Drempel verlaging voor atoomwapens

Foute “vrienden”

Op 4 februari heeft het Pentagon gemeld dat de Verenigde Staten op onderzeeërs van de Ohio-klasse, intercontinentale raketten met “Mini atoombommen” heeft geïnstalleerd. Dit verlaagt natuurlijk de drempel voor het gebruik van nucleaire wapens.

De Ohio-klasse is vooral vanwege de “second-strike” belangrijk voor Amerika. Dit houdt in dat wanneer Amerika door een nucleaire aanval vernietigt zou worden, de aanvaller nog steeds door Amerika kan worden vernietigd. Daarvoor zijn de 18 onderzeeërs met 24 intercontinentale raketten bewapend waarvan 8 van een atomaire kernkop kunnen worden voorzien. Dit zijn geen kleine kernkoppen, ze hebben een explosieve kracht van 100 kiloton. Ter vergelijking: de bom op Hiroshima had een explosieve kracht van 13 kiloton.

De Verenigde Staten hebben in 2019 een nieuwe mini-atoombom, de W76-2, ontwikkelt. Deze bom heeft een explosieve kracht van “slechts” 5 tot 6 kiloton, dus nog niet eens de helft van de bom op Hiroshima.
Deskundigen vrezen dat deze bommen de drempel verlagen voor het gebruik van nucleaire wapens, omdat daarmee het effect “beperkt” zou kunnen worden. Juist vanwege deze “beperkte” explosieve kracht is er grote kritiek hierop.

Om deze mini A-bommen nu op intercontinentale ballistische raketten te stationeren, rechtvaardigt het Pentagon als volgt:

Het Ministerie ziet de noodzaak om een klein aantal kernkoppen op deze onderzeeërs te moderniseren, om op potentiële vijanden, zoals Rusland, te kunnen reageren.

Men wil vanuit de VS dus het gebruik van kleine nucleaire bommen tegen Rusland mogelijk maken. In de Verenigde Staten zijn er strategen die een “beperkte nucleaire oorlog” voor mogelijk houden. Afgezien dat dit een zeer gevaarlijk denken is (vooral voor het slachtveld Europa!), is deze gedachte niet erg realistisch. De logica van een oorlog is dat je reageert op een aanval. Het gebruik van kleine nucleaire wapens leidt onvermijdelijk tot een reactie, en waarschijnk met grotere nucleaire wapens.

Hierbij komt dat de Russische atoomdoctrine expliciet een eerste slag verbied. Rusland behoudt zich het recht voor om nucleaire wapens slechts in twee gevallen in te zetten: 1) als een reactie op een nucleaire aanval en 2) wanneer het bestaan van Rusland in acuut gevaar is, dus wanneer Rusland een conventionele oorlog zou verliezen.
De Verenigde Staten hebben echter het gebruik van nucleaire wapens als een eerste aanval expliciet niet uitgesloten. Dit maakt de installatie van deze wapens zo gevaarlijk, omdat de Verenigde Staten van mening zou kunnen zijn dat, bij een “beperkte” eerste aanval, zij de overhand zouden hebben.

Dienovereenkomstig bezorgd was de reactie van het Russische Ministerie van buitenlandse zaken:

We reageren met grote zorg, niet omdat wij het als een bedreiging voor de veiligheid van ons land beschouwen, die wordt gewaarborgd als een resultaat van onze eigen inspanningen, maar door de leer en concepten die worden gebruikt op het gebied van nucleaire wapens. Dit is zeer verontrustend.
De stationering van kernwapens door de Verenigde Staten met geringe explosieve kracht, betekent dat eerder geformuleerde argumenten door de Amerikanen over de mogelijkheid van dergelijke wapens in een hypothetische conflict in te zetten, al realiteit zijn. Dit toont aan dat de Verenigde Staten daadwerkelijk de nucleaire drempel verlagen en aannemen dat een beperkte nucleaire oorlog te voeren is en deze ook gewonnen kan worden.

De Amerikaanse Minister van defensie Esper zei op 7. Februari op een persconferentie:

Kernkoppen met een lagere explosieve kracht, geven aan de opperste bevelhebber de mogelijkheid voor verschillende opties. We willen altijd alle opties hebben om conflicten in te kunnen dammen. Uiteindelijk willen we altijd het conflict beperken, maar als het nodig is, zijn we bereid om te vechten en te winnen. Uiteindelijk is het onze taak om de President zoveel mogelijk opties te geven om elk land van een conflict met de Verenigde Staten af te schrikken.

Je moet je afvragen waarom je Russische media moet lezen, als je wilt weten wat “ons” Westen doet.

Een bericht van Scott Ritter, een voormalig U. S. Marine inlichtingen officier, hierover verscheen op RT.com