Dit bericht verscheen bij Novini
Dat de massamedia de berichtgeving over Syrië verwarren met pure oorlogspropaganda blijkt nog maar eens uit het relaas van de 11-jarige Hassan Diab uit de stad Douma. Dit kind werd wereldberoemd toen plots op zondag 8 april het bericht in de media verscheen over een gruwelijke aanval met chemische wapens in de Syrische stad Douma. Hassan Diab was daarbij te zien als een van die serie jongens die er natgespoten werden en daarna eventjes mochten puffen. Deze kinderen waren, stelde men, slachtoffers van een aanval met gifgas.
Geen woord
Het was de start van een hevige woordenstrijd en bedreigingen waarbij de westerse massamedia en de regeringen van de EU, essentieel Parijs en Londen, en de VS nog maar eens uithaalden naar de Syrische regering en Rusland. En alhoewel in de kranten her en der woorden als ‘eventueel’ of ‘mogelijkerwijs’ voor die aanval werden gebruikt was de teneur essentieel er een van: ‘Het monster van een Assad deed het weer.’
En bewijzen hiervoor waren er snel gevonden. Men had de Wereldgezondheidsorganisatie, de Witte Helmen, volgens sommigen een liefdadigheidsorganisatie, enkele amper of niet bekende ngo’s en dan was er natuurlijk de bewering dat er die nacht boven Douma inderdaad helikopters waren gezien. Wie twijfelde was een samenzweringstheoreticus, een idioot dus of een verdacht sujet.
Zoals vader en dochter Sergey en Julia Skripal plots genezen zijn van een aanval met het zogenaamd ongezien giftige novitsjok zo ook blijkt Hassan Diab al enkele dagen na die gifgasaanval plots springlevend. Na het Britse Salisbury nog een miraculeuze genezing. Die gifgasaanvallen toch.
Maar al op maandag 9 april betraden leden van de Russische militaire politie de stad en ontdekten reeds snel het bewuste hospitaal, enkele personeelsleden en zelfs een ‘slachtoffer’ van die zogenaamde aanval, de 11-jarige Hassan Diab die ook duidelijk herkenbaar is in het door het Leger van de Islam en de Witte Helmen verspreidde filmpje.
Maar terwijl deze video van het Leger van de Islam overal in onze media voorpaginanieuws was met massa’s kopij – Het Laatste Nieuws had er zelfs twee pagina’s vol schokkende titels voor over – was dit tweede filmpje (1) met daarin een interview over de zaak met de jongen en zijn vader geen nieuws.
Geen enkele Nederlandse of Belgische krant besteedde er aandacht aan. Hetzelfde voor zogenaamde kwaliteitsmedia als Le Monde, BBC, Reuters, CNN, AFP, The Washington Post, The New York Times of The Financial Times.
Alleen voor zover bekend drie Britse kranten, The Sun, The Mirror – met een grotendeels gelijkaardig artikel – en The Guardian wisten zijn verhaal te brengen. Waarbij The Guardian dit kort hield en het bedolf onder een berg beweringen die het verhaal van die jihadisten steunden. Aldus de indruk gevend dat het verhaal van Hassan Diab propaganda was en totaal ongeloofwaardig.
Kroongetuige
De ene uitzondering was The Independent waar Robert Fisk (2) de gelegenheid kreeg om samen met andere journalisten het bewuste hospitaal te bezoeken en ieder apart interviews af te nemen. Wel was Hassan Diab op dat ogenblik nog niet ontdekt.
Na enkele gesprekken was het voor Fisk duidelijk dat er nooit een gifgasaanval geweest was. En nochtans kan men Robert Fisk er zeker niet van beschuldigen om sympathiek te staan tegenover de Syrische regering. Integendeel.
