Simon Lelieveldt, het voormalig hoofd toezicht en financiële markten van de Nederlandse Vereniging van Banken, diende een half jaar geleden een tuchtklacht in tegen Ralph Hamers. Hij wacht sindsdien op uitsluitsel van het tuchtorgaan. ‘Als deze melding niet leidt tot een behandeling, dan kun je de stichting Tuchtrecht Banken wel opdoeken.’
Op 11 maart 2018 diende ene ‘Pieter’ een tuchtklacht in over ING-topman Ralph Hamers, plus de overige bestuurders en commissarissen van de bank. Hij deed dit bij het online klachtenloket van de stichting Tuchtrecht Banken, het tuchtorgaan waar alle Nederlandse bankmedewerkers onder vallen na het afleggen van de bankierseed. Dit tuchtorgaan kwam vorige week nadrukkelijk in het nieuws toen het aankondigde een informatieverzoek te hebben neergelegd bij de ING om te achterhalen of medewerkers de bankierseed hebben geschonden in het witwasschandaal dat voor 775 miljoen euro werd geschikt.
De klacht van Pieter van afgelopen maart betrof echter niet de medewerkers van de ING, maar specifiek Ralph Hamers, voorzitter van de Raad van Bestuur. Hamers stond op het punt om een forse loonsverhoging te krijgen, waardoor hij drie miljoen euro op jaarbasis zou gaan verdienen. Dat was klachtwaardig, volgens ‘Pieter’.
Saillant detail: de klager gebruikte een alias. In werkelijkheid was de klager Simon Lelieveldt, het voormalig hoofd toezicht en financiële markten van de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB). Waarom gebruikte hij een alias? ‘Ik wil weten wat er gebeurt als een betrokken consument een goed geformuleerde tuchtklacht indient bij de stichting Tuchtrecht Banken. Ik had een bruin vermoeden dat wanneer ik “Simon Lelieveldt” onder mijn melding had gezet, de reactie misschien anders was geweest. Maar wie een klacht indient, zou natuurlijk niets moeten uitmaken.’
Inhoudelijke klacht
Lelieveldt diende de klacht in nadat de Raad van Commissarissen, onder leiding van Jeroen van der Veer, een salarisverhoging voor ING-topman Ralph Hamers had voorgesteld. Dat leidde afgelopen maart tot grote politieke en maatschappelijke ophef, inclusief klanten die hun ING-rekening opzegden. De voorgestelde salarisverhoging voor Hamers werd schielijk weer ingetrokken. Lelieveldt was boos dat de bank überhaupt voorstelde om het loon van Hamers te verhogen: ‘ING is in 2008 met 10 miljard euro gered en heeft in een herenakkoord beloofd om duurzaam en gematigd te gaan belonen. Maar tien jaar na dato trekken ze zich daar niks meer van aan.
