Kerstmis in Donetsk

blank
Ondanks het feit dat het vriest dat het kraakt, zijn de mensen in Donetsk in grote aantallen bijeen gekomen om er bij te zijn als de kerstboom voor het eerst wordt verlicht

Vergeten door de media, woedt er in de Donbass nog steeds een burgeroorlog. De mensen die er wonen krijgen geen aandacht, omdat de openbare mening blijkbaar erop gespitst is het sprookje van de Russische agressie overeind te houden.

Ik vraag me af of een burgeroorlog niet nog erger is dan een oorlog met een vijand van buitenaf. Tegen een vijand van buiten kan men zich met zijn allen, gemeenschappelijk verweren. In de maatschappelijke samenwerking vindt men steun. In een burgeroorlog is dat anders, dan kan plotseling de buurman tot een vijand worden. De Oekraïense schrijver Oles Buzina (in 2015 door nationalisten vermoord) heeft ooit gezegd:

[er wordt niet alleen een gebied verwoest] – een burgeroorlog vernietigt ook de ziel.

Cicero stelt zelfs:

het ultieme kwaad is een overwinning in een burgeroorlog.

We zien nu dat tijdens deze Corona-crisis de maatschappij steeds meer verdeeld raakt, ingeënten spreken niet meer met niet-ingeënten. De stress in verband met de maatregelen heeft tot veel geestelijk leed en zelfs zelfmoorden geleid. We ondergaan dit nu al sinds 18 maanden. Stel je voor in een nog veel ergere toestand te leven, want er wordt ook nog geschoten – en dat sinds bijna 8 jaar.

De bevolking in Donetsk is uitgeput, maar probeert zo normaal als mogelijk verder te leven.
Op dit moment bevindt zich een jonge Duitse vrouw, Alina Lipp, in Donetsk en doet verslag van de situatie ter plaatse. Hier haar indrukken uit Donetsk.

Sinds mijn aankomst ben ik niet in een gevaarlijke situatie geweest, heb ik geen enkele dubieuze of zelfs maar dronken figuur gezien en ik heb alleen aan de grens gewapende soldaten ontmoet. De Donetsk bevolking leeft een – bijna – normaal dagelijks leven. Bijna, want ze staan nu al bijna acht jaar onder permanente spanning. De mensen hier hebben duidelijk genoeg van de oorlog. De geweerschoten en explosies in de verte, die niet dagelijks maar regelmatig in de stad te horen zijn, herinneren ons voortdurend aan de ernst van de situatie. Niet velen lopen hier lachend over straat en genieten van een gemakkelijk, zorgeloos leven.

blank
Een supermarkt wordt geopend door het staatshoofd, Aleksandr Zachartsjenko (in 2018 vermoord)

Waarbij het de doorsnee burger hier aan niets ontbreekt: De supermarkten zijn goed bevoorraad (vooral met Russische producten), cafés en restaurants zijn open, evenals theaters, bioscopen of sportscholen. Het beschikbare voedsel voorziet overigens niet alleen in basisbehoeften, maar biedt het winkelend publiek bijvoorbeeld ook verschillende soorten Italiaanse koffie, Duitse Ritter Sportchocolade en meer ongewone zaken zoals rijst- of boekweit-melk. De nieuwste technische snufjes of seizoensgebonden merkkleding zijn ook verkrijgbaar in de winkelcentra. Zo te zien zijn de meeste mensen onopvallend gekleed en redelijk goed verzorgd.

Over de toestand van de stad zelf kan het volgende worden gezegd: In het centrum zijn er geen door de oorlog beschadigde of half ingestorte gebouwen te zien, ook al is aan de gebouwen, straten en trottoirs vaak te merken dat er al meer dan zeven jaar geen geld meer in het onderhoud ervan is gestoken.
Aan de rand van de stad, richting Oekraïne, is de situatie natuurlijk heel anders. In totaal werden tijdens de oorlog ongeveer 28.000 huizen verwoest; tot dusver is nauwelijks de helft herbouwd. Donetsk was tot de oorlog in Oekraïne de vijfde stad van het land. Van veel mensen hoorde ik enthousiaste beschrijvingen hoe het hier voor de oorlog had uitgezien, hoe het leven werkelijk pulseerde en de straten vol mensen waren op alle uren van de dag en de nacht. Als je vandaag door de stad loopt, is het zichtbaar en voelbaar dat de helft van de bevolking gevlucht is om elders een beter leven te zoeken. Steeds weer wordt mij gevraagd “waarom ik in godsnaam uit Duitsland naar Donetsk ben gekomen”. Nou, goede vraag. Wordt vervolgd.

blank
Donetsk na de hevige beschietingen in 2015

blank
Bij voorkeur wordt de infrastructuur op de korrel genomen

Donetsk is een stad van meer dan 900.000 inwoners. Voor de stichting van de DNR (Volksrepubliek Donetsk) was Donetsk qua inwoners de vijfde stad van de Oekraïne. In het gebied van de DNR wonen in totaal ongeveer 2,3 miljoen mensen.

blankZoals op de kaart te zien is ligt Donetsk dicht bij de frontlinies en wordt ondanks alle verdragen steeds weer beschoten.
Op 12 februari 2015 werd het tweede verdrag van Minsk getekend, dit verdrag houdt onder andere een wapenstilstand en verregaande autonomie van de Donbass in. De wapenstilstand is al ontelbare keren geschonden, en Zelenski heeft onlangs verkondigd zich niet meer aan de overeenkomst te willen houden. Desondanks is er kort voor Kerst een nieuwe overeenkomst getekend waarin een tijdelijke wapenstilstand voor de feestdagen werden vastgelegd.
Dit was niet van lange duur, de OVSE heeft al weer honderden schendingen gemeld.

De situatie is zeer gespannen, het Oekraïense leger is in paraatheid gebracht en de mensen in de Donbass verwachten ieder moment een aanval. Het is niet uitgesloten dat het regime in Kiev in de aanval zal gaan of een van de partijen iets doms zal doen. Dan escaleert het conflict nog meer en zal Rusland zich genoodzaakt zien in te grijpen. De troepen staan al klaar.

De Russische troepen staan weliswaar aan de grens klaar om in te grijpen, maar zijn kennelijk niet erg vechtlustig. Me behulp van tanks is er het woord ХУЙ, gevormd, wat LUL betekent.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.