bewoond wordt en door circa 900 militairen van de Duitse Bundeswehr bewaakt wordt. De Duitse strijdkrachten zijn daar dus als een soort bewakingsbedrijf werkzaam, terwijl de hoofdbewoners andere zaken waarnemen. Er zijn dan ook hardnekkige geruchten over wapen- en drugshandel en over een CIA-gevangenis. De min of meer bij de gratie van de Amerikanen bestaande gezagsdragers in Pristina maakt dit allemaal niets uit en vermindert hun wens om toe te treden tot de NAVO ook niet.
Vriendelijk gesprek met Stoltenberg
Om toe te treden tot het ‘Atlantisch bondgenootschap’ volstaat een militie echter niet, maar heeft men een echt leger nodig. Nadat het parlement had besloten tot de vorming van zo’n leger, stelde premier Haradinaj dan ook: “Ik had een vriendelijk gesprek met NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg en ben tevreden met de trouw van de alliantie aan de ondersteuning van Kosovo in alle opzichten. We zullen nauw met de NAVO samenwerken om het potentieel van de veiligheidskrachten in militair format volledig tot gelding te brengen.”
Toetreding tot de NAVO?
Dat de NAVO het vormen van een leger door haar protectoraat ondersteunt, maakt duidelijk dat het ook de uiteindelijke toetreding van de ‘Republiek Kosovo’ tot de NAVO in principe steunt. Daarmee zou de afscheiding van Servië dan bezegeld worden. Hoewel het niet voor het eerst zou zijn dat de NAVO creatief met haar eigen regels omspringt om uitbreiding mogelijk te maken, zijn er in dit geval diverse lidstaten die Kosovo niet als staat erkennen en dus ook niet in zouden stemmen met toetreding tot de NAVO. Dat zijn Griekenland, Roemenië, Slowakije en Spanje. Deze landen worden onder andere gedreven door de zorg dat met het erkennen van de afscheiding van Kosovo ook minderheden in eigen land tot secessie aangemoedigd zouden kunnen worden. Zodoende zal het in eerste instantie wel bij samenwerking tussen de NAVO en Kosovo blijven, want besluiten over toelating van nieuwe lidstaten moeten unaniem genomen worden.
