Vecht niet tegen wat je niet wilt,
strijd voor wat je wel wilt!
De wereld bruist op het moment van initiatieven die zich bezig houden met het Bouwen aan een betere toekomst.
Dit is begrijpelijk, terecht en toe te juichen want wanneer wij als burger geen initiatief ontwikkelen, worden we plotseling alternatief-loos wakker in een Better Back geBuildete wereld.
We hebben de drang ons te verenigen met gelijkgezinden om er vol vertrouwen, liefde en respect vol tegenaan te gaan. “Samen sterk” beheerst het gevoel, want in je uppie kan je weinig beginnen.
Maar is dat wel zo? Geldt wellicht, ook in de huidige misère, niet ook: verbeter de wereld, begin bij jezelf?
Ons collectieve denken (decennia lang intensief als enige juiste & sociale in ons denken geïmplementeerd) benevelt het besef van en ondermijnt het vertrouwen in de individuele kracht. De keuzes die individuele mensen maken, vormen de wereld. Anders gezegd: onze samenleving is de som van individuele keuzes.
De plofkip
Er wordt al jaren tegen de plofkip geprotesteerd. Met ons vingertje wijzen we op de boer die het waagt deze te produceren en we schreeuwen om strengere maatregelen. (Waarmee we de overheid nog meer onterechte bevoegdheid geven!)
Wanneer we morgen besluiten deze plofkip niet meer te kopen, wordt deze overmorgen niet meer geproduceerd: misstand opgelost. We moeten dus niet roepen om strengere wetgeving, we moeten werken aan meer bewustzijn en inzicht.
Suiker bij de AH
Wanneer u een pak suiker bij de Appie haalt en € 1,50 aan de kassa afdraagt, menen de meeste mensen dat daarmee dat pak suiker betaald is. Dit is een desastreus misverstand.
De suiker die u in uw boodschappentas stopt, was al betaald.
Immers, deze stond kant en klaar in het schap en er is veel werk verzet om dat mogelijk te maken. De boer heeft gezaaid en geoogst. De fabriek heeft met veel energie het sap uit de suikerbiet gekookt en vervolgens deze sap ingedampt enz. enz.
Wat er allemaal gebeurd is en wat nodig was om dat pak suiker in het schap te krijgen, zou waarschijnlijk 100 A4-velletjes overschrijden. Het is gebeurd, passé en de suiker staat er.
Waarvoor waren dan die € 1,50 die u in ruil voor dat pak suiker gaf?
Daarmee financiert u het volgende pak suiker. U stelt met het overhandigen van deze € 1,50 een indirecte vraag:
Lieve meneer Heijn,
kunt u er a.u.b. voor zorgen dat wanneer ik weer kom, er weer zo’n pak suiker in het schap staat? Dank!
Sterker nog: op het moment dat u deze € 1,50 overhandigt, heeft dit een kettingreactie tot gevolg. Het is maar de vraag of het benoemen van alle schakels van deze kettingreactie op 1.000 A4-tjes zouden passen.
Consumeren is dus een complex vraagstuk geworden. Om keuzes te kunnen maken moet er kennis zijn. Een aantal vragen zijn makkelijk te beantwoorden: Kwam de suikerbiet uit Nederland of vanuit overzee, was de suikerbiet bio of geen bio, is de suiker wel of niet gebleekt? Moeilijker wordt het wanneer ik wil weten met welke energiedrager de fabriek draait, waar de banden van de vrachtauto geproduceerd werden of welk aandeel van de prijs naar de boer gaat.
Keuzes
Dit betoog roept niet op om elk detail van een product te gaan uitzoeken.
Wel zou duidelijk kunnen worden dat uw handelen, hoe “zinloos” deze ook moge lijken, enorme uitwerking heeft in de wereld. Met elke cent die u uitgeeft, vormt u de wereld.
Dit schrijven wil een besef aanwakkeren over de consequenties van het individuele handelen. Maar ook wijzen op de enorme kracht die uitgaat van het individuele handelen. Keuzes maken. Geef ik die € 1,50 hier uit of daar. Prefereer ik regionaal boven bio, of andersom, of beide, of interesseert me dat allemaal niet. Het zijn individuele keuzes zonder wijzend vingertje. De som van al onze handelingen maakt onze samenleving.
Wanneer men zich serieus hiermee uiteenzet, zal duidelijk worden dat al snel de behoefte ontstaat: wat klein kan – graag klein doen of wat dichtbij mogelijk is – graag dichtbij doen. Anders begrijp ik het allemaal niet meer en verliest het de menselijke maat. Ik kan dan niet uit inzicht handelen, en dit zou een intens menselijk streven moeten zijn: handelen vanuit inzicht.
Google & Co.
Het voorbeeld van plofkip en suiker geldt minstens zozeer voor de keuzes die gemaakt worden in de digitale wereld.
Google ik of ga ik liever Ducken? Gebruik ik G-mail, Hotmail omdat het zo lekker “gratis” en makkelijk is, of betaal ik gewoon 3,-/mnd en heb daarvoor een zuiver en fatsoenlijk mailadres? Keuzes, keuzes die de wereld vormen.
Digitaal is echter niets te zien en dat maakt het ontwikkelen van inzicht lastiger. Bij het gebruik van de onzichtbare diensten van BigTech (=product) wordt niet bemerkt waarmee men betaalt (= gegevens).
Op deze plek gaat het niet over de privacygegevens, daar kan ieder voor zichzelf over beslissen, het gaat om de gegevens in het algemeen die wij BigTech leveren.
Met de gegevens die BigTech over de mens verzamelt, worden de middelen geschapen waarmee de mens(heid) geknecht zal gaan worden.
Wilt u geknecht worden? Zo nee, waarom werkt u hier dan actief aan mee?
Mensen die Googelen, g-mailen, hotmailen, whatsappen, twittern enz. zouden zich wellicht er in kunnen verdiepen met welke bedrijven ze eigenlijk samenwerken.
Herinnering aan het lot van de plofkip:
Wanneer we morgen besluiten deze plofkip niet meer te kopen, wordt deze overmorgen niet meer geproduceerd.
Vecht niet tegen wat je niet wilt,
strijd voor wat je wel wilt!
Vecht niet tegen deze grote BigTech – giganten, dat ga je verliezen. Gebruik ze gewoon niet, negeer ze, ga ze uit de weg.
Vecht voor wakkerheid en inzicht onder je medemensen.
Uitnodiging bijeenkomst
In deze samenhang is de Introductiebijeenkomst Sociale Driegeleding interessant, die we samen in Zutphen organiseren. Een aanrader!
