Een noodzakelijkheid
Wanneer we in de toekomst een menswaardig bestaan op onze planeet willen, dan moeten we niet alleen de milieuvraagstukken serieus nemen en hiervoor duurzame oplossingen vinden.Bovendien en minsten zo belangrijk is het om de noodzaak van vrijheid van onderwijs te onderkennen.
Dit is natuurlijk nogal een stellige uitspraak en is voor sommigen misschien zonder directe samenhang.
Bij de verschillende milieuvraagstukken is het, onafhankelijk hoe ernstig je deze neemt, wel te begrijpen dat we hiermee de basis van ons fysieke aardebestaan ondermijnen. De opwarming van de aarde, grondstoffen verspilling, landbouwgrond vergiftiging enz. enz.
Het Aralmeer is een van de grootse door mensen veroorzaakte milieu catastrofen. Begin twintigste eeuw had het meer nog een oppervlakte van ca. 130.000 km². Daarvan zijn er nu nog ongeveer 7.000 km² over.
Zonder Vrijheid van Onderwijs zal de mensheid op geestelijk niveau zichzelf de nek omdraaien. Door middel van het huidige onderwijs maken we het kind klaar voor de bestaande samenleving. Dat heet: klaar maken voor het “oude”, het verleden. Namelijk, de stand van de samenleving waarin het kind opgroeit, bestaat niet meer wanneer het kind volwassen is.
Geestelijke verstarring dus.
In het onderwijs zou ons hoogste streven moeten zijn dat de in het kind sluimerende vaardigheden, het unieke wat elke nieuwe wereldburger in zich draagt, tot ontplooiing kan komen.
Ons streven zou er op gericht moeten zijn de voorwaarden te scheppen waarbinnen elk kind zijn eigen unieke aanleg kan ontwikkelen.
Alleen dan kunnen werkelijk nieuwe ideeën, werkelijk nieuwe impulsen de wereld verrijken.
Dit is niet mogelijk wanneer de staat uniforme leerdoelen voorschrijft.
Staatsonderwijs in Rusland, het rijk van Putin
Onder dreiging van gevangenisstraf worden Russische ouders verplicht hun kinderen op vijfjarige leeftijd af te geven in een staatsgecontroleerde school. Door deze maatregel verschaft de Russische overheid zich meer controle over de inhoud van de lesstof. Ruslands staatsvisie zal hierbij natuurlijk het leidende principe over de inhoud van het onderwijs zijn. Het onderwijs zal vooral een zeer staatsvriendelijk gezicht krijgen en daardoor een grote acceptatie van staatsbemoeienis in het algemeen bij kinderen aanleggen – hoe vroeger, hoe beter.
Maar ook leerkrachten zullen strenger worden afgerekend op de prestaties van hun leerlingen. Kinderen die niet voldoen aan de door de staat opgelegde doelstellingen, dreigt de doorstroom naar een goed vervolgonderwijs te worden ontzegt.
Dit is een zuivere vorm van staatsopvoeding en indoctrinatie.
De wakkere lezer zal bemerkt hebben dat we het hier niet over Rusland-
maar over ons Nederland hebben.
Wat betekent vrijheid van onderwijs?
Waarom vertrouwen we eigenlijk de staat toe om te weten wat goed voor ons kind is?
Staat bij de staat het belang van het kind centraal of spelen er geheel andere interesses een rol?
Vrijheid van onderwijs gaat over één van de belangrijke grondrechten van de mens, namelijk de vrijheid van denken. Als het om kinderen gaat, betekent dit vooral: hoe denk je als ouder over de ontwikkeling van een kind, de mens en de wereld überhaupt.
Aansluitend stelt de ouder zich de vraag: wat is in dat licht goed onderwijs voor mijn kind? Vrijheid van onderwijs betekent dat de leerkracht het onderwijs zo kan inrichten, zodat het kind krijgt aangeboden wat in deze visie de eigen ontwikkeling daadwerkelijk ondersteunt.
Het recht van elk kind
Niemand zal bestrijden dat elke nieuwe wereldburger het recht heeft op een deel van wat de aarde voortbrengt om in haar/zijn materiële behoefte te voorzien.
Ook zullen weinig mensen ontkennen dat elk mens uniek is. Zo sluimeren in elk kind unieke vaardigheden en elk kind heeft de innerlijk wens deze eigen, in potentie aanwezige vaardigheden in zijn leven tot ontwikkeling te brengen.
Als opvoeder, dus ook als leerkracht, hebben we dan de opgave het kind zo te begeleiden dat deze de weg naar zijn innerlijk doel vindt.
Zoals de ouders hun opvoeding naar eigen inzicht kunnen invullen, moet ook de leerkracht de absolute vrijheid hebben het onderwijs naar zijn eigen inzicht, afgestemd op het kind, vorm te geven.
Verschillende onderzoeken wijzen erop dat het overgrote deel van kleine kinderen geniaal is.
Met toenemende schoolleeftijd verliest het opgroeiende kind deze genialiteit.
Wanneer we de vrijheid van onderwijs respecteren, zal de noodzakelijke diversiteit in het onderwijslandschap kunnen bloeien. De verantwoording ligt bij de ouders (en niet bij de staat!) om uit dit divers onderwijsaanbod in vrijheid het passende onderwijs voor hun kind te kiezen.
Uniform onderwijs, waartoe de staat ons dwingt,
vernietigt de in potentie aanwezige talenten.
Uniform onderwijs is geestdodend.
Het algemeen belang van vrij onderwijs
We staan op een punt in de wereld-ontwikkeling waar het kantje boord wordt. Op globaal niveau liggen er zeer complexe vraagstukken, die op zowel materieel- maar ook op maatschappelijk gebied om oplossingen vragen.
De overheid laat zich inspireren door de bestaande wereld en déze economie, zij streeft naar uniformiteit. Zij streeft naar schoolverlaters die in déze wereld passen en bruikbaar zijn.
Afgezien ervan, dat de wereld zoals deze nu is er niet meer zal zijn wanneer het kind volwassen is, wordt door dit streven elk werkelijk nieuw idee, nieuwe impuls of nieuwe vaardigheid die een nieuwe wereldbewoner met zich meebrengt, vernietigt. Door haar drang naar conditionering voorkomt de staat dat kinderen zich tot vrije, unieke, zelfstandige en creatieve mensen kunnen ontwikkelen.
“We kunnen problemen niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.”
Einstein
Waar zullen de werkelijk nieuwe ideeën vandaan moeten komen die tot oplossingen kunnen leiden?
De trend is uniformiteit terwijl diversiteit noodzakelijk is.
Wist u dat IT-bedrijven de vaardigheden van ongeletterde en verwaarloosde
straatkinderen gebruiken voor innovatieve doeleinden?
Ze plukken deze kinderen van de straat en laten ze in alle vormen vrij met computers en technische dingetjes “spelen”. Dit spelen wordt natuurlijk haarfijn via beeldschermen vervolgt. Deze kinderen komen namelijk door hun nog beschikbare creativiteit op de meest onvoorstelbare dingen. Ze zijn nog vrij, innovatief, creatief en nog niet geüniformeerd.
Vanzelfsprekend
Stapje voor stapje zijn binnen het onderwijs, maar ook in ons denken over het onderwijs, dingen geslopen die we inmiddels als normaliteit ervaren. Bij een nadere en kritische beschouwing echter blijkt veel hiervan volkomen absurd en volledig onterecht te zijn.
Door de leerplicht worden ouders verplicht hun kind met 5 jaar naar school te sturen. Dit is geen wassen neus. Deze ouderplicht geldt onder dreiging van boetes, vrijheidsstraf en wanneer dit allemaal niet helpt: het ontzeggen van de ouderlijke macht.
Nadat de leerplicht is ingevoerd, worden scholen verplicht om precies dat te onderwijzen wat de staat voor nodig acht.
Dit is alleen mogelijk doordat we de staat het geweldmonopolie gegeven hebben.
De verantwoording en het recht berust bij de ouders en niet bij een overheid om te beoordelen welk onderwijs zij voor hun kind willen.
De staat en het onderwijs
De enige opgave die we de staat kunnen toekennen met betrekking tot het onderwijs is de onvoorwaardelijke financiering. Voorlopig nog, want in een gezond functionerende samenleving zou deze financiering niet door herverdeling van staatswege uit moeten plaats vinden, maar direct door ouders en burgerij zelf opgebracht moeten kunnen worden.
Elke vorm van staatsinmenging in het onderwijs
is indoctrinatie en leidt tot dictatuur!
Dit is de werkelijke doelstelling van de leerplicht.
Zie ook “Onderwijs & Opvoeding”.
Over de verhouding van de staat tot het onderwijs is hier meer te lezen.
Lijst met staatsvrije scholen in Nederland
