Poetin voert een door goud gedekte Roebel in.
Nu lijkt dat niet zo opzienbarend, is het echter wel. Om de enorme consequenties te begrijpen die dit voor de wereld zou kunnen hebben, moeten we even een stukje geschiedenis ophalen:
In 1944 werd in Bretton Woods een financieel-economisch akkoord gesloten tussen 44 landen. Hierbij werden vaste wisselkoersen tussen de landen overeengekomen met als bijzonderheid dat de Amerikaanse dollar volledig gedekt werd door goud.
De Amerikanen garandeerden dus dat alle landen altijd dollars tegen een vastgesteld koers goud konden wisselen. Deze garantie gold alleen voor de dollar, dus geen goud tegen Gulden of goud tegen D-Mark.
Dit zorgde ervoor dat de dollar de wereldreserve munt werd en tevens de plaats kon innemen als wereldbetaalmiddel. Dit gaf de Amerikanen de garantie dat er altijd een grote vraag naar dollars zou zijn en dat zij, en dan ook alleen zij, in staat waren om de internationale geldstromen en geldhoeveelheid in de wereld te beheersen.
De Amerikanen braken hun belofte
De vraag naar dollars nam een enorme vlucht. Alle internationale betalingen werden inmiddels in dollars afgerekend. De enorme transacties die alleen al door de oliehandel ontstonden, gaf de Amerikanen de mogelijkheid om steeds meer dollars bij te drukken om hun eigen begrotingstekorten te dichten. (o.a. door Vietnam oorlog)
Dit laatste ontging de overige landen natuurlijk niet en zij begonnen voorzichtig bij de Amerikaanse centrale bank dollars weer voor goud in te wisselen. Het systeem ging over de kop en in 1971 trok President Nixon eenzijdig de garantie terug om dollars tegen goud te kunnen wisselen. Hiermee was de dollar dus eigenlijk niets meer waard. Enkel en alleen omdat alle landen nog steeds de dollar als wereldbetalingsmiddel bleven gebruiken, verhinderde het faillissement van Amerika.
Gaddafi
Muammar Gaddafi van Libië was een rare snuiter. Een excentriek leider met revolutionaire ideeën over socialisme in een moslim wereld. Hij had de pest aan Amerika.
Libië beschikte over zeer veel olie waardoor Gaddafi in staat was als heerser uit “barmhartigheid” zijn schaapjes goed te verzorgden. Het ging de Libiërs goed.
Toch moest ook Libië in 2011 er aan geloven en werd, onder valse vlag in de Arabische lentestorm, vernietigd en Gaddafi gedood.
Zijn dood had niets te maken met een revolutionaire volksopstand (immers het ging de burgers in Libië relatief goed) maar met Gaddafi’s vergevorderde plan om een door goud gedekte petro-dinar in te voeren. Dit bracht de petro-dollar in gevaar en zou Amerika’s wereldheerschappij aan het wankelen kunnen brengen.
Geniale Russische strategie
Als eerste stap heeft Rusland nu aangekondigd dat de gas en olieleveranties vanaf 1 april 2022 in Roebel betaald moeten, dus niet meer in dollars of euro’s. Dit geldt voor alle landen die de sancties tegen Rusland ondersteunen.
Dit is op zich wel te begrijpen. Waarom zou Rusland de munt accepteren (en daarmee ondersteunen) van die landen die alle mogelijke, ook illegale, praktijken aanwenden om Rusland schade toe te voegen? Zo heeft bijvoorbeeld “het westen” onder aanwijzing van de VS alle banktegoeden van Rusland geblokkeerd. Dit is illegaal.
Natuurlijk is deze eenzijdige Russische beslissing in zeker opzicht ook een contractbreuk, (juridisch overigens niet) maar ook hier zien we waar we in onze laatste Nieuwsbrief ook al op wezen, dat het een Russische reactie op een westerse bedreiging is.
Als vervolg stap kondigde Rusland aan dat de Roebel gegarandeerd gedekt wordt door goud. Dit is direct een frontale aanval op de dollar. De schade die hiermee aan de US-dollar aangericht wordt, zal in eerste instantie niet direct merkbaar zijn. Grote landen zoals China en India zijn al lang alternatieve betalingsmodaliteiten overeengekomen. Ook bestaan de meeste internationale schulden uit dollarschulden. Om deze schulden af te kunnen lossen, moeten nationale overheden dollars kopen waardoor de vraag naar dollars nog steeds op hoog niveau zal blijven.
Ik vind het een moedige zet van Rusland en deze zal zeker ondersteuning vinden van landen die al lang klaar zijn met de Amerikaanse financiële dictatuur.
